Σύμφωνα με τις χθεσινές δηλώσεις της Αγκελα Μέρκελ, «η Ελλάδα πρέπει να σεβαστεί τις δεσμεύσεις της, υπάρχει όμως ευελιξία για το πώς θα καταρτιστεί το πρόγραμμα της χώρας», γράφει ο Πάνος Φ. Κακούρης.
Από την έντυπη έκδοση
Σύμφωνα με τις χθεσινές δηλώσεις της Αγκελα Μέρκελ, «η Ελλάδα πρέπει να σεβαστεί τις δεσμεύσεις της, υπάρχει όμως ευελιξία για το πώς θα καταρτιστεί το πρόγραμμα της χώρας».
Το πρώτο μέρος της δήλωσης είναι η αυτονόητη σύσταση ότι πρέπει να σεβαστούμε τις δεσμεύσεις, αλλά το δεύτερο μέρος μιλάει σαφώς για «ευελιξία», που μας παραχωρήθηκε ώστε να φτιάξουμε το δικό μας πρόγραμμα για την έξοδο από την κρίση και όχι να μας φέρουν ξανά ένα «έτοιμο».
Ως εδώ καλά, αλλά φαίνεται πως 40 μέρες μετά το Eurogroup της 20ής Φεβρουαρίου η κυβέρνηση έμεινε στην «ευελιξία» και δεν την εκμεταλλεύτηκε έως τώρα, παρότι είχε και έχει την ευκαιρία.
Προφανώς υπάρχουν εσωτερικές αντιδράσεις σε ενδεχόμενη προώθηση αντιδημοφιλών μέτρων και αυτό είναι λογικό. Κάποια στιγμή θα έρθει το πλήρωμα του χρόνου και για τα αντιδημοφιλή μέτρα, αλλά υπάρχουν και μέτρα που δεν έχουν πολιτικό κόστος. Επίσης οι εταίροι συμφωνούν με τα προτεινόμενα μέτρα, αλλά θέλουν να δουν και πράξεις.
Η λίστα που παραδόθηκε στους «θεσμούς» περιέχει παρεμβάσεις που αποδίδουν έσοδα ύψους 3,8 δισ. ευρώ. Θα μπορούσαν ήδη να έχουν προωθηθεί στη Βουλή νομοθετικές διατάξεις που αφορούν για παράδειγμα τη φορολόγηση των κεφαλαίων που έφυγαν στο εξωτερικό, την άμεση πληρωμή του ΦΠΑ, τη σύνδεση των ταμειακών μηχανών με το TAXIS, τα κίνητρα για τη συλλογή αποδείξεων λιανικής πώλησης, τα μέτρα για την αντιμετώπιση του λαθρεμπορίου καυσίμων και του καπνού κ.λπ.
Παρεμβάσεις, δηλαδή, που δεν έχουν κανένα πολιτικό κόστος και εκτός των άλλων είναι απαραίτητες να προωθηθούν, ανεξάρτητα εάν μας το ζητούν ή όχι οι εταίροι.
Εάν η κυβέρνηση είχε φροντίσει να νομοθετηθούν, οι εταίροι που θέλουν να βοηθήσουν την Ελλάδα -και σε αυτούς εντάσσεται και η κα Μέρκελ- θα είχαν ένα ισχυρό άλλοθι για να ανάψουν το πράσινο φως για την εκταμίευση μιας δόσης και τη χαλάρωση του κλοιού της ασφυξίας στην ελληνική οικονομία. Θα μπορούσαν κάλλιστα να υποστηρίξουν ότι η Ελλάδα προωθεί πακέτο μεταρρυθμίσεων και η σχέση να μπει σε άλλη βάση, μέχρι την τελική συμφωνία.
Απαιτείται, δηλαδή, η προώθηση στη Βουλή ορισμένων από τις παρεμβάσεις, ώστε να δείξει η κυβέρνηση πως υλοποιεί τις υποσχέσεις που δίνει και να χτίσει σταδιακά μια σχέση εμπιστοσύνης, έχοντας εξασφαλίσει και το σημαντικό πλεονέκτημα της «ευελιξίας».
Η παρούσα κατάσταση έχει κουράσει και δεν μπορεί να συνεχιστεί, με την αγωνία καθημερινά να κυριαρχεί στους πολίτες και τις επιχειρήσεις και με το Δημόσιο να ζητιανεύει από τα αποθεματικά των δημόσιων φορέων για να πληρώσει μισθούς, συντάξεις και τοκοχρεολύσια.
ΠΑΝΟΣ Φ. ΚΑΚΟΥΡΗΣ - [email protected]