To κατασκοπευτικό αεροσκάφος U-2 της αμερικανικής πολεμικής αεροπορίας ήταν ένα από τα «σύμβολα» του Ψυχρού Πολέμου, συνεχίζοντας να παρέχει τις υπηρεσίες του και μετά το τέλος του. Ωστόσο, στην εποχή των drones και των υπόλοιπων προηγμένων μέσων παρακολούθησης πολλοί προεξοφλούσαν το τέλος της θητείας του.
To κατασκοπευτικό αεροσκάφος U-2 της αμερικανικής πολεμικής αεροπορίας ήταν ένα από τα «σύμβολα» του Ψυχρού Πολέμου, συνεχίζοντας να παρέχει τις υπηρεσίες του και μετά το τέλος του. Ωστόσο, στην εποχή των drones και των υπόλοιπων προηγμένων μέσων παρακολούθησης πολλοί προεξοφλούσαν το τέλος της θητείας του.
Η κατασκευάστρια Lockheed Martin ωστόσο διαφωνεί. Όπως αναφέρεται σε σχετικά δημοσιεύματα του Popular Science και του Aviation Week, η εταιρεία έχει εκπονήσει ένα σχέδιο «επάνδρωσης κατ’επιλογήν» του αεροσκάφους, θέτοντας το αμερικανικό Κογκρέσο σε δίλημμα, καθώς μελετάται η επιλογή του ενός στόλου από μη επανδρωμένα Global Hawk της Νorthrop Grumman στον συγκεκριμένο ρόλο- αυτόν της αναγνώρισης από μεγάλα υψόμετρα.
Με μια τέτοια επιλογή- επάνδρωσης ή όχι- οι υπέρμαχοι της «Dragon Lady», όπως είναι γνωστό χαϊδευτικά το αεροσκάφος- υποστηρίζουν ότι το U-2 θα μπορεί να «πιάσει» τις δυνατότητες παραμονής σε πτήση του RQ-4B Global Hawk.
Αν και η απόσυρση του U-2 από την ενεργό υπηρεσία έχει δρομολογηθεί, ανοίγοντας τον δρόμο για τα Global Hawk, οι υποστηρικτές του επιχειρηματολογούν υπέρ των χαρακτηριστικών του, τα οποία θεωρούν ανώτερα του ανταγωνιστή του. Ενδεικτικά, το U-2 μπορεί να μεταφέρει μεγαλύτερο φόρτο εξοπλισμού (2,2 τόνοι έναντι 1,3) και έχει μεγαλύτερο επιχειρησιακό ύψος (70.000 πόδια έναντι 60.000). Επίσης, το Global Hawk στερείται αμυντικών συστημάτων που διαθέτει το U-2.
H «κόντρα» μεταξύ των δύο προγραμμάτων είναι σε εξέλιξη εδώ και περίπου 15 χρόνια. Η αμερικανική πολεμική αεροπορία δαπανά 9,1 δισ. δολάρια στο πρόγραμμα του Global Hawk για την ανάπτυξη και αγορά 45 αεροσκαφών. Το αεροσκάφος τέθηκε σε υπηρεσία στη Μ. Ανατολή και την Ασία μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις της 9/11, αναλαμβάνοντας το «χρίσμα» του πιθανού διαδόχου του U-2. Το βασικό του πλεονέκτημα είναι η διάρκεια παραμονής εν πτήσει: 24 ώρες και άνω. Το U-2 έχει το «πρόβλημα» ότι…έχει πιλότο, και βάσει κανονισμών οι ώρες που προβλέπονται για παραμονή σε κόκπιτ είναι μέχρι 12. Επίσης, το U-2 είναι δύσκολο στο πιλοτάρισμα, όπως και στην προσγείωσή του.
Ωστόσο η Lockheed Martin υποστηρίζει πως η απομάκρυνση του πιλότου θα έχει πολύ μικρότερο κόστος από το αντίστοιχο πρόγραμμα των Global Hawk. Ένα νέο σχέδιο θα κοστίσει περίπου 700 εκατ. δολάρια, για την «κατ’επιλογήν επάνδρωση» τριών U-2 και την παροχή δύο σταθμών εδάφους- οι οποίοι, σύμφωνα με στέλεχος της εταιρείας, θα μπορούν να λειτουργήσουν οπουδήποτε.
Μέχρι τώρα, η Lockheed Martin βρίσκεται ακόμα σε πολύ πρώιμο στάδιο, ωστόσο η πρόταση ενδεχομένως να φανεί ελκυστική στο Κογκρέσο- αν και, σύμφωνα με το Aviation Week, αναμένεται να υπάρξουν εμπόδια από το Πεντάγωνο.