«Η στάση της κυβέρνησης στη διαπραγμάτευση δεν μπορεί να εμφανίζεται ως έξοδος του Μεσολογγίου... Ο ΟΟΣΑ δεν είναι καριοφίλι». Βουλευτής καυτηριάζει από το βήμα της Βουλής την «επικοινωνιακή επέλαση που έχει εξαπολυθεί» για τη διατύπωση των εναλλακτικών προτάσεων, αλλά στα μέτρα του μνημονίου, γράφει η Κατερίνα Τζωρτζινάκη.
Από την έντυπη έκδοση
«Η στάση της κυβέρνησης στη διαπραγμάτευση δεν μπορεί να εμφανίζεται ως έξοδος του Μεσολογγίου... Ο ΟΟΣΑ δεν είναι καριοφίλι». Βουλευτής καυτηριάζει από το βήμα της Βουλής την «επικοινωνιακή επέλαση που έχει εξαπολυθεί» για τη διατύπωση των εναλλακτικών προτάσεων, αλλά στα μέτρα του μνημονίου.
«Μεταρρυθμίσεις με διαφορετικό πρόσημο και ιεραρχήσεις» τις χαρακτηρίζει ο αναπληρωτής υπουργός Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων, που αποτάσσεται την «εργαλειοθήκη».
Πριν προλάβει να μπει στη θήκη το λεπίδι της σιωπής, άλλος αναφωνεί: «Αρχέκακος όφις το Βερολίνο. Θα πολεμήσουμε τη υπερμάχω στρατηγώ. Εμείς οι Ολύμπιοι διδάξαμε ότι η έρις γίνεται έρως ελευθερίας».
«Πολύς» πόλεμος, ακόμη κι αν ο Οργανισμός του Παρισιού δεν είναι καριοφίλι. «Εφτασαν ντυμένοι “φίλοι” οι εχθροί, τα παμπάλαια δώρα προσφέροντας. Και τα δώρα τους άλλα δεν ήτανε παρά μόνο σίδερο και φωτιά»;
«Πολύς» πόλεμος, ακόμη κι αν οι Βρυξέλλες «δεν βρίσκονται σε πολεμική αντιπαράθεση με τους Ελληνες και με τη νέα κυβέρνηση στην Αθήνα».
«Πολύς» πόλεμος, ευτυχώς επικοινωνιακός. Το μνημόνιο δεν είναι Μεσολόγγι. Η Ελλάς δεν πολιορκείται από βαρβάρους και μη έχουσα άλλη διέξοδο αποφασίζει να περατώσει την πολιορκία, αν και γνωρίζει εξ αρχής ότι η προσπάθεια θα είναι μεν απέλπιδα, μπορεί όμως να καταλήξει στη διάσωση ελαχίστων, αλλά και στην εις τους αιώνας ανάμνηση και δόξα.
Το μνημόνιο δεν είναι Μεσολόγγι και η Ευρώπη δεν είναι Τριπολιτσά, η άλωση της οποίας θα οδηγήσει σε εθνική ανάσταση, σε ανάκτηση της φυλετικής αυτοπεποίθησης. Ανάμεσα στην ηρωική θυσία και την αθεμιτουργία, που δεν βρήκε ποτέ τον υμνητή της, υπάρχουν κι άλλες προσεγγίσεις.
Με αναμετρήσεις μεταξύ προσδοκίας και επιφυλάξεων, όπου μεταξύ ευσεβών πόθων και δεύτερων σκέψεων μεσολαβεί το πεδίο της απτής πολιτικής πραγματικότητας. Πεδίον βολής, καθόλου φθηνό, όπου ασκούνται αντικειμενικοί παράγοντες και ο εκλογικός κύκλος αλλαχού, που επιβάλλει άλλες προτεραιότητες.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΤΖΩΡΤΖΙΝΑΚΗ - [email protected]