«Ολοι προβληματίζονται πώς να σταματήσουμε την τρομοκρατία. Υπάρχει, όμως, ένας πραγματικά εύκολος τρόπος: να σταματήσουμε να είμαστε μέρος της», γράφει η Κατερίνα Τζωρτζινάκη.
Από την ένυπη έκδοση
«Ολοι προβληματίζονται πώς να σταματήσουμε την τρομοκρατία. Υπάρχει, όμως, ένας πραγματικά εύκολος τρόπος: να σταματήσουμε να είμαστε μέρος της».
Ο θεμελιωτής της λεγόμενης «γενετικής-μετασχηματιστικής γραμματικής» Νόαμ Τσόμσκι, διανοούμενος με «ενοχλητικές» απόψεις για την πραγματική φύση της κυριαρχίας, αναφερόταν στις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001, που ταρακούνησαν τους συμπατριώτες του.
Ο καθηγητής του ΜΙΤ δεν είναι οικονομολόγος, αλλά η προτροπή του για την τρομοκρατία βρίσκει πιο εύκολα εφαρμογή στα οικονομικά, ιδίως όταν καμία από τις λύσεις δεν είναι ιδιαίτερα ελκυστική.
Ο διεθνής Τύπος ξαναπαίζει το σενάριο της εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, αναλυτές επιχειρηματολογούν για τα υπέρ και τα κατά, κοινοτικοί αξιωματούχοι αποτάσσονται το ενδεχόμενο αφού το έχουν βγάλει πρώτο πιάτο στον δημόσιο διάλογο, άλλοι δεν αποκλείουν ένα «ατύχημα» που θα οδηγήσει στο ίδιο αποτέλεσμα.
Το αποτέλεσμα; Μια βιομηχανία προτάσεων, συστάσεων και παρεμβάσεων, αντιφατικών δηλώσεων και αυτοαναιρούμενων μηνυμάτων (και από το εσωτερικό), που ανακυκλώνει αυτό που υποτίθεται ότι θέλει να αποτρέψει.
Σύμφωνοι, ο εφησυχασμός μπορεί να έχει κόστος, αλλά μήπως το τέντωμα είναι δωρεάν; Οι ιστορίες πτώσεων και επιπτώσεων κόβουν περισσότερα εισιτήρια, μα καθηλώνουν σε μαρτύρια. Η οικονομία στενάζει. Η αβεβαιότητα οργιάζει.
Αυτοί που ορμηνεύουν, μιλούν πολύ. Ξέρουν τη γλώσσα των απειλητικών και τελεσίδικων διλημμάτων, τα φορτώνουν σ’ ένα παλιό κάρο και το κατρακυλάνε στα ξένα έντυπα, όχι μόνο για να δοθεί ένταση στην πλοκή, αλλά και όγκος στην ιστορία.
Αυτοί που ορμηνεύουν, μιλούν πολύ. Αυτοί που κυβερνούν δεν μιλούν λιγότερο, αναθρέφοντας εικόνες σκοτεινές με πρόσφυγες και τζιχαντιστές. Μεγάλη φασαρία. Καλύπτει την ουσία.
Γιατί τι ακριβώς σημαίνει διαπραγμάτευση, υπό αυτές τις συνθήκες; Καταστρατήγηση της πλοκής ή πετυχημένη σκηνοθεσία των μέσων;
Υπεκφυγές, ακούραστα γλωσσικά παιχνίδια, αιώρηση ανάμεσα στην πραγματικότητα και τη φαντασία ή απογείωση μιας βατραχομυομαχίας;
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΤΖΩΡΤΖΙΝΑΚΗ - [email protected]