Στην πρόσφατη τηλεοπτική σειρά επιστημονικής φαντασίας «Extant», ένα από τα βασικά στοιχεία της πλοκής είναι η δημιουργία των «Humanichs»: τεχνητών νοημοσυνών- ρομπότ που αναπτύσσονται νοητικά όπως τα παιδιά, μαθαίνοντας καθώς μεγαλώνουν.
Στην πρόσφατη τηλεοπτική σειρά επιστημονικής φαντασίας «Extant», ένα από τα βασικά στοιχεία της πλοκής είναι η δημιουργία των «Humanichs»: τεχνητών νοημοσυνών- ρομπότ που αναπτύσσονται νοητικά όπως τα παιδιά, μαθαίνοντας καθώς μεγαλώνουν. Σε μία ακόμη περίπτωση που η πραγματικότητα ακολουθεί την επιστημονική φαντασία, ερευνητές του Πανεπιστημίου του Γκέτεμποργκ και του Chalmers University of Technology δουλεύουν πάνω στον τομέα της Artificial General Intelligence (AGI), η οποία αποτελεί νέο τομέα, καθώς δεν έχει να κάνει με εξειδικευμένου αντικειμένου προγράμματα τεχνητής νοημοσύνης, αλλά με πιο γενικού χαρακτήρα νοημοσύνη, με τη δυνατότητα να λύνει προβλήματα σε ένα μεγάλο εύρος θεμάτων.
«Αναπτύξαμε ένα πρόγραμμα το οποίο μπορεί να μαθαίνει για παράδειγμα βασική αριθμητική, λογική και γραμματική χωρίς να διαθέτει από πριν σχετική γνώση» αναφέρει ο Κλάες Στράνεγκαρντ- μέλος της ερευνητικής ομάδας, στην οποία συμμετέχουν επίσης οι Αμπντούλ Ραχίμ Νιζαμάνι και Ουλφ Πέρσον.
Το καλύτερο παράδειγμα «γενικής» νοημοσύνης είναι ο ανθρώπινος εγκέφαλος, και η βασική στρατηγική των ερευνητών είναι η εξομοίωση, σε θεμελιώδες επίπεδο, του τρόπου με τον οποίο τα παιδιά αναπτύσσουν νοημοσύνη.
Τα παιδιά έχουν τη δυνατότητα να μαθαίνουν πολλά πράγματα, από μεγάλο εύρος θεματικών ενοτήτων, «δημιουργώντας» νέα γνώση που βασίζεται σε παλαιότερη και χρησιμοποιώντας τη «συνολική» τους γνώση για να εξάγουν συμπεράσματα- και αυτό είναι που επιδιώκουν οι ερευνητές για το πρόγραμμά τους.
«Αξιώνουμε ότι τα παιδιά μαθαίνουν τα πάντα βάσει εμπειριών και ότι πάντα αναζητούν γενικά μοτίβα» σημειώνει ο Στράνεγκαρντ. Για παράδειγμα ένα παιδί το οποίο μαθαίνει πολλαπλασιασμό και που ξέρει όχι 2x0=0 και 3x0=0 μπορεί να αναγνωρίσει ένα μοτίβο και να συμπεράνει ότι 17x0=0. Ωστόσο κάποιες φορές αυτή η μέθοδος είναι «δίκοπο μαχαίρι»: αν το παιδί ξέρει όχι 0x0=0 και 1x1=1 τότε ίσως να συμπεράνει λανθασμένα ότι 2x2=2. Μόλις κατανοήσει ότι ένα μοτίβο μπορεί να οδηγήσει σε λάθος συμπεράσματα, τότε απλά μπορεί να σταματήσει να το αξιοποιεί.
Το παιδί μπορεί με αυτό τον τρόπο να δημιουργήσει έναν μεγάλο αριθμό μοτίβων, όχι μόνο στα μαθηματικά αλλά και σε άλλους τομείς, όπως η λογική και η γραμματική. Στη συνέχεια, τα μοτίβα σε έναν συγκεκριμένο τομέα μπορούν να συνδυαστούν μεταξύ τους και να καταστήσουν δυνατή την επίλυση εντελώς νέων προβλημάτων. Το συγκεκριμένο πρόγραμμα λειτουργεί με παρεμφερή τρόπο, εντοπίζοντας μόνο του μοτίβα και διαφοροποιούμενο από προγράμματα όπου ο προγραμματιστής πρέπει να συνθέσει τους κανόνες που θα πρέπει να ακολουθούνται.
«Ελπίζουμε ότι αυτός ο τύπος προγράμματος θα φανεί χρήσιμος σε διάφορες πρακτικές εφαρμογές. Προσωπικά θεωρώ ότι ένα πολύπλευρο οικιακό ρομπότ θα ήταν εξαιρετικά πολύτιμο, αλλά δεν έχουμε φτάσει ακόμα εκεί» αναφέρει ο Στράνεγκαρντ.