Την ώρα που πολλά κράτη του κόσμου καταρτίζουν και εφαρμόζουν σχέδια για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, ερευνητές υποστηρίζουν ότι ένας άλλος κρίσιμος παράγοντας πρέπει να ληφθεί υπόψη. Μια νέα μελέτη Αμερικανών επιστημόνων αποκαλύπτει για πρώτη φορά ότι οι προσπάθειες για να συγκρατηθεί η παγκόσμια υπερθέρμανση μπορούν να οδηγήσουν στον υποσιτισμό περισσοτέρων ανθρώπων. Ο κίνδυνος αυτός δεν αναιρεί την ανάγκη μετριασμού των εκπομπών άνθρακα αλλά υπογραμμίζει τη σημασία εφαρμογής μίας ολοκληρωμένης πολιτικής.
Την ώρα που πολλά κράτη του κόσμου καταρτίζουν και εφαρμόζουν σχέδια για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, ερευνητές υποστηρίζουν ότι ένας άλλος κρίσιμος παράγοντας πρέπει να ληφθεί υπόψη. Μια νέα μελέτη Αμερικανών επιστημόνων αποκαλύπτει για πρώτη φορά ότι οι προσπάθειες για να συγκρατηθεί η παγκόσμια υπερθέρμανση μπορούν να οδηγήσουν στον υποσιτισμό περισσοτέρων ανθρώπων. Ο κίνδυνος αυτός δεν αναιρεί την ανάγκη μετριασμού των εκπομπών άνθρακα αλλά υπογραμμίζει τη σημασία εφαρμογής μίας ολοκληρωμένης πολιτικής.
Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι η κλιματική αλλαγή μειώνει την παραγωγή των καλλιεργειών, γεγονός που οδηγεί στην αύξηση του πληθυσμού που υποφέρει από την πείνα. Ο περιορισμός των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου που προκαλούν την κλιματική αλλαγή μπορεί να βοηθήσει στη διατήρηση των αποδόσεων των υφιστάμενων καλλιεργειών.
Ωστόσο υπάρχει παράλληλα ο κίνδυνος η μείωση των εκπομπών να οδηγήσει με έμμεσο τρόπο στην αύξηση του πληθυσμού αυτών των ευαίσθητων ομάδων που κινδυνεύουν από υποσιτισμό. Για παράδειγμα, ορισμένα χόρτα και άλλα είδη βλάστησης που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή βιοκαυσίμων απαιτούν γεωργική γη που θα μπορούσε αλλιώς να αξιοποιηθεί για την παραγωγή τροφίμων. Συνεπώς, η αύξηση της κατανάλωσης βιοκαυσίμων έχει τη δυνατότητα να επηρεάσει αρνητικά την παραγωγή τροφίμων.
Εξάλλου, το υψηλότερο κόστος των τεχνολογιών χαμηλών εκπομπών όπως η δέσμευση και αποθήκευση διοξειδίου του άνθρακα θα επιβαρύνει τους καταναλωτές, μειώνοντας την αγοραστική τους δύναμη διαθέσιμη για τρόφιμα.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής την Τομόκο Χασεγκουάβα, χρησιμοποίησαν διάφορα μοντέλα για τον προσδιορισμό των επιπτώσεων των αυστηρών περιορισμών των εκπομπών και διαπίστωσαν ότι ακόμα περισσότεροι άνθρωποι θα υπέφεραν από πείνα εάν δεν υπήρχαν τα μέτρα περιορισμού των εκπομπών. Η ερευνητική ομάδα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι κυβερνήσεις θα πρέπει να λάβουν συνοδευτικά μέτρα, όπως η αύξηση της επισιτιστικής βοήθειας και η προώθηση πιο αποδοτικών καλλιεργειών, παράλληλα με τα μέτρα με αντικείμενο την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.