Ποινικό δικαστήριο της Κωνσταντινούπολης αθώωσε τα 26 άτομα τα οποία δικάζονταν με την κατηγορία ότι ήταν επικεφαλής της ένωσης η οποία οργάνωσε τις μεγάλες αντικυβερνητικές διαδηλώσεις του Ιουνίου 2013 που συγκλόνισαν την Τουρκία, αναφέρουν τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης.
Ποινικό δικαστήριο της Κωνσταντινούπολης αθώωσε τα 26 άτομα τα οποία δικάζονταν με την κατηγορία ότι ήταν επικεφαλής της ένωσης η οποία οργάνωσε τις μεγάλες αντικυβερνητικές διαδηλώσεις του Ιουνίου 2013 που συγκλόνισαν την Τουρκία, αναφέρουν τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης.
Κατά την έναρξη της δίκης τους, τον Ιούνιο του 2014, ο εισαγγελέας είχε ζητήσει ποινές έως κάθειρξη 13 ετών κατά των μελών της ένωσης με την ονομασία Ταξίμ Αλληλεγγύη, κυρίως για «συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση».
«Αθωωθήκαμε όλοι», δήλωσε η Μουτσελά Γιαπιτζί, γενική γραμματέας της ένωσης. «Ήταν μια παράλογη δίκη μοναδικός στόχος της οποίας ήταν να κάνει την Ταξίμ Αλληλεγγύη μια εγκληματική οργάνωση», πρόσθεσε.
Οι κατηγορούμενοι, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται αρχιτέκτονες, μηχανικοί και γιατροί, διώκονταν επειδή οργάνωσαν και συμμετείχαν στις διαδηλώσεις που κατεστάλησαν βίαια από τις δυνάμεις της τάξης.
Χωρίς προηγούμενο από την άνοδο στην εξουσία, το 2002 της ισλαμοσυντηρητικής κυβέρνησης, το κίνημα αμφισβήτησης άρχισε στα τέλη Μαΐου 2013 με την κινητοποίηση λίγων οικολόγων που ήταν αντίθετοι στην καταστροφή του περίφημου πλέον πάρκου Γκεζί, στις παρυφές της εμβληματικής πλατείας Ταξίμ της Κωνσταντινούπολης.
Έπειτα από βίαιη επέμβαση των δυνάμεων της τάξης στις 31 Μαΐου, η μάχη μετατράπηκε σε ένα χωρίς προηγούμενο κύμα πολιτικής αμφισβήτησης κατά των αυταρχικών και ισλαμιστικών παρεκκλίσεων που καταλογίζονταν στον τότε πρωθυπουργό και νυν πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Επί τρεις εβδομάδες, περισσότεροι από 3,5 εκατ. Τούρκοι διαδήλωσαν σε περίπου 100 πόλεις της χώρας. Οι διαδηλώσεις τους κατεστάλησαν σκληρά από τις δυνάμεις της τάξης και η καταστολή στοίχισε τη ζωή τουλάχιστον οκτώ ανθρώπων, ενώ περισσότεροι από 8.000 τραυματίσθηκαν και χιλιάδες συνελήφθησαν.
Πολλές διεθνείς μη κυβερνητικές οργανώσεις υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είχαν απαιτήσει να σταματήσουν αυτές οι «πολιτικές» διώξεις εναντίον των μελών της ένωσης.