Ο αντίκτυπος του δημοψηφίσματος απλώθηκε από την αργία των τραπεζών στα capital controls και στην αργία του Χ.Α. Από τις 29 Ιουνίου έως και χθες, 28 Ιουλίου, η αγορά μετοχών «πάγωσε» επί έναν ημερολογιακό μήνα ή επί 22 «εργάσιμες» για τη χρηματιστηριακή πραγματικότητα, γράφει ο Κώστας Ιωαννίδης.
Από την έντυπη έκδοση
Του Κώστα Ιωαννίδη
[email protected]
Ο αντίκτυπος του δημοψηφίσματος απλώθηκε από την αργία των τραπεζών στα capital controls και στην αργία του Χ.Α. Από τις 29 Ιουνίου έως και χθες, 28 Ιουλίου, η αγορά μετοχών «πάγωσε» επί έναν ημερολογιακό μήνα ή επί 22 «εργάσιμες» για τη χρηματιστηριακή πραγματικότητα.
Οταν ανοίξουν οι συναλλαγές, αναμένεται να υπάρχει ασυμμετρία στους κανόνες που διέπουν τη συμμετοχή των εγχώριων και των ξένων επενδυτών.
Οπως σε τόσους άλλους τομείς της οικονομικής δραστηριότητας, τα capital controls άφησαν τη σφραγίδα τους, υποχρεώνοντας τους επενδυτές να «μάθουν» νέους όρους, που εισάγονται για τις ειδικές ανάγκες και συνθήκες, όπως τα «new money». Κάθε κίνηση που για την πραγματοποίησή της έχει εισαχθεί στο σύστημα φρέσκο χρήμα είναι ελεύθερη δεσμεύσεων.
Το καθεστώς λειτουργίας είναι νέο κι αυτή η ανατροπή από την κανονικότητα είναι συνήθως επιβαρυντική για το φρόνημα των επενδυτών. Οι διεθνείς αγορές έπαψαν να αγωνιούν για την κρίση στην Ευρώπη, αλλά ανησυχούν για την εικόνα των αγορών μετοχών της Κίνας.
Προχθές, μετά από καθοδική εβδομάδα, το κινεζικό χρηματιστήριο βούλιαξε κατά το μεγαλύτερο ημερήσιο ποσοστό σε βάθος οκτώ ετών. Επίσης επιφύλαξη υπάρχει στην ανάληψη ρίσκου, λόγω της εντυπωσιακής καθόδου των τιμών των εμπορευμάτων.
Αυτή αποδίδεται στην πεποίθηση πως οι ρυθμοί της παγκόσμιας ανάπτυξης χαμηλώνουν, καθώς μειώθηκε η ζήτηση σε Ευρώπη και Κίνα για πρώτες ύλες, αλλά και για μεταποιημένα καταναλωτικά αγαθά.
Η ελληνική αγορά έχει παραμείνει σε αργία επί τέσσερις εβδομάδες και διανύει την πέμπτη, «μοιράζοντας» στους συναλλασσόμενους ως το τέλος του Ιουνίου μεγάλη απογοήτευση.
Είναι μια από τις παράπλευρες απώλειες της απόφασης για δημοψήφισμα αντί για συμφωνία εντός του χρονικού ορίου που η ελληνική οικονομία λειτουργούσε υπό την ομπρέλα ενός προγράμματος στήριξης.
Ενός μνημονίου, που οι περισσότεροι πολιτικοί το πέρασαν στην κοινωνία σαν κατάρα, αλλά οι αντιδράσεις των εταίρων και οι μηχανισμοί της Ευρωζώνης έδειξαν -με τη διαφορά λόγω απουσίας μνημονίου- ότι ήταν πρόγραμμα στήριξης.
Θα λέγαμε με μετριοπάθεια ότι είναι κατάλληλος καιρός να επαναλειτουργήσει η αγορά με βάση το διεθνές κλίμα, το οποίο ως και τη Δευτέρα ήταν πτωτικό, αλλά την Τρίτη -για την Ευρωζώνη- άλλαξε σε ανοδικό.
Ολα άρχισαν χθες από τη σταθεροποίηση που έδειξαν οι αγορές μετοχών της Κίνας, η πτώση των οποίων είχε απλώσει φόβο στην παγκόσμια επενδυτική κοινότητα. Η απουσία ενός δημόσιου προσώπου, όπως ο Αλαν Γκρίνσπαν ή ο Μάριο Ντράγκι, που θα καθησυχάσει τους επενδυτές κάνει την κατάσταση στα χρηματιστήρια στην Κίνα διαρκή παράγοντα αστάθειας.