Αναίρεσε ο Άρειος Πάγος απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων σύμφωνα με την οποία καταστηματάρχης καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης 20 μηνών για κλοπή των κωδικών συνδρομητικού καναλιού με ανύπαρκτο όμως ποινικό νόμο αφού εδώ και 22 χρόνια δεν έχουν εκδοθεί τα Προεδρικά Διατάγματα που προβλέπει ο νόμος 2121/1993 για την προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας.
Αναίρεσε ο Άρειος Πάγος απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων σύμφωνα με την οποία καταστηματάρχης καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης 20 μηνών για κλοπή των κωδικών συνδρομητικού καναλιού με ανύπαρκτο όμως ποινικό νόμο αφού εδώ και 22 χρόνια δεν έχουν εκδοθεί τα Προεδρικά Διατάγματα που προβλέπει ο νόμος 2121/1993 για την προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας.
Ωστόσο, ο Αρειος Πάγος παραπέμπει τον καταστηματάρχη να δικαστεί και πάλι επειδή είχε στην κατοχή του συσκευή ηλεκτρικής εκκένωσης που σύμφωνα με την νομοθεσία υπάγεται στην κατηγορία των όπλων.
Ο καταστηματάρχης που από το 1998 διατηρούσε σε προάστιο των Αθηνών κατάστημα ηλεκτρικών συσκευώνέχοντας στην κατοχή του τρεις νόμιμες συνδρομητικές κάρτες της εταιρείας, έστειλε στην Κορέα τα ψηφιακά κλειδιά αποκωδικοποίησης δορυφορικού τηλεοπτικού σήματος των καρτών αυτών.
Έτσι, είχε πλέον παράνομα εξουδετερώσει («σπάσει») τα δορυφορικά κλειδιά του συνδρομητικού καταναλιού και την διετία 2007 - 2009 πούλησε πλέον των 1.000 «μαϊμού» αποκωδικοποιητών της εταιρείας αυτής. Κάτι που είχε ως συνέπεια να προκληθεί οικονομική ζημιά στην εταιρεία αφού έχανε τις μηνιαίες συνδρομές.
Το Τριμελές Εφετείο Αθηνών καταδίκασε τον καταστηματάρχη σε φυλάκιση 20 μηνών με αναστολή και χρηματική ποινή 4.200 ευρώ για κατ΄ εξακολούθηση παράβαση του νόμου (2121/1993) για την προστασία των πνευματικών δικαιωμάτων και για παράνομη κατοχή όπλου (συσκευή ηλεκτρικής εκκένωσης).
Ο καταστηματάρχης άσκησε αναίρεση κατά της εφετειακής απόφασης.
Τι λέει ο Άρειος Πάγος
Οι αρεοπαγίτες που έκαναν δεκτή την αίτηση αναίρεσης επισημαίνουν ότι σύμφωνα με το άρθρο 7 του Συντάγματος «έγκλημα δεν υπάρχει ούτε ποινή επιβάλλεται χωρίς νόμο που να ισχύει πριν την τέλεση της πράξης».
Ακόμη, ο Ποινικός Κώδικας προβλέπει ότι «η αξιόποινη πράξη πρέπει να περιγράφεται με σαφήνεια και ακρίβεια από το νομοθέτη που θέλει να προστατεύσει ορισμένο έννομο αγαθό» και εάν αυτό δεν συμβαίνει δεν αναγνωρίζεται έγκλημα».
Οι δικαστές του Ανωτάτου Δικαστηρίου επισημαίνουν ακόμη ότι βάσει του νόμου 2121/1993 «διαμορφώνεται λευκός ποινικός νόμος, διότι οι προδιαγραφές της ποινικής αξιολογήσεως των πράξεων κατασκευής, εισαγωγής, χρήσεως, θέσεως σε κυκλοφορία και κατοχής με σκοπό τη θέση σε κυκλοφορία συσκευών ή άλλου υλικού αναπαραγωγής έργου, δεν περιγράφονται στο κείμενο του νόμου, αλλά ούτε και έχουν εξειδικευτεί διότι μέχρι τώρα δεν εκδόθηκε Προεδρικό Διάταγμα που να ορίζει τις προδιαγραφές των συσκευών κατά τις προβλέψεις του νόμου 2121/1993, με συνέπεια η ποινική πρόβλεψη τα του εγκλήματος να είναι ασαφής, παρά την απαιτούμενη ακρίβεια και βεβαιότητα της ποινικής προβλέψεως που απαιτείται από το άρθρο 7 του Συντάγματος και από το άρθρο 1 του Ποινικού Κώδικα».
Newsroom naftemporiki.gr