Μια ερευνητική ομάδα από το πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ κατάφερε να αποκρυπτογραφήσει τη μαγνητική «μνήμη» διαστημικών βράχων που κατέληξαν στη Γη προερχόμενοι από τον ίδιο αστεροειδή.
Μια ερευνητική ομάδα από το πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ κατάφερε να αποκρυπτογραφήσει τη μαγνητική «μνήμη» διαστημικών βράχων που κατέληξαν στη Γη προερχόμενοι από τον ίδιο αστεροειδή.
Έτσι, οι επιστήμονες μπόρεσαν να ανακαλύψουν περισσότερα στοιχεία για τον μηχανισμό που δημιούργησε το μαγνητικό πεδίο της Γης, αλλά και το πώς θα εξελιχθεί στον χρόνο «ζωής» που του απομένει.
Οι βράχοι είναι μετεωρίτες που βρέθηκαν στην Αργεντινή και οι οποίοι ενσωματώνουν στο εσωτερικό τους μικροσκοπικά σωματίδια που διατηρούν τη μαγνητική «ιστορία» του αστεροειδούς. Έτσι, κατ’ αναλογία φέρνουν στο «φως» το παρελθόν, αλλά και το μέλλον της γήινης μαγνητόσφαιρας.
Ο «μητρικός» αστεροειδής των μετεωριτών κινείται σε τροχιά ανάμεσα στον Άρη και τον Δία, ενώ όπως και τα υπόλοιπα παρόμοια σώματα στην ίδια ζώνη, αποτελεί υλικό από έναν μικρό πλανήτη που δεν σχηματίστηκε ποτέ λόγω της βαρυτικής επίδρασης του Δία.
Επομένως, τα μαγνητικά «σήματα» στο εσωτερικό των βράχων αντιστοιχούν σε ολόκληρη τη χρονική περίοδο από τον σχηματισμό του πυρήνα του αστεροειδούς από ρευστό σίδηρο, ο οποίος παρήγαγε το μαγνητικό πεδίο, μέχρι τη στιγμή που ο πυρήνας ψύχθηκε και στερεοποιήθηκε, με συνέπεια το μαγνητικό πεδίο να εξαφανισθεί.
Η αποκρυπτογράφηση αυτών των «σημάτων» αφορά και τη Γη, επειδή ένας παρόμοιος εξώτερος πυρήνας από ρευστό σίδηρο είναι η αιτία και του μαγνητικού πεδίου του πλανήτη μας.
Για να ανακτήσουν τα δεδομένα, οι Βρετανοί επιστήμονες επιστράτευσαν μια διάταξη γνωστή ως σύγχροτρο, όπου σωματίδια επιταχύνονται μέσα σε έναν θάλαμο με σχήμα δακτυλίου. Τα αποτελέσματά τους δημοσιεύτηκαν στην τελευταία έκδοση του περιοδικού Nature.
«Οι ιδέες για το πώς μεταβάλλεται ο πυρήνας της Γης, κατά τη διάρκεια εξέλιξης του πλανήτη μας, βρίσκονται σήμερα υπό αναθεώρηση», δήλωση στο BBC o Δρ Ρίτσαρντ Χάρισον, επικεφαλής της έρευνας από το Κέιμπριτζ.
«Μελετώντας τον αστεροειδή αποκτούμε μια εικόνα για τη γένεση και την εξαφάνιση του μαγνητικού του πεδίου, βλέποντας επομένως υπό νέο πρίσμα πώς λειτουργεί η ανάλογη διαδικασία στη Γη».
Τα σωματίδια στους μετεωρίτες που φέρουν τη μαγνητική «υπογραφή» του αστεροειδούς είναι εξαιρετικά μικροσκοπικά, με διαστάσεις περίπου όσο το ένα χιλιοστό της ανθρώπινης τρίχας.
Η «ιστορία» του μαγνητικού πεδίου που αποκαλύπτουν είναι πιο σύντομη από τον χρόνο «ζωής» της γήινης μαγνητόσφαιρας. «Από τη στιγμή που οι αστεροειδείς έχουν μικρότερο μέγεθος από τον πλανήτη μας, ο πυρήνας τους στερεοποιήθηκε πολύ πιο γρήγορα», προσθέτει ο ερευνητής.
Η ίδια «μοίρα», δηλαδή η πλήρης στερεοποίηση, προβλέπεται και για τον πυρήνα της Γης. Τότε, θα εξαφανισθεί το γήινο μαγνητικό πεδίο, αφήνοντάς τον πλανήτη μας εκτεθειμένο στην ηλιακή και κοσμική ακτινοβολία.
Πάντως, σύμφωνα με τον Χάρισον, αυτό δεν πρόκειται να συμβεί για μερικά δισεκατομμύρια χρόνια ακόμα.