Κοντά σε μια συμφωνία η οποία θα καλύπτει τις χρηματοδοτικές ανάγκες του καλοκαιριού βρίσκεται, σύμφωνα με πληροφορίες, η Αθήνα. Σε καμία περίπτωση όμως δεν θα είναι η «ενιαία» συμφωνία που επιθυμούσε η κυβέρνηση, αφού θα αφήνει «ανοιχτή» ακόμη και την αξιολόγηση του τρέχοντος προγράμματος που λήγει στις 30 Ιουνίου.
Του Δημήτρη Χατζηνικόλα
Κοντά σε μια συμφωνία η οποία θα καλύπτει τις χρηματοδοτικές ανάγκες του καλοκαιριού βρίσκεται, σύμφωνα με πληροφορίες, η Αθήνα. Σε καμία περίπτωση όμως δεν θα είναι η «ενιαία» συμφωνία που επιθυμούσε η κυβέρνηση, αφού θα αφήνει «ανοιχτή» ακόμη και την αξιολόγηση του τρέχοντος προγράμματος που λήγει στις 30 Ιουνίου.
Το «καλό» σενάριο για την κυβέρνηση είναι στην τρέχουσα συμφωνία να υπάρχει μία πρόβλεψη για το χρέος (κάτι που σε αυτήν την φάση θεωρείται εξαιρετικά δύσκολο έως απίθανο) και να δίνεται μια αναπτυξιακή προοπτική (αυτό είναι και το πιο πιθανό σενάριο).
Επί της ουσίας η κυβέρνηση και ο Πρωθυπουργός με μία «προσωρινή» συμφωνία θα λύσουν έστω και πρόσκαιρα το ασφυκτικό πρόβλημα των χρηματοδοτικών αναγκών της χώρας και η πλευρά των δανειστών θα αποφύγει ένα «επώδυνο» (όχι για όλους εντός της Ε.Ε.) grexit. Και οι δύο πλευρές πάντως ομονοούν στο ότι οι διαφορές στα τεχνικά κλιμάκια παραμένουν, δεν μπορούν να γεφυρωθούν τις επόμενες ημέρες και απαιτείται πολιτική παρέμβαση σε ανώτατο επίπεδο.
Γι' αυτό και το κέντρο βάρους μετατοπίζεται στη σημερινή συνάντηση της Γερμανίδας καγκελαρίου Άγκελα Μέρκελ με τον Γάλλο Πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ και τον πρόεδρο της Κομισιόν Ζαν Κλοντ Γιούνκερ στο Βερολίνο.
Μάλιστα ο κ. Γιούνκερ δήλωσε στην εφημερίδα Sueddeutsche Zeitung ότι το ελληνικό ζήτημα θα τεθεί επί τάπητος, ακόμα και αν δεν είναι ο επίσημος λόγος για τις συνομιλίες τους.
Στην αντίθετη περίπτωση, ακόμη κι αν επιδιωχθεί η λύση της «πακετοποίησης» των δόσεων του Ιουνίου προς το ΔΝΤ και η πληρωμή τους σε μία στα τέλη Ιουνίου, η κυβέρνηση θα βρεθεί αντιμέτωπη με ένα τελεσίγραφο από πλευράς δανειστών το οποίο σύμφωνα με κορυφαίο στέλεχός της εγκυμονεί δύο κινδύνους: να εμπεριέχει όλο το «πακέτο» των «σκληρών» διεκδικήσεων εταίρων και δανειστών και εξ αυτού να ενεργοποιήσει την εσωκομματική αντιπολίτευση στον ΣΥΡΙΖΑ με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό.