Παρόλο που το New Horizons της NASA έγραψε ιστορία πριν από ένα μήνα, ολοκληρώνοντας με επιτυχία τη διέλευσή του από τον Πλούτωνα, οι εξερευνήσεις του στο διάστημα κάθε άλλο παρά έχουν τελειώσει. Αντίθετα, έχοντας ήδη βάλει πλώρη για τη ζώνη του Κόιπερ, μια περιοχή που φιλοξενεί περίπου 100.000 διαστημικούς βράχους, η αμερικανική υπηρεσία κατέληξε στο σώμα που θεωρεί καταλληλότερο για να «επισκεφθεί» στη συνέχεια το σκάφος.
Παρόλο που το New Horizons της NASA έγραψε ιστορία πριν από ένα μήνα, ολοκληρώνοντας με επιτυχία τη διέλευσή του από τον Πλούτωνα, οι εξερευνήσεις του στο διάστημα κάθε άλλο παρά έχουν τελειώσει. Αντίθετα, έχοντας ήδη βάλει πλώρη για τη ζώνη του Κόιπερ, μια περιοχή που φιλοξενεί περίπου 100.000 διαστημικούς βράχους, η αμερικανική υπηρεσία κατέληξε στο σώμα που θεωρεί καταλληλότερο για να «επισκεφθεί» στη συνέχεια το σκάφος.
Το σώμα αυτό ονομάζεται 2014 MU69 και, στα πλαίσια της αποστολής του New Horizons, έχει πάρει την κωδική ονομασία «Δυνητικός Στόχος 1» (ΡΤ1), αφού η επιλογή της NASA θα πρέπει να επικυρωθεί από ένα ανεξάρτητο σώμα ειδικών, για την επιστημονική της αξία.
Για την επιλογή της, πάντως, η αμερικανική διαστημική υπηρεσία βασίσθηκε στο γεγονός ότι το 2014 MU69 είναι ένα από τα «αρχαιότερα» σώματα στη ζώνη του Κόιπερ, με συνέπεια να μπορεί να παράσχει αρκετές πληροφορίες σχετικά με τη σύσταση του ηλιακού συστήματος στις πρώτες φάσεις δημιουργίας του. Επιπλέον, λόγω της θέσης του, για την «επίσκεψη» το διαστημόπλοιο δεν θα χρειασθεί να καταναλώσει πολλά καύσιμα.
Δεν είναι σπάνιο μία διαστημική αποστολή της NASA να επεκταθεί, αφού πρώτα έχει εκπληρώσει τον αρχικό της στόχο. Για παράδειγμα, ο πρωταρχικός σκοπός για το ρομπότ Curiosity ήταν να παραμείνει σε λειτουργία 697 ημέρες πάνω στον πλανήτη Άρη, όπου πλέον έχει ολοκληρώσει πάνω από 1.100 ημέρες.
Έτσι, από την εποχή που σχεδιαζόταν η αποστολή του New Horizons, οι υπεύθυνοι της αμερικανικής υπηρεσίας είχαν κατά νου ότι το σκάφος θα μπορούσε να μελετήσει από κοντά κάποιο σώμα στη ζώνη του Κόιπερ, μετά τη διέλευσή του από τον Πλούτωνα.
Όπως φαίνεται και από το όνομά του, το 2014 MU69 ανακαλύφθηκε το 2014, κάτι που σημαίνει πως δεν περιλαμβανόταν στους υποψήφιους όταν σχεδιαζόταν η αποστολή του διαστημοπλοίου. Η αναζήτηση ενός κατάλληλου «στόχου» στη ζώνη του Κόιπερ ξεκίνησε ουσιαστικά το 2011, χρησιμοποιώντας γι’ αυτό τον σκοπό κάποια από τα μεγαλύτερα επίγεια τηλεσκόπια.
Στην αρχή, ωστόσο, φαινόταν πως κανένα από τα σώματα που εντοπίστηκαν δεν θα βρισκόταν σε απόσταση που θα μπορούσε να καλύψει το διαστημόπλοιο. Μόνο όταν το καλοκαίρι του 2014 το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble εξέτασε τη ζώνη, εντοπίστηκαν πέντε ουράνια σώματα τα οποία βρίσκονταν στην εμβέλεια του New Horizons, ανάμεσα στα οποία και το 2014 MU69.
Το σώμα έχει διάμετρο περίπου 45 χιλιόμετρα και έχει αρκετά μεγάλη πυκνότητα. Πρόκειται για έναν τεράστιο κομήτη ή αστεροειδή, με σύσταση που εικάζεται πως είναι παρόμοια με αυτήν του Πλούτωνα και των υπόλοιπων νάνων-πλανητών.
Η επιλογή της NASA πρέπει να επικυρωθεί έγκαιρα: όσο καθυστερεί ο επανασχεδιασμός της τροχιάς του διαστημοπλοίου, με προορισμό το 2014 MU69, τόσο μεγαλύτερη θα είναι η ποσότητα καυσίμων που θα πρέπει να καταναλώσει το σκάφος για να φτάσει στον προορισμό του.
Αν αυτό το δεύτερο σκέλος της αποστολής του New Horizons πάρει τελικά το «πράσινο φως», τότε εκτιμάται πως θα φτάσει στο 2014 MU69 τον Ιανουάριο του 2019.