Η παροχή πρόσβασης στο Ίντερνετ σε απομακρυσμένες περιοχές του κόσμου μέσω μεθόδων που θεωρούνται αντισυμβατικές αποτελεί ένα από τα μεγάλα «στοιχήματα» του κοντινού μέλλοντος, καθώς αναμένεται να φέρει το άνοιγμα νέων αγορών σε αναπτυσσόμενες χώρες.
Η παροχή πρόσβασης στο Ίντερνετ σε απομακρυσμένες περιοχές του κόσμου μέσω μεθόδων που θεωρούνται αντισυμβατικές αποτελεί ένα από τα μεγάλα «στοιχήματα» του κοντινού μέλλοντος, καθώς αναμένεται να φέρει το άνοιγμα νέων αγορών σε αναπτυσσόμενες χώρες.
Σε αυτό το πλαίσιο κινούνται προγράμματα όπως το Project Loon της Google- ωστόσο στην περίπτωση του προγράμματος SkyOrbiter δεν βρίσκεται από πίσω ένας τέτοιος κολοσσός της τεχνολογίας, αλλά η πορτογαλική εταιρεία Quarkson, που σκοπεύει να χρησιμοποιήσει έναν στόλο από UAV (unmanned aerial vehicles) για να παρέχει πρόσβαση στο Διαδίκτυο από μεγάλα ύψη.
Ο «στόλος» των SkyOrbiter περιλαμβάνει έξι μοντέλα μικρών υψομέτρων και τρία μεγάλων. Το πλέον βασικό εξ αυτών είναι το LA25, το οποίο είναι σχεδιασμένο για εμπορική και κυβερνητική χρήση, και είναι ικανό να παρέχει πρόσβαση Ίντερνετ σε περιοχές όπου δεν υπάρχει καθόλου. Διαθέτει άνοιγμα φτερών περίπου 25 μέτρων, ίπταται στα 3.500 μέτρα και έχει εμβέλεια 42.000 χιλιομέτρων, ή περίπου δύο εβδομάδων. Τα υπόλοιπα αεροσκάφη μικρών υψομέτρων έχουν μεγαλύτερα ανοίγματα φτερών, φτάνοντας στο LA75 (75 μέτρα), εμβέλειας 150.000 χιλιομέτρων ή επτά εβδομάδων. Όσον αφορά στα αεροσκάφη μεγάλων υψομέτρων (τα οποία χαρακτηρίζονται και ως «ατμοσφαιρικοί δορυφόροι»), μπορούν να ίπτανται στα 22.000 μέτρα και να παραμένουν εν πτήσει/τροχιά για χρόνια αντί για εβδομάδες: το ΗΑ75, για παράδειγμα, έχει άνοιγμα φτερών περίπου 75 μέτρων και εμβέλεια περίπου 5.000.000 χιλιομέτρων- ή πέντε ετών. Το συγκεκριμένο, όπως επισημαίνει η εταιρεία, προορίζεται να παίζει ρόλο «σταθερού» σταθμού στον ουρανό.
Πέρα από τις υπηρεσίες παροχής Ίντερνετ, τα SkyOrbiters μπορούν να αναλάβουν και άλλες αποστολές, καθώς, σύμφωνα με την εταιρεία, μπορούν να μεταφέρουν φορτία διαφόρων βαρών, αναλόγως με τις απαιτήσεις. Όσον αφορά στη λειτουργία και διαχείρισή τους, το καθένα από τα αεροσκάφη είναι ικανό να λειτουργεί ως ανεξάρτητο τμήμα ενός μεγάλου «ιπτάμενου δικτύου», που ελέγχεται από το σύστημα Constellation Manager.
H εταιρεία στην ιστοσελίδα της ζητεί τη βοήθεια του ευρέος κοινού για να επιτύχει στο εγχείρημά της: «οι πλατφόρμες SkyOrbiter, το σύστημα SkyLink και τα SkyOrbiter Challenges είναι εγχειρήματα που βασίζονται εντελώς σε σπόνσορες και ιδιωτικούς χρηματοδότες. Ζητούμε να υποστηρίξετε ένα SkyOrbiter Challenge ή να χρησιμοποιήσετε τη σελίδα δωρεών και συνεργατών για να μας βοηθήσετε να δείξουμε στον κόσμο ότι μια μικρή εταιρεία σε μια μικροσκοπική χώρα με πολύ περιορισμένους πόρους μπορεί να ανοίξει τον δρόμο για να φέρει πρόσβαση στο Ίντερνετ στα δύο τρίτα του πληθυσμού του κόσμο που δεν έχουν. Πριν από εξακόσια χρόνια, οι πρόγονοί μας πυροδότησαν την παγκοσμιοποίηση από τη θάλασσα. Στη σύγχρονη εποχή θα χρησιμοποιήσουμε τον ουρανό για να φέρουμε πρόσβαση στο Ίντερνετ σε κάθε χώρα του κόσμου» σημειώνεται σχετικά.