Γράφει η Κατερίνα Σακελλαροπούλου, Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας
Κάθε βήμα ευρωπαϊκής εμβάθυνσης καθιστά τη χώρα μας σταθερότερη στο εσωτερικό και ισχυρότερη στη γειτονιά της, σε μια ισχυρότερη Ευρώπη.
Οι επέτειοι προσφέρουν την ευκαιρία ιστορικού αναστοχασμού και μια αφορμή να αναλογιστούμε τη μακρά διαδρομή που έχει διανύσει το έθνος μας. Πριν από έναν αιώνα, το 1922, η Ελλάδα βίωνε μια εθνική καταστροφή, που κατέληξε στον ξεριζωμό περίπου 1,5 εκατομμυρίου Ελλήνων από τις πατρογονικές τους εστίες. Η προσφυγιά από τη Μικρασία έθεσε τις δομές του τότε ελληνικού κράτους αντιμέτωπες με μια πρωτοφανή ανθρωπιστική κρίση. Κατέληξε όμως στην επιτυχή ενσωμάτωση των προσφύγων, που μεταμόρφωσαν την ελληνική κοινωνία με τον δημογραφικό, οικονομικό και πολιτιστικό τους δυναμισμό. Δεν ήταν η τελευταία κρίση, ούτε η τελευταία καταστροφή για την Ελλάδα. Ακολούθησαν μια οικονομική κρίση, δικτατορίες, ένας πόλεμος στον οποίο η Ελλάδα κατέβαλε τίμημα βαρύ, ένας αδελφοκτόνος εμφύλιος, μια εκτεταμένη μετεμφυλιακή περίοδος ατελούς δημοκρατίας, και μια δικτατορία που οδήγησε σε μια νέα εθνική τραγωδία, με την εισβολή του Αττίλα στην Κύπρο κι ένα νέο δράμα ξεριζωμού.
Όμως, από το 1974 η Ελλάδα ζει πλέον τη μακρότερη και σταθερότερη περίοδο του πληρέστερου δημοκρατικού βίου στην Ιστορία της. Έχοντας ήδη μεταμορφωθεί από μια φτωχή, «υπό ανάπτυξιν» οικονομία σε μια μεσαίου εισοδήματος ευημερούσα χώρα. Καταλυτικός παράγοντας υπήρξε και είναι η ισότιμη συμμετοχή μας στην ευρωπαϊκή οικογένεια, ως το ένατο σήμερα παλαιότερο μέλος της. Και παρότι αυτή η πορεία δεν υπήρξε ανέφελη, όπως η βαρύτατη οικονομική κρίση της προηγούμενης δεκαετίας μας υπενθυμίζει, εντούτοις η χώρα μας εδραίωσε όχι μόνο τη συμμετοχή, αλλά και τη θετική επιρροή της στην ευρωπαϊκή πραγματικότητα. Ο πόλεμος στην Ουκρανία απειλεί το μεταπολεμικό κεκτημένο της ειρήνης και αποτελεί κατάφωρη παραβίαση του διεθνούς δικαίου και κλιμάκωση του ρωσικού αναθεωρητισμού. Η ηρωική αντίσταση των Ουκρανών συγκινεί βαθύτατα τους Έλληνες και συσπειρώνει την ανθρωπότητα απέναντι στη βίαιη προσβολή της κυριαρχίας ενός ανεξάρτητου κράτους, καθώς και των οικουμενικών αξιών που συνέχουν τον πολιτισμό μας. Η Ευρωπαϊκή Ένωση χτίζεται και δυναμώνει μέσα από τις κρίσεις. Όπως η πανδημία του κορονοϊού οδήγησε σε ένα άλμα δημοσιονομικής ενοποίησης της Ε.Ε., έτσι και ο οδυνηρός πόλεμος στην Ουκρανία οδηγεί σε ένα άλμα στρατηγικής αυτονομίας της Ευρώπης. Κάθε βήμα ευρωπαϊκής εμβάθυνσης καθιστά τη χώρα μας σταθερότερη στο εσωτερικό και ισχυρότερη στη γειτονιά της, σε μια ισχυρότερη Ευρώπη.
