Μια πιο περίπλοκη γεωλογική ιστορία της Σελήνης, από αυτήν που είχαν καταφέρει να ανακαλύψουν μέχρι τώρα οι επιστήμονες, έφερε στο «φως» το κινεζικό ρομποτικό όχημα Yutu, το οποίο προσεδαφίσθηκε στον δορυφόρο του πλανήτη μας στα τέλη του 2013. Παρόλο που το Yutu δεν διέσχισε περισσότερα από 114 μέτρα, πριν μια μηχανική βλάβη το θέσει εκτός λειτουργίας, κατάφερε να εντοπίσει ούτε λίγο ούτε πολύ εννιά διαφορετικά στρώματα πετρωμάτων στο σεληνιακό υπέδαφος.
Μια πιο περίπλοκη γεωλογική ιστορία της Σελήνης, από αυτήν που είχαν καταφέρει να ανακαλύψουν μέχρι τώρα οι επιστήμονες, έφερε στο «φως» το κινεζικό ρομποτικό όχημα Yutu, το οποίο προσεδαφίσθηκε στον δορυφόρο του πλανήτη μας στα τέλη του 2013. Παρόλο που το Yutu δεν διέσχισε περισσότερα από 114 μέτρα, πριν μια μηχανική βλάβη το θέσει εκτός λειτουργίας, κατάφερε να εντοπίσει ούτε λίγο ούτε πολύ εννιά διαφορετικά στρώματα πετρωμάτων στο σεληνιακό υπέδαφος.
Τα δεδομένα που συγκέντρωσε το σκάφος στον μικρό χρόνο «ζωής» του, και τα οποία έστειλε πίσω στη Γη, αναλύθηκαν από επιστήμονες από το πανεπιστήμιο του Όσλο, την Κινεζική Ακαδημία Επιστημών και το Πανεπιστήμιο Επιστήμης και Τεχνολογίας στο Μακάο. Οι επιστήμονες δημοσίευσαν τα συμπεράσματα από την επεξεργασία των στοιχείων στο περιοδικό Science πριν από δύο ημέρες, αναφέροντας στο άρθρο τους πως το ρομποτικό όχημα απέδειξε ότι οι γεωλογικές μεταβολές της Σελήνης κατά τη διάρκεια των τελευταίων 3 δισεκατομμυρίων ετών ήταν πολύ περισσότερες απ’ ό,τι θεωρούνταν έως σήμερα.
Μέρος της κινεζικής αποστολής Chang’e-3, το Yutu ήταν η πρώτη πετυχημένη απόπειρα προσεδάφισης στη Σελήνη μετά το 1976 και την αποστολή Luna 24 της Σοβιετικής Ένωσης. Η περιοχή που επιλέχθηκε να επισκεφθεί είναι ένας σχετικά νέος κρατήρας, με «ηλικία» 30-80 εκατομμυρίων ετών, στον οποίο υπάρχουν αρκετοί μικρότεροι κρατήρες. Το όχημα ήταν εξοπλισμένο με εξελιγμένα επιστημονικά όργανα για τις έρευνές του, από τα οποία ξεχώριζε το Lunar Penetrating Radar (LPR), ένα ραντάρ που του επέτρεπε να «σαρώσει» το σεληνιακό υπέδαφος σε βάθος έως 400 περίπου μέτρων.
Χάρις κυρίως στις μετρήσεις αυτού του ραντάρ, οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι η Σελήνη είχε πιο έντονη ηφαιστειακή δραστηριότητα, αν και ανάμεσα στις διαδοχικές «πλημμύρες» από λάβα μεσολαβούσε αρκετό χρονικό διάστημα. Επίσης, το ανάγλυφο στη συγκεκριμένη περιοχή δεν αποτελείται μόνο από βασαλτικά πετρώματα, απομεινάρια της λάβας, αλλά και από πυροκλαστικά πετρώματα τα οποία σχηματίσθηκαν από τις ηφαιστειακές εκρήξεις.
Τα στοιχεία αυτά φανερώνουν επίσης πως η γεωλογική σύσταση της Σελήνης διαφέρει από περιοχή σε περιοχή, αφού διαφέρουν από όσο έφεραν στο «φως» παλιότερες αμερικανικές κα σοβιετικές αποστολές, που μελέτησαν άλλα σημεία στον δορυφόρο. Παράλληλα, δείχνουν πως η περιοχή προσεδάφισης του κινεζικού οχήματος έχει τόσο περίπλοκη γεωλογική ιστορία, που θα άξιζε να την «επισκεφθεί» στο μέλλον ένα ανάλογο ρομπότ.
Αν και η μηχανική βλάβη του Yutu είχε σαν αποτέλεσμα το όχημα να σταματήσει τις μετρήσεις του, είναι πιθανό η κινεζική αποστολή να μην έχει πει ακόμη την τελευταία «λέξη» της, όσον αφορά τις επιστημονικές ανακαλύψεις που θα εξασφαλίσει. Κι αυτό γιατί οι επιστήμονες έχουν στη διάθεσή τους αρκετά ακόμη δεδομένα για ανάλυση που έστειλε το σκάφος, τα οποία ίσως κρύβουν κι άλλες εκπλήξεις για τον φυσικό δορυφόρο του πλανήτη μας.