Καθώς αναμένεται η επόμενη φάση της εξερευνητικής αποστολής Rosetta της ESA, με την πρώτη προσεδάφιση σε κομήτη, ερευνητές του Jet Propulsion Laboratory στην Πασαντένα της Καλιφόρνια αναπτύσσουν λογισμικό το οποίο θα επιτρέπει σε μελλοντικά διαστημόπλοια να λειτουργούν πιο αυτόνομα όσον αφορά στην εξερεύνηση των προορισμών τους.
Καθώς αναμένεται η επόμενη φάση της εξερευνητικής αποστολής Rosetta της ESA, με την πρώτη προσεδάφιση σε κομήτη, ερευνητές του Jet Propulsion Laboratory στην Πασαντένα της Καλιφόρνια αναπτύσσουν λογισμικό το οποίο θα επιτρέπει σε μελλοντικά διαστημόπλοια να λειτουργούν πιο αυτόνομα όσον αφορά στην εξερεύνηση των προορισμών τους.
Στην περίπτωση της Rosetta, το όχημα προσεδάφισης Philae μετά την απελευθέρωσή του θα ακολουθήσει μια σειρά προγραμματισμένων εντολών που έχουν αποσταλεί από τη Γη για να αγγίξει την επιφάνεια με ασφάλεια και να στείλει πίσω στον πλανήτη μας δεδομένα για ανάλυση. Ωστόσο, σύμφωνα με δημοσίευμα του New Scientist, αυτό κάποια στιγμή στο κοντινό μέλλον να αλλάξει χάρη στη δουλειά της Κίρι Ουάγκσταφ και των συναδέλφων της, που αναπτύσσουν λογισμικό το οποίο μπορεί να εντοπίσει ίχνη/ πίδακες νερού ή υδρατμών στην επιφάνεια ουρανίων σωμάτων, με απώτερο στόχο την καθοδήγηση άλλων οργάνων για περαιτέρω παρατηρήσεις.
Οι κομήτες, οι αστεροειδείς και τα φεγγάρια έχουν παρουσιάσει ενδείξεις υδάτινης δραστηριότητας, όπως η εκτόξευση πιδάκων/ νεφών στο Διάστημα- ωστόσο λόγω της μεγάλης απόστασής τους από τη Γη και επειδή τέτοια φαινόμενα δεν είναι συνεχή, η διερεύνησή τους είναι δύσκολη. «Όσο περισσότερα μπορεί να κάνει το διαστημόπλοιο χωρίς να περιμένει επικοινωνίες με τη Γη, τόσο καλύτερα μπορεί να εξερευνήσει- ειδικά όταν συναντά δραστηριότητα που μπορεί να είναι σύντομη ή εντός οπτικού πεδίου για μικρό χρονικό διάστημα» σημειώνει η Ουάγκσταφ.
Οι ερευνητές δοκίμασαν το λογισμικό σε ανεπεξέργαστες εικόνες του κομήτη Χάρτλεϊ 2 και του Εγκέλαδου, φεγγαριού του Κρόνου. Το πρόγραμμα αναζητά φωτεινό υλικό πέρα από το «σώμα» του κομήτη ή φεγγαριού, ελέγχει αν συναντάται με την επιφάνεια και έχει κάποιο μέγεθος και στη συνέχεια εξάγει συμπέρασμα για το αν βλέπει ή όχι πίδακα ή νέφος.
Κατά την Ουάγκσταφ, ευκαιρία για τη χρήση αυτής της τεχνολογίας θα ήταν μια αποστολή στην Ευρώπη, δορυφόρο του Δία. Το εν λόγω λογισμικό θα μπορούσε επίσης να δει σημαντική χρήση σε μελλοντικές αποστολές στο εξώτερο Ηλιακό Σύστημα, αλλά και πέρα από αυτό, σε αποστολές οι οποίες θα είναι αναγκαστικά αυτόνομες εξαιτίας των τεραστίων αποστάσεων.