Κατηγορηματικός όσον αφορά το ενδεχόμενο αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους εμφανίστηκε για μία ακόμη φορά ο υπουργός Οικονομικών, παρουσιάζοντας το τριετές σχέδιο για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής.
«Δεν πρέπει να υπάρξει κούρεμα, δεν πρέπει να υπάρξει αναδιάρθρωση», τόνισε, άποψη την οποία είχε επαναλάβει και σε συνέντευξή του στη γαλλική εφημερίδα Liberation.
Ερωτηθείς παράλληλα για δήλωσή του στην ίδια συνέντευξη, σύμφωνα με την οποία θα ήταν καλύτερη λύση η περαιτέρω επιμήκυνση και μείωση του επιτοκίου που καταβάλλει η Ελλάδα στην ΕΕ και το ΔΝΤ για τα έκτακτα δάνεια των 110 δισ., διευκρίνισε ότι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο πήρε μια απόφαση επιμήκυνσης της αποπληρωμής του δανείου και ότι δεν υπάρχει κάτι νεότερο επ’ αυτού.
«Δεν πρέπει να υπάρξει κούρεμα, δεν πρέπει να υπάρξει αναδιάρθρωση», τόνισε o ΥΠΟΙΚ, άποψη την οποία είχε επαναλάβει και σε συνέντευξή του στη γαλλική εφημερίδα Liberation.
Υπενθυμίζεται ότι μιλώντας στη γαλλική εφημερίδα, ο κ. Παπακωνσταντίνου επανέλαβε ότι το ελληνικό χρέος είναι βιώσιμο και ότι δεν τίθεται θέμα αναδιάρθρωσής του.
«Υπάρχει κόσμος που σκέφτεται ότι (η αναδιάρθρωση) είναι αναπόφευκτη, αλλά υπάρχουν και αυτοί που έχουν στοιχηματίσει πολλά χρήματα στην χρεοκοπία της Ελλάδας Αυτό εξηγεί τις γελοίες φήμες των τελευταίων εβδομάδων. Δεν τίθεται θέμα αναδιάρθρωσης», ξεκαθάρισε.
Επανέλαβε επίσης την εκτίμησή του ότι η Ελλάδα θα μπορέσει να επιστρέψει στην ανάπτυξη το τρίτο και τέταρτο τρίμηνο φέτος και ότι ο συνολικός ρυθμός ανάπτυξης θα είναι θετικός το 2012. Επεσήμανε παρόλα αυτά πως είναι πολύ νωρίς ακόμη για τη χώρα να βγει από την κρίση.
«Βρισκόμαστε στη μέση του τούνελ -πολύ μακριά για να δούμε από πού ξεκινήσαμε, πράγμα που σημαίνει ότι πολλές φορές ξεχνάμε ότι γλιτώσαμε παρά λίγο την χρεοκοπία- και πολύ μακριά από την έξοδο για να μπορούμε να δούμε φως», είπε χαρακτηριστικά.
Όλι Ρεν: Όσοι υποστηρίζουν την αναδιάρθρωση δεν έχουν επίγνωση των συνεπειών
Κατά της αναδιάρθρωσης τάσσονται την ίδια ώρα με δηλώσεις τους υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι της Ε.Ε. και της ΕΚΤ.
Όσοι υποστηρίζουν την οδό της αναδιάρθρωσης χρέους δεν έχουν επίγνωση των καταστροφικών επιπτώσεων που αυτή συνεπάγεται, τόνισε ο Ευρωπαίος Επίτροπος επί οικονομικών θεμάτων, Όλι Ρεν, σχετικά με το δημόσιο διάλογο για τη δημοσιονομική κρίση στην Ελλάδα.
Για άλλη μία φορά, ο Ευρωπαίος Επίτροπος τόνισε ότι η αναδιάρθρωση χρέους δεν περιλαμβάνεται στη στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την αντιμετώπιση της κρίσης.
Όσον αφορά στην Ισπανία, ο Όλι Ρεν υπογράμμισε ότι τύχη της Ισπανίας δεν συνδέεται με αυτή της Ελλάδας, της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας.
Η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους δεν αποτελεί επιλογή, δήλωσε από την πλευρά του τη Δευτέρα ο πρόεδρος του Eurogroup Ζαν Κλοντ Γιούνκερ.
Την ίδια άποψη σχετικά με την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους υποστήριξε και ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Βιτόρ Κονστάνσιο, ο οποίος δήλωσε ότι η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους «δεν έχει πέσει στο τραπέζι». «Στην Ελλάδα εφαρμόζουμε ένα πρόγραμμα, το οποίο και ακολουθούμε», υπογράμμισε χαρακτηριστικά ο κορυφαίος αξιωματούχος.
Η Ελλάδα μπορεί να λύσει τα προβλήματά της χωρίς κούρεμα του χρέους της, εκτιμά ο επικεφαλής του Προσωρινού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας EFSF Κλάους Ρέγκλινγκ. Παράλληλα, καταφέρεται κατά τραπεζών, στα οποίες καταλογίζει ότι υποκινούν σκοπίμως τη σεναριολογία περί αναδιάρθρωσης προκειμένου να αποκομίσουν περισσότερα κέρδη.
«Στις δεκαετίες του '80 και του '90 οι τράπεζες εισέπραξαν πολύ υψηλές αμοιβές για την αναδιάρθρωση χρέους χωρών της Λατινικής Αμερικής και της Ασίας. Το ίδιο θα ήθελαν ευχαρίστως να επαναλάβουν και στην Ευρώπη», σημειώνει ο κ. Ρέγκλινγκ, σε συνέντευξή του στην οικονομική εφημερίδα Handelsblatt (Χάντελσμπλατ 02.05.2011).
Ερωτηθείς αν η Ελλάδα χρειάζεται αναδιάρθρωση, ο κ. Ρέγκλινγκ απαντά κατηγορηματικά: «Όχι, και τη συζήτηση επ΄ αυτού τη θεωρώ εξολοκλήρου υπερβολική. Όχι μόνον τα μέσα ενημέρωσης αλλά και οι τράπεζες πυροδοτούν αυτή τη συζήτηση. Διότι με την αναδιάρθρωση κρατικού χρέους μπορούν να κάνουν πολλά λεφτά». «Το ελληνικό χρέος είναι στα χέρια πολλών θεσμικών επενδυτών, μεταξύ αυτών ασφάλειες, συνταξιοδοτικά ταμεία και βεβαίως τράπεζες. Οι απώλειες των τραπεζών θα ήταν περιορισμένες, ενώ οι αμοιβές υπόσχονται πολύ περισσότερα», εξηγεί ο επικεφαλής του EFSF.
Ο κ. Ρέγκλινγκ αντικρούει και τις σχετικές εκτιμήσεις ορισμένων οικονομολόγων που προεξοφλούν την αναδιάρθρωση εστιάζοντας στο ύψος του ελληνικού χρέους που μπορεί να φτάσει στο 150 ή 160% του ΑΕΠ. «Υποτιμούν την ικανότητα της ελληνικής οικονομίας να αναπτύξει μετά από βαθιές μεταρρυθμίσεις μία εντελώς νέα δυναμική», λέει ο κ. Ρέγκλινγκ.
Παρ' όλα αυτά σημειώνει ότι «μπορεί να αποβεί δύσκολη» η έξοδος της Ελλάδας στις αγορές την επόμενη χρονιά προκειμένου να αντλήσει 25 δισ. ευρώ. «Μπορεί να έχουμε σχεδιάσει πολύ αισιόδοξα. Αλλά δεν είναι σίγουρο». Επισημαίνει πάντως πως «υπάρχει πολύς χρόνος μέχρι τότε και η κυβέρνηση στην Αθήνα υλοποιεί με αποφασιστικότητα μεταρρυθμίσεις και μέτρα περικοπών». Σε περίπτωση που παρόλα αυτά δεν τα καταφέρει, ο κ. Ρέγκλινγκ βλέπει ως επιλογές την επιτάχυνση του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων, την περεταίρω μείωση των κρατικών δαπανών και την αύξηση των φόρων.
Αιτιολογώντας την αντίθεσή του στην αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους τονίζει ότι «μια οικονομία της αγοράς στηρίζεται στο γεγονός ότι τα συμβόλαια δε σπάνε και ότι οι υποχρεώσεις εκπληρώνονται. Επιπλέον μια αναδιάρθρωση της Ελλάδας θα έπληττε μερικές τράπεζες και θα απαιτούσε νέες κρατικές ενισχύσεις με κεφάλαια. Το δρόμο αυτό δε θα έπρεπε κανείς να τον ακολουθήσει ελαφρά τη καρδία. Μερικές φορές είναι βέβαια αναπόφευκτος».
Υπερ της επιμήκυνσης του χρέους των προβληματικών χωρών της Ευρωζώνης και όχι της αναδιάρθρωσής του τάχθηκε ο διοικητής της ολλανδικής κεντρικής τράπεζας και μέλος του διοικητικού συμβουλίου της ΕΚΤ Νουτ Βέλινκ.
Σε ερώτηση που του απευθύνθηκε σε συνέδριο, για το πώς θα μπορούσε η Ελλάδα να επαναφέρει σε τάξη τα δημοσιονομικά της, δήλωσε: «Η αναδιάρθρωση σημαίνει στην ουσία "στείλτε μου τον λογαριασμό". Αυτό δεν πρέπει να γίνει. Είναι δύσκολο να πληρώνεις το λογαριασμό. Καμιά φορά κρατάει περισσότερο από ό,τι αναμένεται. Καμιά φορά οδηγείσαι σε αναδιάρθρωση -αλλά όχι με τον τρόπο που εισηγούνται μερικοί- αλλά με μεγαλύτερη διάρκεια του χρέους».
Και το διευθυντικό στέλεχος της BNP-Paribas Fortis Π. Ντε Κάιζερ χαρακτήρισε κακή ιδέα την αναδιάρθρωση.
Σε συνέντευξή του στη βελγική οικονομική εφημερίδα «L’Echo», κάνει λόγο για νοσηρή φήμη και χαρακτηρίζει καταστροφικό το ενδεχόμενο αναδιάρθρωσης.
Σύμφωνα με τον οικονομολόγο τραπεζίτη, η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, βραχυπρόθεσμα θα ήταν παρακινδυνευμένη, πρώτον διότι η Ελλάδα θα γινόταν διεθνώς παρίας για το χρηματοοικονομικό περιβάλλον και θα υποχρεωνόταν να συνεχίζει να χτυπάει την πόρτα της ευρωπαϊκής βοήθειας ή του ΔΝΤ. Δεύτερον, όπως επισημάνει ο Ντε Κάιζερ, «η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους θα κατέληγε σε ένα ευρωπαϊκό φαινόμενο, όμοιο με εκείνο της Lehman Brothers».
Ο Ντε Κάιζερ θεωρεί πως η ομοιότητα της κατάστασης του χρηματοοικονομικού τομέα της Ελλάδας με εκείνων της Πορτογαλίας ή της Ιρλανδίας μπορεί να είναι περιορισμένη, αλλά στο μυαλό των χρηματοοικονομικών αγορών, όλα συνδέονται. «Εφόσον μία Ευρωπαϊκή χώρα μπορεί να προχωρήσει σε αναδιάρθρωση γιατί οι άλλες να μην τη μιμηθούν ; (…) Πώς η Ευρώπη θα μπορούσε να αρνηθεί τη δυνατότητα αναδιάρθρωσης του ιρλανδικού ή του πορτογαλικού χρέους, όταν μετά από άρνηση τόσων μηνών για αναδιάρθρωση, τελικά θα ενέδιδε;», διερωτάται ο Ντε Κάιζερ.
Τρίτον, ο Ντε Κάιζερ τονίζει ότι ο ευρωπαϊκός χρηματοοικονομικός τομέας θα θιγόταν από μία αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, καθώς θα αποτελούσε ένα επιπλέον χαστούκι για τον τραπεζικό τομέα, ο οποίος βρίσκεται ακόμη σε ανάρρωση. Σημειώνει, επίσης, πως η έκθεση του ελληνικού χρηματοοικονομικού τομέα είναι πολύ μεγάλη και η αναδιάρθρωση θα μπορούσε να αποτελέσει τη χαριστική βολή. «Θα μείωνε τα χρέη της Αθήνας, αλλά ο ελληνικός τραπεζικός τομέας θα αντιμετώπιζε ανυπέρβλητο πρόβλημα», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Τέλος, το διευθυντικό στέλεχος της BNP-Paribas Fortis, τονίζει ότι, γι΄ αυτόν, η λύση θα ήταν ένα μέρος του ελληνικού χρέους να το αναλάβουν οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, μέσω του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης, και αυτό έως το 2012 και ενδεχομένως, πέραν αυτού. Μόνο έτσι, σημειώνει ο Ντε Κάιζερ, η Ελλάδα θα μπορέσει να απορροφήσει το χρέος της με πιο αποδεκτό ρυθμό, να εξυγιάνει τα δημοσιονομικά της και αναδιαρθρώσει τις δομές της. «Είναι αυτονόητο ότι η πίεση της Ευρώπης και του ΔΝΤ δεν πρέπει να χαλαρώσει, ώστε η Ελλάδα να ξαναβάλει τα οικονομικά της σε κατάσταση λειτουργίας. Σε αντίθετη περίπτωση, οι διαμαρτυρίες στη Γερμανία και Φιλανδία θα αυξηθούν. Όμως, η απαίτησή τους για αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους μπορεί να αποβεί μοιραία», καταλήγει ο Ντε Κάιζερ.
