Η έκδοση της τουρκικής οδηγίας NAVTEX για τη διενέργεια ερευνών από το τουρκικό ερευνητικό σκάφος Barbaros σε περιοχές της ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας δεν απειλεί ουσιαστικά το σχέδιο αξιοποίησης των κυπριακών υδρογονανθράκων, διευκρινίζει στο naftemporiki.gr ο πρύτανης του Παντείου Πανεπιστημίου, διεθνολόγος, Γρηγόρης Τσάλτας, υπογραμμίζοντας ευρύτερα ότι η Άγκυρα εισέρχεται σε δυσμενή θέση απέναντι στη διεθνή κοινότητα, όπως απορρέει και από την έκθεση προόδου της ΕΕ.
Η έκδοση της τουρκικής οδηγίας NAVTEX για τη διενέργεια ερευνών από το τουρκικό ερευνητικό σκάφος Barbaros σε περιοχές της ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας δεν απειλεί ουσιαστικά το σχέδιο αξιοποίησης των κυπριακών υδρογονανθράκων, διευκρινίζει στο naftemporiki.gr ο πρύτανης του Παντείου Πανεπιστημίου, διεθνολόγος, Γρηγόρης Τσάλτας, υπογραμμίζοντας ευρύτερα ότι η Άγκυρα εισέρχεται σε δυσμενή θέση απέναντι στη διεθνή κοινότητα, όπως απορρέει και από την έκθεση προόδου της ΕΕ.
Κύριε Τσάλτα, να εξηγήσουμε τι έκανε ακριβώς η Τουρκία στην πράξη;
Εδώ και περισσότερα από 10 χρόνια έχει ξεκινήσει η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης στη νοτιοανατολική Μεσόγειο (σε πρώτη φάση Κύπρος – Αίγυπτος, σε δεύτερη φάση Κύπρος – Λίβανος, σε τρίτη φάση Κύπρος – Ισραήλ). Η ΑΟΖ ανάμεσα σε αυτά τα 4 κράτη έχει οριοθετηθεί, καθ’ όλα νόμιμα με βάση το διεθνές δίκαιο. Αυτήν τη στιγμή η ΑΟΖ αφορά σε κοινό θαλάσσιο χώρο ανάμεσα στα απέναντι και όμορα αυτά κράτη. Η οριοθέτηση αυτή είναι κατοχυρωμένη και μέσα από τους θεσμούς του ΟΗΕ. Επομένως η όποια μονομερής αδειοδότηση από την πλευρά της Τουρκίας να γίνουν έρευνες σε ήδη οριοθετημένη περιοχή είναι εντελώς ανυπόστατη και παράνομη με βάση το διεθνές δίκαιο. Ανάμεσα σε αυτές τις χώρες η Τουρκία δεν έχει μέτωπο ακτών ώστε να διεκδικήσει υφαλοκρηπίδα ή ΑΟΖ.
Είναι κατά τη γνώμη σας μία κίνηση η οποία ξεφεύγει από το πλαίσιο του συμβολισμού και της διαμαρτυρίας από την πλευρά της Τουρκίας;
Θα έλεγα ακριβώς ότι βρίσκεται στο πλαίσιο του συμβολισμού και κυρίως στο πλαίσιο της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας σε βάρος της ευρύτερης περιοχής, από το Αιγαίο μέχρι τη νοτιοανατολική Μεσόγειο, η οποία έχει ξεκινήσει από την 1η Νοεμβρίου του 1973, οπότε μονομερώς και αυθαίρετα διεκδίκησε μέρος της υφαλοκρηπίδας του βορειοανατολικού Αιγαίου, το οποίο ανήκει στην Ελλάδα λόγω της παρουσίας των ελληνικών νησιών στη συγκεκριμένη περιοχή.
Πώς αξιολογείτε τη στάση της διεθνούς κοινότητας σε αυτήν τη φάση;
Στην έκθεση για την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ υπάρχει για πρώτη φορά σαφέστατη υπόδειξη προς την Τουρκία να προτείνει σαφείς λύσεις για την επίλυση του Κυπριακού. Βλέπουμε δηλαδή ότι η Τουρκία εισέρχεται σε μία δυσμενή θέση, τόσο σε σχέση με την ευρωπαϊκή της προοπτική, όσο και σε σχέση με τη διεθνή κοινότητα.
Θεωρείτε ότι είναι σε θέση η Τουρκία να αγνοήσει το διεθνές κλίμα όπως και το γεγονός ότι στην κυπριακή ΑΟΖ δραστηριοποιούνται στο πλευρό της Κυπριακής Δημοκρατίας μεγάλες διεθνείς εταιρείες;
Αυτό ακριβώς νομίζω ότι είναι η μεγαλύτερη εγγύηση για την Κυπριακή Δημοκρατία αυτήν τη στιγμή, δηλαδή το γεγονός ότι έχουν εμπλακεί στην εξερεύνηση του υποθαλάσσιου χώρου πολλές αμερικανικές και όχι μόνο εταιρείες. Και βεβαίως η συμφωνία οριοθέτησης με το Ισραήλ είναι επίσης βαρύνουσας σημασίας.
Συνεπώς δεν θεωρείτε αυτές τις εξελίξεις ικανές να απειλήσουν την υλοποίηση του σχεδίου αξιοποίησης των ενεργειακών πόρων στη νοτιοανατολική Μεσόγειο.
Ακριβώς.
Newsroom naftemporiki.gr