Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Ντιουκ μελέτησαν παπαγάλους και εντόπισαν διαφορές στις δομές των εγκεφάλων τους, που εξηγούν την ικανότητα των πτηνών να μιμούνται ήχους.
Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Ντιουκ μελέτησαν παπαγάλους και εντόπισαν διαφορές στις δομές των εγκεφάλων τους, που εξηγούν την ικανότητα των πτηνών να μιμούνται ήχους.
Τα τελευταία 34 χρόνια έχουν δημοσιευθεί αρκετές σχετικές μελέτες, αλλά καμία δεν αναγνώρισε τις δομές που ανακαλύφθηκαν στην τελευταία έρευνα.
«Χρειάζεται σημαντική εγκεφαλική δύναμη για την επεξεργασία ηχητικών πληροφοριών και την παραγωγή των απαραίτητων κινήσεων για τη μίμηση των ήχων ενός άλλου είδους», δήλωσε ο Μούκτα Τσακραμπόρτι, μέλος της ερευνητικής ομάδας..
«Προσπαθούσαμε να κατανοήσουμε αν πρόκειται απλά για μια επίλεκτη ομάδα εξειδικευμένων γονιδίων, ή αν είναι κάποια ειδική λειτουργία που δεν έχουμε ανακαλύψει ακόμα», πρόσθεσε ο Τσακραμπόρτι.
Ερευνητές από τη Δανία και την Ολλανδία δώρισαν στην έρευνα ιστούς εγκεφάλου από διάφορα είδη παπαγάλων, από τον Αμαζόνιο ως την Αφρική. Στη συνέχεια εντόπισαν ειδικούς δείκτες πίσω από τις λειτουργίες νόησης στον άνθρωπο και κελαηδήματος στα πτηνά, και τους συνέκριναν γονιδιακά με τους εγκεφάλους παπαγάλων και μέσω νευρικών πειραμάτων σε μικρότερα είδη παπαγάλων.
Τα ευρήματα από το αρχαιότερο είδος παπαγάλου, με την ονομασία Nestor notabilis, υποδεικνύουν ότι κάποιοι από αυτούς τους νευρώνες ενδέχεται να σχηματίστηκαν πρώτη φορά πριν από 29 εκατομμύρια χρόνια. Αν και δεν είναι ξεκάθαρο πώς επηρεάζουν άμεσα την ικανότητα ομιλίας των παπαγάλων, είναι σαφές πως βρίσκονται πίσω από την ικανότητά τους να μιμούνται ήχους, σύμφωνα με τους επιστήμονες.
«Έμεινα έκπληκτος. Γνωρίζαμε ότι οι εγκέφαλοι των πτηνών δεν έχουν μελετηθεί αρκετά, αλλά αυτή η περιοχή θα έπρεπε να είχε αναγνωριστεί πιο πριν», δήλωσε ο Έρικ Τζάρβις, νευρολόγος και μέλος της ερευνητικής ομάδας.