Δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που διαβάζαμε τίτλους όπως «η Κίνα αγοράζει τον κόσμο» ή ο «ασιατικός δράκος δείχνει τα δόντια του», γράφει η Νατάσα Στασινού.
Από την έντυπη έκδοση
Της Νατάσας Στασινού
[email protected]
Δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που διαβάζαμε τίτλους όπως «η Κίνα αγοράζει τον κόσμο» ή ο «ασιατικός δράκος δείχνει τα δόντια του».
Ηταν τότε που η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη κρατούσε σταθερά το τιμόνι της παγκόσμιας ανάκαμψης, με ρυθμούς άνω του 8%, εξασφάλιζε τεράστιες εισροές χρήματος και προχωρούσε η ίδια σε εντυπωσιακές επενδύσεις - ιδιαίτερα στη δοκιμαζόμενη και διψασμένη για κεφάλαια Ευρώπη. Ηταν ένα «θαύμα», που σήμερα όμως αμφισβητείται έντονα.
Ο «δράκος» συνεχίζει να απασχολεί, αλλά τώρα πια δεν βγάζει... φωτιές. Ειδικοί και επενδυτές προσδιορίζουν την «κινεζική περιπέτεια» ως τη δεύτερη μεγαλύτερη απειλή, μετά το «ελληνικό δράμα». Ευρωπαϊκές και αμερικανικές επιχειρήσεις βλέπουν σύννεφα στην τεράστια αυτή αγορά, που έως και πέρυσι έδινε ώθηση στην κερδοφορία τους.
Η Κίνα αναπτύσσεται με τους βραδύτερους ρυθμούς των τελευταίων επτά ετών, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία - τα οποία όμως δεν θεωρούνται αξιόπιστα. Οικονομολόγοι εκφράζουν φόβους ότι οι ρυθμοί ανάπτυξης έχουν υποχωρήσει κοντά στο 3,5% και όχι λίγο κάτω από το 7%, όπως υποστηρίζει το Πεκίνο.
Η ταχεία επιβράδυνση είναι αποτέλεσμα ενός εκρηκτικού συνδυασμού: Το Πεκίνο επιχειρεί μία στροφή σε ένα αναπτυξιακό μοντέλο που δεν θα στηρίζεται στον κατασκευαστικό κλάδο και στα μεγάλα έργα υποδομών, αλλά στις υπηρεσίες, ενώ βλέπει την αγορά ακινήτων να αποθερμαίνεται απότομα. Εχει παράλληλα να αντιμετωπίσει το παραφουσκωμένο χρέος των τοπικών κυβερνήσεων της χώρας, αλλά και μία πρωτοφανή αιμορραγία της κινεζικής αγοράς μετοχών. Περισσότερα από 3,5 τρισ. δολάρια έχουν κάνει φτερά από τα τέλη Ιουνίου.
Την πτώση των δεικτών δεν έχουν ανακόψει ούτε οι κρατικές παρεμβάσεις του τελευταίου μήνα, τις οποίες η Goldman Sachs υπολογίζει σε 144 δισ. δολάρια. Η διόρθωση έρχεται ύστερα από ένα θεαματικό ράλι 12 μηνών και επομένως ήταν λίγο πολύ αναμενόμενη. Η έκτασή της όμως αποκαλύπτει πως η εμπιστοσύνη έχει καμφθεί. Ο ασιατικός δράκος δεν προκαλεί πια θαυμασμό, αλλά φόβο.