Θέλαμε να πιστεύουμε ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα λειτουργεί με τεχνοκρατικά και οικονομικά κριτήρια. Η αιφνιδιαστική απόφασή της, στον χρόνο που εκδόθηκε, αποδεικνύει πως λειτουργεί, κυρίως, πολιτικά και εν μία νυκτί μετατράπηκε σε βασικό μοχλό πίεσης της Γερμανίας προς την Ελλάδα, για να συνεχίσει την εφαρμογή της αδιέξοδης πολιτικής που βιώνουμε την τελευταία πενταετία, γράφει ο Πάνος Φ. Κακούρης.
Από την έντυπη έκδοση
Θέλαμε να πιστεύουμε ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα λειτουργεί με τεχνοκρατικά και οικονομικά κριτήρια.
Η αιφνιδιαστική απόφασή της, στον χρόνο που εκδόθηκε, αποδεικνύει πως λειτουργεί, κυρίως, πολιτικά και εν μία νυκτί μετατράπηκε σε βασικό μοχλό πίεσης της Γερμανίας προς την Ελλάδα, για να συνεχίσει την εφαρμογή της αδιέξοδης πολιτικής που βιώνουμε την τελευταία πενταετία.
Ηταν, τουλάχιστον, άκομψο να προβαίνει σε μέτρο στραγγαλισμού των ελληνικών τραπεζών, μη δεχόμενη τα ελληνικά ομόλογα από τις 11 Φεβρουαρίου, τρεις εβδομάδες νωρίτερα από τη λήξη της παράτασης.
Οπως εξήγησε, έλαβε αυτή την απόφαση καθώς θεωρεί πως είναι σχεδόν απίθανη η επιτυχής ολοκλήρωση της αξιολόγησης του ελληνικού προγράμματος.
Αγνωστο είναι εάν στα τηλεφωνήματα που έκανε εκ των υστέρων στον Αλ. Τσίπρα και στον Γ. Βαρουφάκη, τους είπε ότι αναγκάστηκε να λάβει την απόφαση κατόπιν πιέσεων του Β. Σόιμπλε. Μάλλον δεν χρειαζόταν.
Αναμενόμενη ήταν η πίεση της γερμανικής πλευράς, προς την κυβέρνηση να μην προχωρήσει σε ξήλωμα του μνημονίου. Κάποια στιγμή θα εκδηλωνόταν η αντίδραση, γιατί η όλη μεθόδευση δεν ήταν η καλύτερη.
Και εδώ είναι τα λάθη της ελληνικής κυβέρνησης. Απέφυγε να ρίξει γέφυρες προς τη γερμανική πλευρά και επιχείρησε επαφές με χώρες που εκτιμούσε ότι θα μπορούσαν να ασκήσουν πίεση στη Γερμανία, να φύγει η Ευρώπη και η Ελλάδα από τη λιτότητα, που είναι πανευρωπαϊκή απαίτηση, αλλά ελάχιστοι το λένε στους Γερμανούς.
Οπως το διαχειρίστηκαν, φάνηκε πως η Ελλάδα απομονώνει τη Γερμανία, όταν η βαρύτητα της Γερμανίας στην Ευρωζώνη και στη λήψη των αποφάσεων είναι δεδομένη.
Εισπράξαμε καλά λόγια ενώπιον των καμερών, από Γαλλία, Ιταλία, Αγγλία και κυρίως από ΗΠΑ και πολλές ευχές να περάσουμε από τη λιτότητα στην ανάπτυξη, αλλά κατόπιν τα πήραν πίσω για να μη χαλάσουν τις σχέσεις τους με τη Γερμανία. «Μη μας φέρετε αντιμέτωπους με τη Γερμανία», είπε ο Γάλλος υπουργός Οικονομικών Μ. Σαπέν.
Ισως λόγω των επικοινωνιακών χειρισμών χάθηκε το πλεονέκτημα να ακουστούν πειστικά, δύο βασικά και λογικά επιχειρήματα της ελληνικής πλευράς. Η διευθέτηση του χρέους με το σχέδιο Βαρουφάκη για την επιμήκυνση δανείων και ομολόγων και η μείωση των στόχων των πρωτογενών πλεονασμάτων.
Στο προσεχές Eurogroup θα φανεί πώς θα εξελιχθεί η διαπραγμάτευση και θα αναδειχθεί η ικανότητα της κυβέρνησης να πείσει τους εταίρους για τη ρεαλιστικότητα του προγράμματός της και την αποφασιστικότητά της να το εφαρμόσει, αγνοώντας τις πιέσεις που θα ασκηθούν από το εσωτερικό του κόμματος.
Αυτό που θέλει να αποφύγει σε κάθε περίπτωση η κυβέρνηση, είναι να μη βρεθεί στη δυσάρεστη θέση να αναζητεί το e-mail του Γκίκα Χαρδούβελη.
ΠΑΝΟΣ Φ. ΚΑΚΟΥΡΗΣ - [email protected]