«Η κομματοκρατία είναι η κατάρα της μεταπολίτευσης. Αν δεν την ξεπεράσουμε δε θα έχουμε μέλλον» δήλωσε ο Σταύρος Θεοδωράκης κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στην Πανελλήνια Συνεδρίαση των Εκλεγμένων Οργάνων.
«Η κομματοκρατία είναι η κατάρα της μεταπολίτευσης. Αν δεν την ξεπεράσουμε δε θα έχουμε μέλλον» δήλωσε ο Σταύρος Θεοδωράκης κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στην Πανελλήνια Συνεδρίαση των Εκλεγμένων Οργάνων.
Εκεί εκτίμησε πως η κρίση είναι η ευκαιρία για τη μεγάλη αλλαγή, υπογραμμίζοντας ότι «από εμάς εξαρτάται, από ένα κίνημα όπως το Ποτάμι, που δε θα επαναλάβει τα λάθη του παρελθόντος, που δεν έρχεται να βολέψει τα δικά του παιδιά γιατί δεν έχει δικά του παιδιά».
Ο κ. Θεοδωράκης ανέλυσε τις θέσεις του κόμματός σε μια σειρά ζητημάτων και μεταξύ άλλων μίλησε για την αναγκαιότητα να υπάρξει ένας νέος εκλογικός νόμος, να γίνει αναθεώρηση του Συντάγματος, αλλά και να υπάρξει μια εθνική πατριωτική πρόταση για το χρέος.
Ειδικότερα ο επικεφαλής του Ποταμιού απηύθυνε έκκληση προς τους πολίτες «που τόσα χρόνια προσπαθούν να αλλάξουν την χώρα, να μπουν στο Ποτάμι», αλλά και προς τα κόμματα της Βουλής «να δείξουν πνεύμα συναίνεσης και συνεργασίας και να εκλέξουν Πρόεδρο που να μπορεί να εκπροσωπήσει τη δύναμη της χώρας».
Ακόμη επεσήμανε τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν προκειμένου να βγει η Ελλάδα από το αδιέξοδο, τη στιγμή που όπως είπε «στο κυβερνητικό στρατόπεδο είναι ο σώζων εαυτόν σωθήτω και οι μεγάλες αλλαγές που έχει ανάγκη η χώρα έχουν εγκαταλειφθεί».
Για την αξιωματική αντιπολίτευση σχολίασε πως «τα πράγματα είναι χαοτικά».
Βασική προϋπόθεση για την νέα πολιτική, όπως είπε, είναι οι θεσμοί και όχι τα λεφτά. Συνέχισε λέγοντας πως το μεγάλο πρόβλημα στην Ελλάδα είναι ότι «νοσεί η δημοκρατία, δηλαδή «η δικαιοσύνη, η αξιοκρατία, ο σεβασμός της διαφορετικής άποψης, η κοινωνική μέριμνα».
Ο κ. Θεοδωράκης επισήμανε την ανάγκη άρσης των προνομίων και της ασυλίας των κομμάτων και των πολιτικών.
Ζήτησε να αλλάξει ο εκλογικός νόμος «για ένα αναλογικότερο, δικαιότερο και αντιπροσωπευτικότερο σύστημα», ενώ ιδιαίτερη έμφαση έδωσε στον «παραλογισμό του μπόνους των πενήντα εδρών για το πρώτο κόμμα» αντιπροτείνοντας «ως μεταβατική λύση το πρώτο κόμμα να λαμβάνει μία έδρα για κάθε 1% των ψήφων. Αν πάρει 30% να πάρει τριάντα έδρες. Αν πάρει όμως 20%, να πάρει 20 έδρες».
Σχετικά με την αναθεώρηση του Συντάγματος επανέλαβε ότι αυτή η Βουλή πρέπει να ξεκινήσει τη διαδικασία ορίζοντας την επόμενη Βουλή ως αναθεωρητική και τόνισε την ανάγκη αλλαγών των άρθρων 86 και 63 περί ευθύνης υπουργών και ασυλίας βουλευτών.
Αναφορικά με το άρθρο 110 που προσδιορίζει ότι ανάμεσα σε δύο αναθεωρήσεις είναι υποχρεωτικό να μεσολαβούν πέντε χρόνια ζήτησε «να ξεκαθαριστεί ότι η πενταετής περίοδος αφορά μόνο στις διατάξεις που αναθεωρούνται κάθε φορά και όχι στο σύνολο του Συντάγματος».
Τέλος ζήτησε την αλλαγή του άρθρου 16 ώστε «να δοθεί η δυνατότητα σε μεγάλα πανεπιστήμια του εξωτερικού, σε μεγάλα ιδρύματα της χώρας, σε ευεργέτες να ιδρύουν μη κερδοσκοπικά πανεπιστήμια».
Ο επικεφαλής του Ποταμιού επισήμανε ότι η πατριωτική πρόταση για το χρέος είναι υποχρέωση όλων να συνεννοηθούν σε βασικά σημεία όπως «για το πότε θα γίνει η διαπραγμάτευση, τι ρυθμίσεις θέλουμε και πως το χρέος που έχουμε δεν θα εκτιναχθεί με νέα επιτόκια του 7 ή του 9%».
«Θέλουμε» πρόσθεσε «μεγάλη χρονική παράταση για την αποπληρωμή των δανείων, μείωση των επιτοκίων, τακτοποίηση των βραχυπρόθεσμων απαιτήσεων του ΔΝΤ, αναγνώριση μιας ικανής περιόδου απαλλαγής από την εξυπηρέτηση του χρέους.
Αλλά όλα αυτά θα τα ακούσουν αν τα πουν οι Έλληνες ενωμένοι και όχι μια κυβέρνηση του 30%».
Παράλληλα πρότεινε «σε νευραλγικούς τομείς να θεσμοθετηθούν μόνιμοι «κυβερνήτες» - υφυπουργοί ή γενικοί γραμματείς - οι οποίοι απρόσκοπτα και χωρίς κομματικές εξαρτήσεις θα συνεχίσουν να δουλεύουν» σημειώνοντας ότι πρέπει να υπάρχουν «ανεξάρτητες υπερκομματικές αρχές» και «έμπρακτη ανεξαρτητοποίηση των φορολογικών αρχών από την κεντρική κυβέρνηση», όπως επίσης «αυτοδέσμευση των κομμάτων να αποσυρθούν από τα σχολεία και τα πανεπιστήμια».
«Πρέπει να πούμε πια καθαρά» κατέληξε ο Σταύρος Θεοδωράκης «ότι το δίλημμα είναι ένα: με το παρελθόν που χρεοκόπησε ή με μια καινούργια Ελλάδα;».