Δύο νέες μελέτες σχετικά με τη θεραπεία και τον εντοπισμό του σοβαρού άσθματος ενδέχεται να έχουν ανακαλύψει νέους τρόπους για τον έλεγχο και τον εντοπισμό αυτής της πάθησης. Και οι δύο μελέτες θα παρουσιαστούν, μεταξύ πολλών άλλων, στο Διεθνές Φόρουμ Σοβαρού Άσθματος, ISAF 2014, που οργανώνεται από την Ευρωπαϊκή Ακαδημία Αλλεργιολογίας και Κλινικής Ανοσολογίας (European Academy of Allergy and Clinical Immunology, EAACI), όπου θα συναντηθούν πάνω από 200 ερευνητές και κλινικοί ιατροί στην Αθήνα από 13 - 15 Νοεμβρίου.
Δύο νέες μελέτες σχετικά με τη θεραπεία και τον εντοπισμό του σοβαρού άσθματος ενδέχεται να έχουν ανακαλύψει νέους τρόπους για τον έλεγχο και τον εντοπισμό αυτής της πάθησης. Και οι δύο μελέτες θα παρουσιαστούν, μεταξύ πολλών άλλων, στο Διεθνές Φόρουμ Σοβαρού Άσθματος, ISAF 2014, που οργανώνεται από την Ευρωπαϊκή Ακαδημία Αλλεργιολογίας και Κλινικής Ανοσολογίας (European Academy of Allergy and Clinical Immunology, EAACI), όπου θα συναντηθούν πάνω από 200 ερευνητές και κλινικοί ιατροί στην Αθήνα από 13 - 15 Νοεμβρίου.
Η πρώτη αφορά τη μείωση των ποσοστών έξαρσης στο σοβαρό αλλεργικό άσθμα. Καθώς λένε οι ειδικοί οι εξάρσεις συνιστούν τον μεγαλύτερο άμεσο κίνδυνο για τους ασθματικούς ασθενείς. Αποτελούν δείκτη σοβαρής απώλειας ελέγχου του άσθματος και απαιτούν επείγουσα θεραπεία ώστε να προληφθούν σοβαρές εκβάσεις. Η Παγκόσμια Πρωτοβουλία για το Άσθμα [Global Initiative for Asthma] (GINA) ορίζει τις οξείες εξάρσεις ως επεισόδια προοδευτικής δύσπνοιας, βήχα, συριγμού ή αισθήματος σφιξίματος στο στήθος ή συνδυασμού αυτών των συμπτωμάτων, συνοδευόμενων από μείωση στη ροή αέρα κατά την εκπνοή η οποία μπορεί να ποσοτικοποιηθεί στις εξετάσεις πνευμονικής λειτουργίας.
Μία δοκιμή παρατήρησης στο Πανεπιστήμιο Ruhr University Bochum στη Γερμανία κατέδειξε ότι η κάθαρση του αέρα στη ζώνη αναπνοής κατά τη νύχτα με χρήση συσκευής γραμμικής ροής αέρα ελεγχόμενης από θερμοκρασία (TLA), επιπλέον της συνήθους φαρμακευτικής θεραπείας των ασθενών, μείωσε σημαντικά τον κίνδυνο εξάρσεων και τη χρήση νοσοκομειακών πόρων κατά την επιδείνωση της νόσου. «Η εφαρμογή ζώνης αέρα κεκαθαρμένης από αλλεργιογόνα κατά >98% πάνω από το κρεβάτι κατά τη νύχτα μειώνει τον αριθμό των αλλεργιογόνων που εισπνέονται από τον ασθενή στη διάρκεια του νυχτερινού ύπνου. Αυτό έχει επίδραση και στην υπόλοιπη ημέρα και μειώνει τη δραστηριότητα της νόσου μακροπρόθεσμα», εξηγεί ο Καθηγητής Leif Bjermer, Πρόεδρος του Τμήματος Άσθματος της EAACI και Πρόεδρος του ISAF 2014.
Η μελέτη, έγινε υπό τη διεύθυνση του Καθ. Eckard Hamelmann, Διευθυντή του Τμήματος Παιδιατρικής και Εφηβικής Ιατρικής Bethel και Ομιλητή στο Κέντρο Αλλεργιολογίας του Πανεπιστημίου Ruhr-University Bochum, και ανέλυσε ασθενείς για 12 συνεχόμενους μήνες. Τα δεδομένα κατέδειξαν ότι η μέθοδος TLA ενδέχεται να αποτελεί σημαντική νέα προσέγγιση στη θεραπεία των ασθενών με πλημμελώς ελεγχόμενο αλλεργικό άσθμα.
«Η νυχτερινή γραμμική ροή αέρα προσθέτει μία εναλλακτική για τους ασθενείς με πλημμελώς ελεγχόμενο άσθμα παρά το υψηλό επίπεδο φαρμακολογικής θεραπείας και επιτρέπει μία σημαντική επιλογή για αποτελεσματικό κατ' οίκον έλεγχο έκθεσης που, ιστορικά, δεν ήταν δυνατός (κριτικές Cochrane). Η επιπρόσθετη θεραπεία με TLA ενδέχεται να βελτιώνει την ποιότητα ζωής των ασθενών χωρίς να προσθέτει φαρμακολογικές ανεπιθύμητες ενέργειες», τονίζει ο Καθ. Hamelmann. «Η TLA μειώνει την επιπλέον χρήση νοσοκομείου (π.χ. κλινικές επισκέψεις) χωρίς φαρμακολογικές ανεπιθύμητες ενέργειες που ενδέχεται να προκαλέσουν περαιτέρω δευτερογενές κόστος».
Να θυμίσουμε ότι το άσθμα είναι ένα παγκόσμιο πρόβλημα υγείας το οποίο ευθύνεται περίπου για 250.000 θανάτους ετησίως, πολλοί εκ των οποίων προκαλούνται από το σοβαρό άσθμα. Οι πάσχοντες από σοβαρό άσθμα (5-10% του συνόλου των ασθενών) έχουν 15 φορές υψηλότερη πιθανότητα χρήσης επειγόντων υπηρεσιών και 20 φορές υψηλότερη πιθανότητα εισαγωγής σε νοσοκομείο. Το σοβαρό άσθμα γενικά σχετίζεται με τον πλημμελή έλεγχο του άσθματος (που ορίζεται από καθημερινά συμπτώματα, κακή ποιότητα ζωής και μειωμένη πνευμονική λειτουργία) και αυξημένο κίνδυνο συχνών σοβαρών εξάρσεων (ή θάνατο) ή/και χρόνια νοσηρότητα (συμπεριλαμβανομένης μειωμένης πνευμονικής λειτουργίας ή μειωμένης ανάπτυξης των πνευμόνων στα παιδιά), παρά την εντατική θεραπεία ή/και ανεπιθύμητες αντιδράσεις στα φάρμακα.