Η νέα κυβέρνηση του Ντέιβιντ Κάμερον στη Μεγάλη Βρετανία θέλει να ξαναγράψει τον νόμο περί προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, με στόχο να περιορίσει την επιρροή των ευρωπαϊκών δικαστηρίων στην απονομή δικαιοσύνης, υλοποιώντας έτσι μια προεκλογική δέσμευσή της.
Η νέα κυβέρνηση του Ντέιβιντ Κάμερον στη Μεγάλη Βρετανία θέλει να ξαναγράψει τον νόμο περί προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, με στόχο να περιορίσει την επιρροή των ευρωπαϊκών δικαστηρίων στην απονομή δικαιοσύνης, υλοποιώντας έτσι μια προεκλογική δέσμευσή της, η οποία ωστόσο έχει διχάσει το Συντηρητικό Κόμμα καθώς πολλοί είναι αυτοί που προειδοποιούν ότι απειλούνται τα θεμελιώδη δικαιώματα του ανθρώπου.
Οι Συντηρητικοί, μετά την ξεκάθαρη νίκη τους στις βουλευτικές εκλογές την περασμένη εβδομάδα, σχεδιάζουν να αντικαταστήσουν τον Νόμο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του 1998 με έναν «Βρετανικό Νόμο Δικαιωμάτων», σπάζοντας έτσι τον «επίσημο δεσμό» μεταξύ των βρετανικών δικαστηρίων και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Μολονότι δεν συνδέεται με την Ευρωπαϊκή Ένωση, το δικαστήριο αυτό, που εδρεύει στο Στρασβούργο και είναι υπερεθνικός θεσμός του Συμβουλίου της Ευρώπης, έχει δεχτεί τα πυρά πολλών Βρετανών που θεωρούν ότι μέσω αυτού η Ευρώπη παρεμβαίνει στις βρετανικές υποθέσεις.
Ο κ. Κάμερον έχει υποσχεθεί ότι θα επαναδιαπραγματευτεί τη σχέση της Μ. Βρετανίας με τις Βρυξέλλες και μέχρι το 2017 θα οργανώσει δημοψήφισμα για την παραμονή ή μη της χώρας στην Ε.Ε.. Το κόμμα του και ιδίως η ισχυρή πτέρυγα των ευρωσκεπτικιστών υποστηρίζει ότι ο Νόμος των Δικαιωμάτων «θα αποκαταστήσει την κοινή λογική στην εφαρμογή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» και θα σταματήσει την τακτική που ακολουθούν επικίνδυνοι αλλοδαποί εγκληματίες, οι οποίοι επικαλούνται τα ανθρώπινα δικαιώματά τους για να αποφύγουν την απέλαση.
Ωστόσο, ορισμένοι νομικοί αλλά και μέλη των Συντηρητικών διαφωνούν: οι αλλαγές, λένε, θα εξασθενήσουν την προστατευτική ασπίδα των πιο αδύναμων ανθρώπων, θα βλάψουν το καλό όνομα της Μ. Βρετανίας στο εξωτερικό και θα μπορούσαν να δημιουργήσουν ένταση μεταξύ του Λονδίνου και των τοπικών κυβερνήσεων της Σκωτίας, της Βόρειας Ιρλανδίας και της Ουαλίας.