Περαιτέρω βελτιώσεις για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά, επήλθαν με το άρθρο 85 του σχεδίου νόμου για την «Αναμόρφωση του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας, Ρυθμίσεις θεμάτων Κοινωνικής Ασφάλισης και άλλες διατάξεις» που ψηφίστηκε από τη Βουλή.
Στο εν λόγω άρθρο, αποσαφηνίζεται το περιεχόμενο ορισμένων διατάξεων του ν. 3869/2010 για τη ρύθμιση των οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων με σκοπό την απλοποίηση της εφαρμογής του από όλα τα εμπλεκόμενα μέρη.
Ειδικότερα, με το παραπάνω άρθρο διευκρινίζονται τα ακόλουθα:
- Η ρύθμιση των οφειλών αναφέρεται σε όλο το παθητικό του οφειλέτη, αφορά δηλαδή τόσο τις ληξιπρόθεσμες όσο και τις μη ληξιπρόθεσμες οφειλές.
- Δεν χρειάζεται με την επίδοση της αίτησης για δικαστική ρύθμιση να επιδοθούν ξεχωριστά η κατάσταση των πιστωτών και το σχέδιο διευθέτησης, εφόσον αυτά εμπεριέχονται στην αίτηση.
- Το αρμόδιο Ειρηνοδικείο μπορεί με την κατάθεση της αίτησης να εκδίδει προσωρινή διαταγή ή να διατάσσει προληπτικά μέτρα μέχρι την έκδοση της οριστικής απόφασης, γεγονός που θα μπορούσε να περιορίσει τις υποθέσεις (και το κόστος) υποβολής χωριστής αίτησης ασφαλιστικών μέτρων.
- Η αίτηση για υποκατάσταση της συναίνεσης του πιστωτή στο πλαίσιο της επιδίωξης δικαστικού συμβιβασμού εκδικάζεται στη δικάσιμο που έχει οριστεί για τη συζήτηση της αίτησης δικαστικής ρύθμισης των χρεών.
- Η ρύθμιση της οφειλής για την προστασία της κύριας κατοικίας μέχρι είκοσι έτη μπορεί να γίνει και με σταθερό επιτόκιο (και όχι μόνο με κυμαινόμενο επιτόκιο) προκειμένου να μην δυσχεραίνεται ο υπολογισμός του ύψους των υποχρεώσεων του οφειλέτη προς τους πιστωτές του κατά τη διάρκεια της ρύθμισης.
- Το ακίνητο που χρησιμοποιείται ως κύρια κατοικία προστατεύεται και όταν ο οφειλέτης έχει την επικαρπία ή την ψιλή κυριότητα αυτού.
- Το πιστωτικό ίδρυμα, στην κατάσταση οφειλών που χορηγεί στον οφειλέτη, θα πρέπει να μνημονεύει και το επιτόκιο με το οποίο εξυπηρετείται η οφειλή, ώστε να μπορεί να προσδιορίζεται πληρέστερα το ύψος των υποχρεώσεων του οφειλέτη μέχρι το χρόνο εκδίκασης της αίτησης.
- Δεν θίγονται οι απαιτήσεις των πιστωτών οι οποίοι δεν περιλαμβάνονται στην αίτηση για δικαστική ρύθμιση των χρεών.