Το γεγονός ότι η κατάσταση στη χώρα είναι εξαιρετικά κρίσιμη θα έπρεπε να μας κάνει όλους περισσότερο προσεκτικούς, με πρώτους από όλους τα μέλη της κυβέρνησης. Δεν χρειαζόταν μια αρχική συζήτηση που αφορά τη διαχείριση των απορριμμάτων ορισμένων δήμων να λάβει την έκταση που έλαβε. Γράφει η Τέτη Ηγουμενίδη.
Της Τέτης Ηγουμενίδη
Το γεγονός ότι η κατάσταση στη χώρα είναι εξαιρετικά κρίσιμη θα έπρεπε να μας κάνει όλους περισσότερο προσεκτικούς, με πρώτους από όλους τα μέλη της κυβέρνησης. Δεν χρειαζόταν μια αρχική συζήτηση που αφορά τη διαχείριση των απορριμμάτων ορισμένων δήμων να λάβει την έκταση που έλαβε. Καλώς ή κακώς, οτιδήποτε έχει να κάνει με την έκταση του πρώην αεροδρομίου στο Ελληνικό τραβά την προσοχή και αυτό όχι μόνο στο εσωτερικό της χώρας.
Πρόκειται για ένα οικόπεδο «γωνία», όπως συνηθίζεται να λέγεται, που μπορεί να γίνει μια από τις μεγαλύτερες αστικές αναπλάσεις. Για να χωροθετηθεί στο Ελληνικό (όπως και οπουδήποτε) χώρος διαχείρισης απορριμμάτων προηγείται μια χρονοβόρα διαδικασία και προφανώς είναι αναγκαία η σύμφωνη γνώμη του οικείου δήμου, που από όσο γνωρίζουμε επιθυμεί να προχωρήσει η αξιοποίηση του παλιού αεροδρομίου με βάση τον υφιστάμενο σχεδιασμό.
Ο δρόμος λοιπόν είναι μακρύς για να υλοποιηθεί (αν εντέλει ληφθεί μια τέτοια απόφαση από τους φορείς που αποφασίζουν) η άποψη της αναπληρώτριας υπουργού Οικονομικών Ν. Βαλαβάνη ώστε να παραχωρηθούν 12 στρέμματα από την έκταση του πρώην αεροδρομίου στους όμορους δήμους για τις ανάγκες της διαχείρισης των απορριμμάτων τους. Δεν χρειαζόταν, ειδικά σε αυτή την ευαίσθητη περίοδο που διανύει η χώρα, να δίνουμε την εντύπωση ότι μια μοναδική έκταση που προοριζόταν για ένα τουριστικό και όχι μόνο θέρετρο με αξιώσεις την προορίζουμε τώρα για σκουπιδότοπο…