Πέρα από την υπερθέρμανση της ατμόσφαιρας, οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα έχουν ως αρνητική συνέπεια την αύξηση της οξύτητας των ωκεανών που τις απορροφούν, προειδοποιούν Βρετανοί επιστήμονες στα πλαίσια πρόσφατης συνάντησης των Ηνωμένων Εθνών για τη βιοποικιλότητα.
Πέρα από την υπερθέρμανση της ατμόσφαιρας, οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα έχουν ως αρνητική συνέπεια την αύξηση της οξύτητας των ωκεανών που τις απορροφούν, προειδοποιούν Βρετανοί επιστήμονες στα πλαίσια πρόσφατης συνάντησης των Ηνωμένων Εθνών για τη βιοποικιλότητα.
Παρά το γεγονός ότι οφείλεται στις ίδιες ανθρώπινες δραστηριότητες με την κλιματική αλλαγή, η οξύτητα των ωκεανών τείνει να μη λαμβάνει την ίδια προσοχή, ίσως επειδή δεν είναι ξεκάθαρες οι οικονομικές και οικολογικές συνέπειές της.
Ωστόσο το φαινόμενο αυτό σε συνδυασμό με άλλες ανθρωπογενείς δραστηριότητες προκαλεί κάθε χρόνο ζημιές ύψους 800 εκατομμυρίων ευρώ, κυρίως σε ζητήματα που αφορούν κοραλλιογενείς υφάλους, σύμφωνα με τη βρετανική έκθεση που χρησιμοποίησε στοιχεία από μελέτες τριάντα διαφορετικών ειδικών.
«Ο μόνος τρόπος αντιμετώπισης της οξύτητας των ωκεανών είναι η μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα», δήλωσε ο Μάρει Ρόμπερτς, συντάκτης της έκθεσης και καθηγητής του Πανεπιστημίου Heriot-Watt του Εδιμβούργου. «Όμως για να γίνει αυτό πρέπει πρώτα να πείσουμε την κοινή γνώμη για τη σημαντικότητα του προβλήματος», πρόσθεσε.
Σύμφωνα με την έκθεση, η οποία παρουσιάστηκε σε πρόσφατο συνέδριο του ΟΗΕ στη Νότια Κορέα, η οξύτητα των ωκεανών έχει αυξηθεί κατά 26 τοις εκατό σε σχέση με την εποχή πριν την εκτεταμένη βιομηχανοποίηση. Διάφορα θαλάσσια απολιθώματα δείχνουν ότι η τάση αυτή έχει υπάρξει ξανά στο παρελθόν, αλλά ποτέ με τέτοια ταχύτητα τα τελευταία 66 εκατομμύρια χρόνια.
Οι αλλαγές αυτές προκαλούν προβλήματα στους θαλάσσιους οργανισμούς και κυρίως στους κοραλλιογενείς υφάλους που είναι ιδιαίτερα ευαίσθητοι στην αλλαγή του pH. Περίπου 400 εκατομμύρια άνθρωποι εξαρτώνται οικονομικά από τους τροπικούς κοραλλιογενείς υφάλους, σύμφωνα με στοιχεία της έκθεσης, ενώ οι ύφαλοι στα πιο ψυχρά νερά του βόρειου ημισφαιρίου υποστηρίζουν απειλούμενα ζώα όπως καρχαρίες και εμπορικά πολύτιμα είδη ψαριών.
«Ο κίνδυνος κυριολεκτικής αποσύνθεσης των βιοτόπων των υφάλων είναι υπαρκτός, καθώς τα κοράλλια αναπτύσσονται σε κατασκευές που προέρχονται από τους νεκρούς τους προγόνους», δήλωσε ο Σεμπάστιαν Χέννιγκε, επικεφαλής της μελέτης. «Οι δομές αυτές θα υποστούν χημική διάβρωση σε δραματικό βαθμό, αν συνεχιστούν οι σημερινές τάσεις», πρόσθεσε.