Τις Κυριακές, η Ελλάδα στα γήπεδα… αναστενάζει και στις κερκίδες τα τσιμέντα σείονται από τα συνθήματα των οπαδών. Συνθήματα τρέλας για τη μία και μοναδική ομάδα της καρδιάς τους. Αλλά και… μίσους απέναντι στον άλλο, αυτόν που φοράει τη φανέλα με το «λάθος» χρώμα…
Τις Κυριακές, η Ελλάδα στα γήπεδα… αναστενάζει και στις κερκίδες - τις «ποτισμένες» με πάθος και χρώμα- τα τσιμέντα σείονται από τα συνθήματα των οπαδών. Συνθήματα τρέλας και… καψούρας για τη μεγάλη αγαπημένη - τη μία και μοναδική ομάδα της καρδιάς τους. Αλλά και… μίσους απέναντι στον άλλο, αυτόν που φοράει τη φανέλα με το «λάθος» χρώμα…
Ποιοι άραγε εμπνέονται τα συνθήματα που ακούγονται στα γήπεδα; Είναι αυτά μια σύγχρονη εκδοχή «δημοτικών τραγουδιών»; Μπορούν να επιβεβαιώσουν την άποψη πως η κερκίδα είναι από τους τελευταίους ζωντανούς χώρους δράσης του λαϊκού πολιτισμού;
Απαντήσεις στα παραπάνω και πολλά άλλα ερωτήματα για τους… εραστές της «στρογγυλής θεάς» και τους πιστούς της κυριακάτικης ποδοσφαιρικής «ιεροτελεστίας» - και όχι μόνο - έρχεται να δώσει το βιβλίο του Λέοντα Ναρ «Το παιχνίδι της εξέδρας» (εκδόσεις Μεταίχμιο), ένα απάνθισμα σχολιασμένων συνθημάτων από τα ελληνικά γήπεδα.
Παραθέτοντας επιλεγμένα συνθήματα, εμπνευσμένα από οπαδούς διαφορετικών ομάδων, ο Λέων Ναρ φιλοδοξεί να αναδείξει το κλίμα και το περιβάλλον της αναμέτρησης των οπαδών αλλά και - μεταξύ άλλων - το… ποιητικό, πολλές φορές, περιεχόμενο των συνθημάτων, το απόσταγμα κοινωνικής εμπειρίας που συγκροτούν, καθώς και τη συναισθηματική τους λειτουργικότητα, στοιχεία που τους προσδίδουν και μια λαογραφική πτυχή.
«Πώς προκύπτουν αυτά τα συνθήματα; Κι εγώ αναρωτιέμαι ποιοι τα εμπνέονται κι ακόμη δεν έχω καταλήξει αν αποτελούν μια σύγχρονη εκδοχή “δημοτικών τραγουδιών”. Δεν είμαι επίσης σίγουρος αν πρέπει να υπάρχουν ηθικοί περιορισμοί στη χρήση τους ούτε και για τα σχετικά με τις κοινωνικές τους προεκτάσεις […] Για ένα πράγμα όμως είμαι απόλυτα σίγουρος: η κουλτούρα των γηπέδων είναι ιδιότυπη- ή τη γουστάρεις ή δεν μπορείς να την ανεχτείς. Ενδιάμεσες καταστάσεις δεν υπάρχουν» γράφει στην εισαγωγή της έκδοσης ο Λέων Ναρ.
Χρήζουν κοινωνιολογικής ανάλυσης
«Στόχος του βιβλίου είναι να καταδείξει ότι, χωρίς καμία υπερβολή, τα οπαδικά συνθήματα χρήζουν κοινωνιολογικής ανάλυσης. Η συγκέντρωση και ο σύντομος σχολιασμός μερικών, ενδεικτικών από κάθε άποψη, συνθημάτων, ελπίζω ότι επιβεβαιώνει την άποψη πως η κερκίδα είναι ένας από τους τελευταίους ζωντανούς χώρους δράσης του λαϊκού πολιτισμού» τονίζει.
Όπως, άλλωστε, σημειώνει και στον πρόλογο του βιβλίου ο δημοσιογράφος Παύλος Τσίμας: «…η εμπειρία του γηπέδου, η ατμόσφαιρά του, ο πυρετός του, το χιούμορ και η χυδαιότητα που συνυπάρχουν δεν αποτυπώνεται πουθενά καθαρότερα απ’ ό,τι στη δημώδη ποίηση της εξέδρας».
Δύο πρωτοτυπίες
Από το βιβλίο του Λέοντα Ναρ σίγουρα απουσιάζουν δεκάδες συνθήματα - πώς άλλωστε θα μπορούσε να «χωρέσει» η ανεξάντλητη δεξαμενή έμπνευσης των «ποιητών της κερκίδας» σε ένα και μόνο βιβλίο; - αλλά υπάρχουν δύο πρωτοτυπίες: η ανθολόγηση συνθημάτων που αφορούν την Εθνική Ελλάδος και η συγκέντρωση των ύμνων των περισσότερων ομάδων που αγωνίστηκαν στην Α΄ Εθνική Κατηγορία, μετέπειτα Super League.
Το βιβλίο του Λέοντα Α. Ναρ «Το Παιχνίδι της Εξέδρας» παρουσιάζεται στη Θεσαλονίκη το Σάββατο 6 Δεκεμβρίου, στις 12 το μεσημέρι, στον πολυχώρο Τέχνης «Αυλαία» (πλατεία ΧΑΝΘ). Στην παρουσίαση θα δώσουν το «παρών» και παίκτες - θρύλοι της πόλης.
naftemporiki.gr