Έναν πρωτοποριακό χάρτη που αξιοποιεί δορυφορικά δεδομένα για να παρέχει μια άνευ προηγουμένου εικόνα του πυθμένα των ωκεανών του πλανήτη δημιούργησαν ερευνητές του Scripps Institution of Oceanography (UC San Diego).
Έναν πρωτοποριακό χάρτη που αξιοποιεί δορυφορικά δεδομένα για να παρέχει μια άνευ προηγουμένου εικόνα του πυθμένα των ωκεανών του πλανήτη δημιούργησαν ερευνητές του Scripps Institution of Oceanography (UC San Diego).
Ειδικότερα, οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν δύο προηγουμένως ανεκμετάλλευτες πηγές δεδομένων, με αποτέλεσμα τη δημιουργία μιας πολύ πιο ζωντανής εικόνας των δομών που συνθέτουν το ψηφιδωτό των βαθύτερων, πλέον ανεξερεύνητων, τμημάτων του ωκεανού. Χιλιάδες προηγουμένως αχαρτογράφητα υποβρύχια βουνά και νέα στοιχεία για τον σχηματισμό των ηπείρων αναδεικνύονται από τον εν λόγω χάρτη, ο οποίος είναι δύο φορές πιο ακριβής σε σχέση με την προηγούμενη έκδοση, η οποία είχε δημιουργηθεί περίπου πριν 20 χρόνια.
Ο νέος χάρτης (που αξιοποιεί ένα επιστημονικό μοντέλο βαρυτικών μετρήσεων του πυθμένα των ωκεανών) αντλεί δεδομένα από τον δορυφόρο CryoSat-2 της ESA και τον Jason-1 της NASA. Ο πρώτος δορυφόρος συλλέγει δεδομένα για τους πολικούς παγετώνες, ωστόσο συνεχίζει να λειτουργεί και πάνω από τους ωκεανούς, ενώ ο δεύτερος αναδρομολογήθηκε για να χαρτογραφήσει το βαρυτικό πεδίο κατά το τελευταίο έτος της δωδεκαετούς αποστολής του.
Σε συνδυασμό με υπάρχοντα δεδομένα και τη χρήση νέων οργάνων, ο νέος χάρτης, ο οποίος περιγράφεται στο Science, αποκάλυψε λεπτομέρειες για χιλιάδες υποθαλάσσια βουνά, τα οποία ανυψώνονται ένα χιλιόμετρο και άνω από τον πυθμένα. Επίσης, ο νέος χάρτης παρέχει στους γεωφυσικούς νέα εργαλεία για την εξ αποστάσεως διερεύνηση λεκανών και άλλων σημείων ενδιαφέροντος.
«Αυτά που μπορείς να δεις ξεκάθαρα τώρα είναι οι αβυσσαίοι λόφοι, που είναι οι πιο κοινοί σχηματισμοί γαιών στον πλανήτη» αναφέρει ο Ντέιβιντ Σάντγουελ, επικεφαλής επιστήμονας του paper και καθηγητής γεωφυσικής στο Cecil H. and Ida M.Green Institute of Geophysics and Planetary Physics (IGPP) στο Scripps.
Οι συντελεστές της μελέτης αναφέρουν επίσης ότι ο χάρτης παρέχει ένα νέο «παράθυρο» στην τεκτονική των ωκεανών. Άγνωστα παλαιότερα χαρακτηριστικά που υπάρχουν στον χάρτη περιλαμβάνουν ηπειρωτικές συνδέσεις κατά μήκος της Νότιας Αμερικής και της Αφρικής και νέα ενδιαφέροντα στοιχεία στον Κόλπο του Μεξικού.
«Μία από τις πιο σημαντικές χρήσεις αυτού του νέου θαλάσσιου βαρυτικού πεδίου θα είναι η βελτίωση των υπολογισμών για το βάθος του πυθμένα στο 80% των ωκεανών που παραμένει ανεξερεύνητο ή είναι θαμμένο κάτω από πυκνό ίζημα» εκτιμάται στο κείμενο. Ο νέος χάρτης επίσης αναμένεται να αποτελέσει τη βάση για την επερχόμενη νέα έκδοση ωκεανικών χαρτών της Google.