Από το «Χρόνο» (Die Zeit) ώς τον «Καθρέφτη» (Der Spiegel) καμία δήλωση τυχαία δεν πέφτει, γράφει η Κατερίνα Τζωρτζινάκη.
Από την έντυπη έκδοση
Από το «Χρόνο» (Die Zeit) ώς τον «Καθρέφτη» (Der Spiegel) καμία δήλωση τυχαία δεν πέφτει.
«Αν η Ελλάδα δεν λάβει χρήματα εντός των επόμενων δέκα ημερών, λυπάμαι, αλλά αυτό σημαίνει ότι η πλειοψηφία των Ευρωπαίων συμμάχων μας αποφάσισε να σκοτώσει την Ελλάδα... Θα θέλαμε ευχαρίστως να μείνουμε στο καράβι που ονομάζεται Ευρώπη, (…) αλλά αν ο καπετάνιος μάς πετάξει από το κατάστρωμα, θα πρέπει να προσπαθήσουμε να κολυμπήσουμε».
Με ρωσικό σωσίβιο αφήνει να εννοηθεί ο υπουργός Εργασίας, πρώην εκπρόσωπος Τύπου του κυβερνώντος κόμματος, ενώ ο υπουργός Εσωτερικών δεν παίζει με το χαρτί του ναυαγίου, αλλά με την αδυναμία αποπληρωμής της επόμενης δόσης στο ΔΝΤ.
Και στις δύο περιπτώσεις κυβερνητικών κοντά στο πρωθυπουργικό περιβάλλον, έστω κι αν στη δεύτερη ο κυβερνητικός εκπρόσωπος μαζεύει τα δίχτυα, είναι ευκόλως εννοούμενο ότι αλιεύεται η σανίδα της σπονδυλωτής λύσης.
Δωρίστε τα κοσμήματά σας στο κράτος, προτείνουν οι ευφάνταστοι, που αντλούν από την Ιστορία. Κάντε το όπως οι Γερμανοί στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο («Χρυσό για το σίδηρο»), ή όπως οι Νοτιοκορεάτες πιο πρόσφατα, προστάζει ο υποβολέας.
Οταν βρέθηκαν, στις αρχές του 1998, μπροστά στο φάσμα της αθέτησης των υποχρεώσεων προς το ΔΝΤ, έστερξαν στην προσφορά των οικογενειακών κειμηλίων, βέρες, μετάλλια, οτιδήποτε χρυσό. Συγκεντρώθηκαν περίπου 227 τόνοι χρυσού που υπολογίστηκαν στα τρία δισεκατομμύρια δολάρια.
Ατυχείς συγκρίσεις, αν και η βασική ιδέα -μεταφορά χρημάτων από τον ιδιωτικό τομέα στο κράτος- είναι διαχρονική. Η κανονική διαδρομή είναι μέσω της πληρωμής των φόρων. Μπίνγκο! Εδώ η λύση, εδώ και το πρόβλημα. Στις Βρυξέλλες, στη Φραγκφούρτη, στο Παρίσι και στη Χάγη διαβάζουν τη λίστα και βλέπουν φουσκωμένες κινήσεις, για να μας κρατούν στα κύματα.
Διαβάζουν τη λίστα και βλέπουν έσοδα υπό αίρεση, λίγο κρέας στα κόκαλα. Διαβάζουν τη λίστα και βλέπουν μία θάλασσα μηνυμάτων, κακοφωνίας και κωλυσιεργίας. Μπερδευτήκατε; Η συσκότιση περισσεύει και το μόνο σίγουρο πρωτογενές πλεόνασμα, που ήδη καταναλώνουμε, είναι η ασάφεια.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΤΖΩΡΤΖΙΝΑΚΗ - [email protected]