Η Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου έκρινε ότι ο δημόσιος υπάλληλος ο οποίος έχει καταδικαστεί με αμετάκλητη δικαστική απόφαση δεν χάνει το συνταξιοδοτικό του δικαίωμα και δικαίωσε εφοριακό υπάλληλο στον οποίο δεν χορηγείτο σύνταξη, επειδή είχε σε βάρος του καταδικαστική απόφαση.
Η Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου έκρινε ότι ο δημόσιος υπάλληλος ο οποίος έχει καταδικαστεί με αμετάκλητη δικαστική απόφαση δεν χάνει το συνταξιοδοτικό του δικαίωμα και δικαίωσε εφοριακό υπάλληλο στον οποίο δεν χορηγείτο σύνταξη, επειδή είχε σε βάρος του καταδικαστική απόφαση.
Η περικοπή της σύνταξης σε περίπτωση ύπαρξης καταδικαστικής απόφασης, έρχεται σε αντίθεση με τη συνταγματική αρχή της αναλογικότητας, ενώ προσβάλλει παράλληλα την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και πλήττει το δικαίωμα ανάπτυξης της προσωπικότητας. Την ίδια στιγμή συνιστά υπερβολικά επαχθή κύρωση και δυσανάλογη καθώς δεν τελεί σε δίκαιη σχέση ισορροπίας προς τον επιδιωκόμενο σκοπό δημόσιας ωφέλειας, αναφέρεται στην απόφαση.
Το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους (ΓΛΚ) είχε απορρίψει αίτηση εφοριακού υπαλλήλου που ζητούσε να του χορηγηθεί σύνταξη, με την αιτιολογία ότι έχασε το συνταξιοδοτικό του δικαίωμα λόγω αμετάκλητης καταδίκης του για το αδίκημα της δωροδοκίας. Άρχισε παράλληλα τις διαδικασίες για τη χορήγηση σύνταξης στη σύζυγο και τις δύο κόρες του.
Η Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου υπογραμμίζει στην απόφασή της ότι η οριστική απώλεια της σύνταξης και όχι μόνο ποσοστού της, «ανεξαρτήτως του γεγονότος ότι μέρος της σύνταξης αντιστοιχεί σε καταβληθείσες από τον υπάλληλο εισφορές», σηματοδοτεί και την απώλεια όλων των παροχών κοινωνικής ασφάλισης, περιλαμβανομένων και των παροχών ασφαλίσεως, λόγω ασθενείας, «συνιστά μέτρο ιδιαίτερα επαθχές για τον εξελθόντα από την ενεργό υπηρεσία δημόσιο υπάλληλο που τον ακολουθεί μέχρι το πέρας του βίου του, στερώντας από αυτόν τα στοιχειώδη μέσα για την αντιμετώπιση των βιοτικών του αναγκών, σε μία ηλικία κατά την οποία η δυνατότητα αναπλήρωσης της σύνταξής του μέσω άλλων πόρων είναι σε μεγάλο βαθμό αβέβαιη, αν όχι ανύπαρκτη».
Το ανώτατο δικαστήριο σημειώνει ότι η ποινικά κολάσιμη συμπεριφορά του υπαλλήλου, ανεξάρτητα αν είναι πλημμεληματικού ή κακουργηματικού χαρακτήρα, «δεν τελεί σε άμεση σχέση με το συνταξιοδοτικό καθεστώς» έτσι ώστε να μπορεί να καταστεί κριτήριο για την απώλεια του συνταξιοδοτικού δικαιώματος, αλλά σχετίζεται άμεσα με την υπηρεσιακή του κατάσταση δυναμένη να οδηγήσει στην απόλυση του υπαλλήλου».
Τέλος, η Ολομέλεια σημειώνει ότι οι δυσμενείς συνέπειες της απώλειας του συνταξιοδοτικού δικαιώματος λόγω της καταδίκης, πλέον της αντισυνταγματικότητας τους, είναι δυσανάλογες προς τον επιδιωκόμενο σκοπό δημοσίου συμφέροντος, ενώ η κύρωση επεκτείνεται και μετά την έκτιση της ποινής που του επιβλήθηκε, με συνέπεια να προσβάλλει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, ενώ πλήττει το δικαίωμα ανάπτυξης της προσωπικότητας.