Πράγματι υπάρχει ασάφεια τόσο στο κείμενο της επιστολής του υπουργού Οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη προς το Eurogroup όσο και στην ίδια την απόφαση του συμβουλίου υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης, αλλά δεν είναι βέβαιο πως πρόκειται για «δημιουργική» ασάφεια, γράφει ο Πάνος Φ. Κακούρης.
Από την έντυπη έκδοση
Πράγματι υπάρχει ασάφεια τόσο στο κείμενο της επιστολής του υπουργού Οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη προς το Eurogroup όσο και στην ίδια την απόφαση του συμβουλίου υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης, αλλά δεν είναι βέβαιο πως πρόκειται για «δημιουργική» ασάφεια.
Εάν μάλιστα προσθέσουμε και την ασφυκτική πίεση που ασκούν οι εταίροι στη ρευστότητα του κράτους και της οικονομίας, η ασάφεια είναι ανησυχητική.
Οι περισσότεροι περιμέναμε πως μετά την έγκριση της παράτασης από το Eurogroup θα υπήρχε και η διασφάλιση της παροχής ρευστότητας προς την οικονομία. Αντί αυτού, όμως, τα πράγματα είναι όπως και πριν και μάλιστα ο κλοιός σφίγγει.
Οι εταίροι αρνούνται να διευκολύνουν το ελληνικό Δημόσιο να αποπληρώσει υποχρεώσεις του, με το μεγαλύτερο μέρος να αφορά πληρωμές στους ίδιους τους δανειστές.
Τον Μάρτιο, για παράδειγμα, λήγουν τέσσερις δόσεις από ισάριθμα δάνεια του ΔΝΤ, το ύψος των οποίων φτάνει συνολικά σε 1,5 δισ. ευρώ.
Μέχρι τώρα οι εταίροι δεν παρέχουν την παραμικρή διευκόλυνση για να αποπληρώσει η Ελλάδα τα συγκεκριμένα ποσά, εμμένοντας στη θέση τους πως πρέπει να εφαρμόσει πρώτα τις δεσμεύσεις.
Στο ερώτημα ποιες είναι οι δεσμεύσεις αυτές, σαφής απάντηση δεν υπάρχει και ο κίνδυνος να χαθούμε στη μετάφραση και την αποκωδικοποίηση της απόφασης του Eurogroup είναι αυξημένος.
Μένει λοιπόν να περιμένουμε από τη Δευτέρα να ξεκινήσει το μαρτύριο της σταγόνας, με τις λήξεις ανά διαστήματα εντόκων γραμματίων, ομολόγων και δανείων και να δούμε πώς θα αντιμετωπιστεί, χωρίς βοήθεια των εταίρων και με δεδομένες παραδοχές υπουργών πως υπάρχει χρηματοδοτικό πρόβλημα.
Στις συνθήκες αυτές της αβεβαιότητας δεν μπορεί να λειτουργήσει καμία οικονομία του κόσμου.
Ηδη χάθηκε το πρώτο δίμηνο του έτους και πάει να χαθεί και το τρίμηνο και το τετράμηνο, με σημαντικές επιπτώσεις στον προσδοκώμενο ρυθμό ανάπτυξης.
Οι τράπεζες δεν έχουν ρευστότητα και όση τους έχει απομείνει την απομυζεί το Δημόσιο με εκδόσεις εντόκων γραμματίων, ενώ δέχτηκαν ισχυρό πλήγμα με την απόσυρση καταθέσεων από όσους φοβούνται τα χειρότερα.
Ενα άλλο σημείο που ανησυχεί είναι η αναφορά για το πρωτογενές πλεόνασμα. Η ελληνική πλευρά λέει πως συμφωνήθηκε η μείωση του πλεονάσματος, προς το 1,5% του ΑΕΠ από 3% φέτος ή 4,5% από το 2016 και μετά, αλλά το αμφισβητεί η πλευρά των εταίρων.
Η εκπρόσωπος του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών Μαριάνε Κοτέ είπε χθες ότι μόνο για το 2015 το Eurogroup αποφάσισε να ληφθούν υπ’ όψιν οι «οικονομικές περιστάσεις» και να μειωθεί το ύψος του, αλλά για τα επόμενα χρόνια θα πρέπει να τηρηθεί ο στόχος ενός πρωτογενούς πλεονάσματος της τάξης του 4,5% του ΑΕΠ. Μάλλον πρέπει να μας ανησυχεί η «ασάφεια».
ΠΑΝΟΣ Φ. ΚΑΚΟΥΡΗΣ - [email protected]