«Είναι αυτονόητο ότι πρέπει να λάμψει όλη η αλήθεια στην έρευνα, για την ακριβή φύση του ναυαγίου. Τι ακριβώς συνέβη, ώστε να έχουμε αυτό το τρομακτικό γεγονός.
Δεύτερον, επισημαίνουμε μια ιδιαίτερη πολιτική ευθύνη του κ. Κεφαλογιάννη, που ξεπερνά την επιπολαιότητα που επέδειξε να πανηγυρίζει, όταν αποδείχθηκε η άλλη όψη του τραγικού γεγονότος, που ήταν η απώλεια δυο ανθρώπων, ή όπως τώρα, που ζητάμε να απαντηθούν τα εξής συγκεκριμένα ερωτήματα πολιτικής και επιχειρησιακής ευθύνης» τόνισε ο εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ Πέτρος Ευθυμίου.
«Διαβάζω από την Εφημερίδα της Κυβερνήσεως της Ελληνικής Δημοκρατίας, τεύχος πρώτο, αριθμός φύλλου 6, 21 Ιανουαρίου 2002, όπου υπάρχει, από την σελίδα 29 έως την σελίδα 49, το Προεδρικό Διάταγμα υπ’ αριθμόν 11 για το Εθνικό Σχέδιο Έκτακτης Ανάγκης, "για την αντιμετώπιση περιστατικών ρύπανσης από πετρέλαιο και άλλες επιβλαβείς ουσίες".
Στο Προεδρικό Διάταγμα, αποσαφηνίζεται πλήρως ότι δημιουργείται, στο Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας, το Εθνικό Ενιαίο Κέντρο Συντονισμού Έρευνας και Διάσωσης, το οποίο, σύμφωνα με το Προεδρικό Διάταγμα, έχει απόλυτη ευθύνη για την φύση των εργασιών ρυμούλκησης και επιθαλάσσιας αρωγής και επί λέξει αναφέρει ότι, θεμελιώδης στόχος της αρχής είναι η αποφυγή επιβάρυνσης της θάλασσας από πετρέλαιο ή άλλες επιβλαβείς ουσίες, μέσω 1) άμεσης ενεργοποίησης του μηχανισμού αντιμετώπισης του έκτακτου περιστατικού, βάσει του υφιστάμενου σχεδιασμού για διάσωση του κινδυνεύοντος πλοίου και του φορτίου, 2) υπόδειξη προς τον πλοίαρχο ασφαλών αγκυροβολίων ή λιμένων καταφυγής, όπου είναι δυνατή η ασφαλής εκτέλεση εργασιών μετάγγισης φορτίων, καθαρισμού δεξαμενών ή προσωρινών επισκευών.
Εάν υποθέσουμε ότι ο κ. Κεφαλογιάννης δεν εγνώριζε τις ευθύνες του, που του επιτάσσει το Προεδρικό Διάταγμα υπ’ αριθμόν 11, όπως σας το ανέγνωσα μόλις τώρα, θα έπρεπε τουλάχιστον να γνωρίζει το άρθρο 16 του νόμου 3497 σύμφωνα με το οποίο, πλοία που βρίσκονται σε κίνδυνο και η βύθισή τους απειλεί το θαλάσσιο περιβάλλον, οδηγούνται σε συγκεκριμένο σημείο καταφυγής, με ευθύνη του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας.
Θυμίζω σε όλους ότι, ο κ. Κεφαλογιάννης είχε αναφέρει ότι η προσάραξη είναι ευθύνη της εταιρείας. Προκύπτει και από το νόμο και από το Προεδρικό Διάταγμα ότι, όλοι οι χειρισμοί, ήταν ευθύνη του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας.
Και τίθενται τα αμείλικτα ερωτήματα: ο κ. Κεφαλογιάννης είχε άγνοια, των νόμων και των υποχρεώσεών του ως υπουργός; Αν δεν είχε άγνοια παρέδωσε ενσυνειδήτως τους σχετικούς χειρισμούς στην εταιρεία; Αν δεν παρέδωσε ενσυνειδήτως τους χειρισμούς στην εταιρεία, είναι δική του απόφαση η βύθιση του πλοίου;
Σε αυτά τα ερωτήματα, επιβάλλονται άμεσες απαντήσεις. Οπως επίσης επιβάλλεται να κατανοηθεί από την κυβέρνηση, ότι όλη η διεθνής σύγχρονη τεχνολογία πρέπει να επιστρατευθεί, ώστε να ασφαλιστεί η άντληση του μαζούτ, μιας οικολογικής βόμβας στην καρδιά του Αιγαίου. Οι ευθύνες του υπουργού Ναυτιλίας, και στη μια και στην άλλη εκδοχή, είναι ορατές, είναι ουσιαστικές, το μόνο που δεν επιτρέπουν είναι πανηγυρισμούς, αλλά επιβάλλουν υπεύθυνες απαντήσεις, για κάτι που συνιστά βαριά πολιτική ευθύνη», υπογράμμισε ο κ. Ευθυμίου.
«Από τη στιγμή που συνέβη το περιστατικό, βάσει της νομοθεσίας και του Προεδρικού Διατάγματος, η αποκλειστική ευθύνη των χειρισμών είναι στο Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας. ¶ρα, λεπτό προς λεπτό, από τη στιγμή που ανακοινώθηκε το συμβάν στο Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας, ως τις 7 το πρωί που έχουμε την τελική βύθιση, ό,τι συμβαίνει, βάσει του νόμου, αφορά στην αποκλειστική ευθύνη του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας. Όσες επιλογές έγιναν, οφείλανε να έχουν την σφραγίδα του Υπουργείου. Αν δεν είχαν, υπάρχει θέμα παράλειψης ευθύνης, αν είχαν, σημαίνει πως, ό,τι συνέβη, είναι με απόφαση και εκτέλεση εντολής του Υπουργείου. Δυο εκδοχές υπάρχουν: ή παράλειψη περί την ανάληψη των ευθυνών, ή χειρισμοί που οδήγησαν σ’ αυτό το αποτέλεσμα. Τα ερωτήματα είναι καίρια, κατηγορηματικά και απαιτούν άμεση απάντηση».
