Η ποσότητα πλαστικών απορριμμάτων στην περιοχή της Μεσογείου είναι συγκρίσιμη με εκείνες στις μεγάλες περιοχές συσσώρευσης πλαστικών που βρίσκονται στα κέντρα των ωκεανών του πλανήτη, σύμφωνα με νέα έρευνα.
Η ποσότητα πλαστικών απορριμμάτων στην περιοχή της Μεσογείου είναι συγκρίσιμη με εκείνες στις μεγάλες περιοχές συσσώρευσης πλαστικών που βρίσκονται στα κέντρα των ωκεανών του πλανήτη, σύμφωνα με νέα έρευνα.
Η ομάδα του Αντρές Κόθαρ, από το Πανεπιστήμιο του Κάντιθ της Ισπανίας, δημιούργησε τον πρώτο παγκόσμιο χάρτη παρουσίας πλαστικών απορριμμάτων στους ανοιχτούς ωκεανούς.
Ο χάρτης δείχνει την ύπαρξη πέντε περιοχών υψηλής συσσώρευσης επιπλέοντων πλαστικών σκουπιδιών στα κέντρα του Βόρειου Ειρηνικού, του Νότιου Ειρηνικού, του Βόρειου Ατλαντικού, του Νότιου Ατλαντικού και του Ινδικού Ωκεανού.
Τα ρεύματα των ωκεανών μεταφέρουν τα πλαστικά που απορρίπτονται από τον άνθρωπο σε κεντρικές περιοχές σύγκλισης στα ανοικτά των ωκεανών, όπου τα υλικά αυτά συσσωρεύονται.
Ωστόσο, εκτεταμένες περιοχές του ωκεανού που είναι επιρρεπείς στη συσσώρευση πλαστικών απορριμμάτων παραμένουν ελάχιστα ή και καθόλου εξερευνημένες. Αυτή ήταν η περίπτωση και με τη Μεσόγειο, μια σχεδόν κλειστή θάλασσα που περιτριγυρίζεται από περιοχές εντατικής χρήσης πλαστικών.
Η ισπανική ερευνητική ομάδα μέτρησε τις συγκεντρώσεις πλαστικών σε όλη τη Μεσόγειο, από τα Στενά του Γιβραλτάρ ως την Κύπρο, βρίσκοντας ποσότητες πλαστικών απορριμμάτων συγκρίσιμες με εκείνες στα μεγάλα κέντρα συσσώρευσης των ωκεανών.
«Βρήκαμε πλαστικό σε ποσοστό 100% των περιοχών που δειγματολήφθηκαν, με μέση πυκνότητα ένα τεμάχιο πλαστικού ανά τέσσερα τετραγωνικά μέτρα», δήλωσε ο Κόθαρ.
Η ποσότητα των πλαστικών στα επιφανειακά ύδατα εκτιμάται ότι είναι μεταξύ 1.000 και 3.000 τόνων, και εμφανίζεται κυρίως ως μικροσκοπικά κομμάτια που έχουν αποκοπεί από πλαστικά αντικείμενα όπως μπουκάλια, σακούλες και περιτυλίγματα.
Η χωρική κατανομή των πλαστικών στη Μεσόγειο είναι ανομοιογενής, λόγω της δράσης του ανέμου και των κυμάτων.
Η συσσώρευση πλαστικών απορριμμάτων στη Μεσόγειο Θάλασσα οφείλεται στην υψηλή ανθρώπινη παρουσία, αλλά σχετίζεται επίσης με τη ροή της κυκλοφορίας του νερού, το οποίο δρα ως παγίδα για τα σκουπίδια που επιπλέουν.
Η εκροή του νερού γίνεται μέσω του Γιβραλτάρ, γεγονός που καθιστά δύσκολη την έξοδο των πλαστικών από τη Μεσόγειο.
Η Μεσόγειος αντιπροσωπεύει λιγότερο από το ένα τοις εκατό των παγκοσμίων θαλασσών και ωκεανών, αλλά έχει δυσανάλογες οικολογικές και οικονομικές αξίες. Φιλοξενεί περίπου το δέκα τοις εκατό των θαλάσσιων ειδών, ενώ η αλιεία και ο παράκτιος τουρισμός αποτελούν βασικές πηγές εισοδήματος για τους κατοίκους της περιοχής.
Τα πλαστικά απορρίματα φέρεται να έχουν βρεθεί στα στομάχια μικρών ψαριών, θαλασσίων πτηνών, χελωνών και φαλαινών.
Δεδομένου ότι η παραγωγή πλαστικών υλικών είναι πιθανό να συνεχίσει να αυξάνεται τα επόμενα χρόνια, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μια πολύ θλιβερή εικόνα, εάν δε ληφθούν επείγοντα μέτρα πρόληψης, προειδοποιεί ο Κόθαρ.