Τον «Ασκό του Αιόλου» ανοίγει το δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία στη Σκωτία, ανάβοντας σπίθες σε διάφορες περιοχές της γηραιάς ηπείρου, που θα μπορούσαν με μια πιθανή νίκη του «ναι» να φουντώσουν και να «κάψουν» το ευρωπαϊκό οικοδόμημα, σε μία περίοδο που τα θεμέλιά του «τρίζουν» εν μέσω εσωτερικών προβλημάτων (οικονομική στασιμότητα, υψηλή ανεργία) και εκρηκτικών γεωπολιτικών εξελίξεων (Ουκρανία).
Αναδημοσίευση από τη «Ναυτεμπορική»
Τον «Ασκό του Αιόλου» ανοίγει το δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία στη Σκωτία, ανάβοντας σπίθες σε διάφορες περιοχές της γηραιάς ηπείρου, που θα μπορούσαν με μια πιθανή νίκη του «ναι» να φουντώσουν και να «κάψουν» το ευρωπαϊκό οικοδόμημα, σε μία περίοδο που τα θεμέλιά του «τρίζουν» εν μέσω εσωτερικών προβλημάτων (οικονομική στασιμότητα, υψηλή ανεργία) και εκρηκτικών γεωπολιτικών εξελίξεων (Ουκρανία).
Ολη η Ευρώπη παρακολουθεί αυτή τη στιγμή με κομμένη την ανάσα τις εξελίξεις στο παρά πέντε του δημοψηφίσματος στη Σκωτία, που πραγματοποιείται αύριο Πέμπτη και στο οποίο θα κριθεί η δημιουργία ανεξάρτητου κράτους.
Με δεδομένο ότι «όλα συνδέονται με όλα», εάν οι ψηφοφόροι στη Σκωτία ψηφίσουν υπέρ της ανεξαρτησίας, θα μπορούσε να προκληθεί ένα άκρως επικίνδυνο ντόμινο, ικανό να πυροδοτήσει μία σειρά απρόβλεπτων γεγονότων με άμεσο αντίκτυπο στις οικονομίες, στις χρηματοοικονομικές αγορές και στις χώρες σε ολόκληρο τον κόσμο.
Το τέλος της Βρετανίας θα αποτελούσε ένα «μαζικό παγκόσμιο γεγονός», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η «Telegraph», καθώς θα λειτουργούσε ως καταλύτης και για άλλα αποσχιστικά κινήματα, τα οποία, όπως πολλοί καλά γνωρίζουν όλοι, δεν γίνονται πάντα με ειρηνικό και δημοκρατικό τρόπο.
Η ανεξαρτησία είναι ένα αίτημα που έχει ήδη αρχίσει να λαμβάνει σάρκα και οστά, καθώς κάποιες περιοχές διεκδικούν ανοικτά πλέον το δικαίωμα της αυτοδιάθεσής τους.
Προηγήθηκαν το δημοψήφισμα της Κριμαίας και η απόσχισή της από την Ουκρανία το Μάρτιο και μία ανεπίσημη δημοσκόπηση στη Βενετία.
Πουθενά όμως το ενδιαφέρον δεν είναι τόσο έντονο όσο στην Καταλονία, όπου η τοπική κυβέρνηση θέλει να ακολουθήσει τον ίδιο δρόμο, παρότι η Μαδρίτη έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν θα δεχθεί κάτι τέτοιο.
Η πίεση των Καταλανών είναι μεγάλη και ζητούν να στηθούν κάλπες το Νοέμβριο ακόμα και εάν το απαγορεύσει το Συνταγματικό Δικαστήριο της Ισπανίας, γι’ αυτό και οι επόμενοι μήνες θα είναι κρίσιμοι για μία ακόμα υπόθεση… ανεξαρτησίας.
Η «όρεξη» για αυτονομία θα μπορούσε επίσης να ανοίξει στη Χώρα των Βάσκων στην Ισπανία, στη Βενετία και στο Νότιο Τιρόλο της Ιταλίας, στη Φλαμανδία στο Βέλγιο, στη Βαυαρία στη Γερμανία -αν και το Βερολίνο έσπευσε αμέσως να βάλει φρένο στις ορέξεις της για ανεξαρτησία-, στην Κορσική και στην περιοχή Σαβουά της Γαλλίας.
Μία ανεξάρτητη Σκωτία θα ήταν «κόκκινο πανί» για όλες τις παραπάνω περιοχές, οι οποίες συνιστούν αυτή τη στιγμή εν δυνάμει βραδυφλεγείς βόμβες που ποτέ δεν ξέρεις πότε θα εκραγούν, εφόσον οι Ευρωπαίοι πολίτες ταυτίζονται περισσότερο με τις τοπικές τους κοινότητες παρά με την Ευρώπη.
«Θα είναι ένα ηλεκτροσόκ, που μπορεί να αποδειχθεί τόσο σωτήριο όσο και επικίνδυνο για μία ήπειρο αβέβαιη για το μέλλον της», επισημαίνει η «Le Monde», αφού ολόκληρη η πολιτική και οικονομική Ευρώπη θα μπορούσε να σχεδιαστεί από την αρχή: το υπόλοιπο Ηνωμένο Βασίλειο μπορεί να βγει από την Ε.Ε., το ευρώ να αποδυναμωθεί, η Ε.Ε. να περιέλθει σε θεσμική κρίση και να φουντώσουν τα εξτρεμιστικά και λαϊκιστικά κόμματα σε ορισμένες χώρες.
ΕΦΗ ΤΡΙΗΡΗ - [email protected]