Μπείτε στον κόσμο των προνομίων της Ναυτεμπορικής. Γίνετε συνδρομητής στην έντυπη έκδοση και αποκτήστε άμεση πρόσβαση σε όλα τα Premium Services.
Το παγωμένο βλέμμα του Μοχάμεντ Αλ Ντάλο είναι καρφωμένο στα ερείπια του ισοπεδωμένου σπιτιού του, στη μαρτυρική συνοικία Σετζάγια στη Γάζα. Όπου και να κοιτάξει κανείς σε μεγάλη ακτίνα θα δει μόνον την απόλυτη καταστροφή μετά τις ισραηλινές επιχειρήσεις. «Κάτω από εδώ βρίσκονται τα ρούχα μου, η τηλεόρασή μας κι άλλα αντικείμενά μας. Αυτά που φοράω, μου τα έδωσαν άλλοι και δεν έχω τίποτ’ άλλο. Το ίδιο και τα παιδιά μου. Δεν ξέρω πως θα βγάλω τα πράγματά μας από εδώ, που έχουν παγιδευτεί» λέει ο Μοχάμεντ Αλ Ντάλο, το σπίτι του οποίου ισοπεδώθηκε. Δειλά-δειλά αρκετοί άρχισαν να επιστρέφουν, στον τόπο, όπου κατοικούσαν, αλλά αντί για τις κατοικίες τους, πατούν πάνω στα ερείπια, αναζητώντας τρόπους να τ’ απομακρύνουν ώστε να πάρουν τα υπάρχοντά τους. Μην έχοντας, που να μείνουν καταφεύγουν στα σχολεία του ΟΗΕ, τα οποία όμως, όπως αποδείχθηκε δεν ήταν καθόλου ασφαλή.
