Τελικά, όπως πάει η κατάσταση, μια οι διαπραγματεύσεις, μια τα εσωκομματικά προβλήματα που δημιουργούνται εξαιτίας του επικείμενου μνημονίου, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ το μόνο που δεν θα κάνει είναι να κυβερνά τον τόπο, γράφει ο Γιώργος Κούρος.
Από την έντυπη έκδοση
Του Γιώργου Κούρου
[email protected]
Τελικά, όπως πάει η κατάσταση, μια οι διαπραγματεύσεις, μια τα εσωκομματικά προβλήματα που δημιουργούνται εξαιτίας του επικείμενου μνημονίου, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ το μόνο που δεν θα κάνει είναι να κυβερνά τον τόπο.
Εξι μήνες ζήσαμε την καταστροφική δημιουργική ασάφεια και παίξαμε με τη θεωρία των παιγνίων την τύχη της χώρας στα ζάρια.
Μετά ήρθε το δημοψήφισμα, που κανείς μέχρι και σήμερα δεν κατάλαβε γιατί έγινε και ποιο ήταν τελικά το ερώτημα.
Τελικά ήρθε το τρίτο αριστερό μνημόνιο, πιο βαρύ από τα προηγούμενα δύο και φυσικά γίνεται ακόμη πιο επώδυνο γιατί προστίθεται σε μια διαλυμένη οικονομία.
Και εκεί που λέγαμε ότι γλιτώσαμε με όλα τα περίεργα που μας έτυχαν τον τελευταίο χρόνο, μας προέκυψε και μια Κεντρική Επιτροπή που πάει τον ΣΥΡΙΖΑ σε έκτακτο συνέδριο, όπερ σημαίνει ότι πάει τη χώρα για εκλογές, διότι είναι ειλημμένη η απόφαση του πρωθυπουργού να τελειώνει μια και καλή με τους διαφωνούντες που… κοροϊδεύουν τον κόσμο.
Διότι κάνουν τους ήρωες μην ψηφίζοντας προαπαιτούμενα, αλλά συνεχίζουν να στηρίζουν την κυβέρνηση για να μη χαρακτηριστούν «αποστάτες» ή πάρουν τη ρετσινιά ότι αριστεροί έριξαν την πρώτη φορά αριστερή κυβέρνηση στην Ελλάδα.
Με αυτά και με αυτά, όμως, η χώρα δεν κυβερνιέται. Ολα είναι στον αυτόματο πιλότο ή πιο σωστά τα πάντα βρίσκονται υπό διάλυση, με εξαίρεση ίσως το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, όπου ο αναπληρωτής υπουργός Γιάννης Πανούσης είναι ο μόνος που εργάζεται σωστά, μεθοδικά και με γνώμονα το καλό της κοινωνίας, μη φορώντας κομματικές παρωπίδες.
Ενας κούκος όμως δεν φέρνει την άνοιξη και γι' αυτό θα πρέπει να αρχίσουν να εργάζονται και οι άλλοι… κούκοι, γιατί σε λίγο θα επιβεβαιώσουν το ρητό ότι όσοι δεν σκέπτονται… συσκέπτονται.
Διότι εάν περιμένουμε άλλον έναν μήνα για να πάει το κόμμα σε έκτακτο συνέδριο, προκειμένου να αποφασίσει ποιοι τελικά στηρίζουν την κυβέρνηση και ποιοι όχι, ποιος είναι πιο αριστερός από τον διπλανό του, πόσοι θέλουν το ευρώ και πόσοι τη δραχμή, ασχέτως εάν 7 στους 10 Ελληνες θέλουν το ευρώ, τότε όπως λέει και πάλι ο σοφός λαός… την κάτσαμε τη βάρκα.
Η χώρα θα πηγαίνει πολύ απλά μέχρι τον Σεπτέμβριο στον αυτόματο πιλότο, όλα θα υπολειτουργούν, η βλάβη στην οικονομία θα είναι ανήκεστος, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις επιχειρήσεις και την ανεργία.
Επί της ουσίας, ο χρόνος όλος θα έχει χαθεί, με την ύφεση να τραβά την ανηφόρα και κάποιοι, επειδή δεν έχουν μάθει να αναλαμβάνουν ευθύνες, θα πετάξουν μόνο για μικροκομματικά συμφέροντα τις θυσίες των Ελλήνων πολιτών στα σκουπίδια.
Γιατί μετά θα θέλουν και εκλογές, που απλά σημαίνει ότι και πάλι η τύχη της χώρας θα είναι στον αέρα. Μόνο που το δις εξαμαρτείν….