Ποινή φυλάκισης ενός έτους και απόταξη επέβαλε το στρατοδικείο της Βαγδάτης στον 24χρονο αμερικανό στρατιώτη Τζέρεμι Σίβιτς από την Πενσυλβάνια, τον οποίο έκρινε ένοχο για συμμετοχή σε κακοποιήσεις ιρακινών κρατουμένων στη φυλακή Αμπού Γκραΐμπ.
Ο Σίβιτς ήταν ο πρώτος αποδιοπομπαίος τράγος. Είχε δηλώσει ένοχος και στην κατάθεσή του δήλωσε ότι οι στρατιώτες που κακομεταχειρίζονταν τους Ιρακινούς, εκτελούσαν εντολές των ανωτέρων τους. «Ελεγαν πως η στρατιωτική υπηρεσία πληροφοριών τους είχε πει να συνεχίσουν, επειδή είχε αποτέλεσμα, μιλούσαν (οι κρατούμενοι)», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Τζέρεμι Σίβιτς.
Ουδείς σώφρων αμφιβάλλει γι' αυτό. Οι βασανισμοί στις ιρακινές φυλακές γίνονταν ύστερα από συγκεκριμένες εντολές. Η ευθύνη δεν ανήκει σε μια θλιβερή στρατιωτίνα από το Οχάιο ή σε έναν άθλιο υπαξιωματικό από το Τενεσί...
Εκείνο που εξοργίζει περισσότερο και από αυτές τις φαυλότητες είναι η διαχείρισή τους. Δεν φταίει η πολιτική της βίας, αλλά οι βίαιοι άνθρωποι, προσπαθούν να μας πείσουν. Αλλά δεν υπάρχει μόνο το Αμπού Γκραΐμπ. Κανείς δεν μπορεί να πιστέψει ότι τέτοιες ακρότητες γίνονται μόνο στο Ιράκ. Και το Γκουαντάναμο;
Νομίζουμε ότι ανακαλύψαμε την κόλαση, αλλά η ακολασία παραπέμπει σε ένα είδος εξακολουθητικής επανάληψης της σχεδόν βέβηλης παρέλασης των καταραμένων του Δάντη: εμείς βασανίζουμε, εκείνοι αποκεφαλίζουν, οφθαλμόν αντί οφθαλμού και οδόντα αντί οδόντος.