Καθώς συμπληρώνεται η ομάδα των ανθρώπων που θα βρίσκονται τα επόμενα -κρίσιμα για την πορεία της Ευρωπαϊκής Ενωσης- χρόνια στις κορυφαίες θέσεις στην ηγεσία της, τα ερωτήματα για τις λύσεις που θα αναζητηθούν στα καίρια προβλήματα που έχουν ανακύψει δεν περιορίζονται, αλλά πολλαπλασιάζονται.
Αναδημοσίευση από τη «Ναυτεμπορική».
Καθώς συμπληρώνεται η ομάδα των ανθρώπων που θα βρίσκονται τα επόμενα -κρίσιμα για την πορεία της Ευρωπαϊκής Ενωσης- χρόνια στις κορυφαίες θέσεις στην ηγεσία της, τα ερωτήματα για τις λύσεις που θα αναζητηθούν στα καίρια προβλήματα που έχουν ανακύψει δεν περιορίζονται, αλλά πολλαπλασιάζονται.
Ενάμιση μήνα μετά την ανάληψη της προεδρίας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής από τον κ. Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, οι Ευρωπαίοι ηγέτες κατέληξαν το Σάββατο, κατά τη διάρκεια της Συνόδου Κορυφής, ότι ο νυν πρωθυπουργός της Πολωνίας Ντόναλντ Τουσκ θα αναλάβει τη θέση του προέδρου της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ενώ η Ιταλίδα υπουργός Εξωτερικών Φεντερίκα Μογκερίνι θα επωμιστεί τα καθήκοντα της επικεφαλής της εξωτερικής πολιτικής της Ενωσης.
Ο πενηνταεπτάχρονος κ. Τουσκ, ο οποίος κατατάσσεται στην ομάδα των «γερακιών» σε ό,τι αφορά τη σχέση της Ευρώπης με τη Ρωσία, κατηγορείται από τους πολιτικούς του αντιπάλους για έλλειψη τόλμης απέναντι σε ισχυρούς εταίρους ή αντιπάλους και θεωρείται απόλυτα πειθήνιος στις διαθέσεις της καγκελαρίου Μέρκελ. Η σαράντα ενός ετών κα Μογκερίνι αποκαλείται «προϊόν πολιτικού συμβιβασμού», βάλλεται από διάφορες πλευρές για την απειρία της σε κορυφαία θέματα εξωτερικής πολιτικής, έχοντας θητεία μόλις έξι μηνών στο υπουργείο της, ενώ βαρύνεται με την επισήμανση ότι ο διορισμός της χαρακτηρίζεται από πλήρη απουσία συζήτησης για την ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική, τους στόχους, τις στρατηγικές και τους πόρους.
Ωστόσο, τα ουσιαστικά ερωτήματα που πυκνώνουν για το πώς η Ευρωπαϊκή Ενωση θα υπερβεί τα μεγάλα προβλήματά της δεν συνδέονται τόσο με την ικανότητα ή την αποτελεσματικότητα των προσώπων που αναλαμβάνουν τις θέσεις-κλειδιά όσο με την κλιμακούμενη ένταση των δυσκολιών που πρέπει άμεσα να αντιμετωπιστούν, καθώς η Ευρώπη μάχεται να μείνει στο δρόμο της ανάκαμψης, αντιμετωπίζει γεωπολιτική ένταση με τον ισχυρό της γείτονα, τη Ρωσία, και διογκούμενη πολιτική και κοινωνική αντίθεση στην περαιτέρω ευρωπαϊκή ενοποίηση.
Η αντιμετώπιση της ουκρανικής κρίσης θα μπορούσε να είναι το κορυφαίο πρόβλημα για την ηγεσία της Ενωσης, αν η ευρωπαϊκή οικονομία, που πρόσφατα εξήλθε από την ύφεση, μπορούσε -πέρα από την ευφορία των αγορών, που πολλοί θεωρούν πλαστή- να βεβαιώσει ότι δεν συνεχίζει να είναι ευάλωτη. Αντίθετα, κοινή διαπίστωση των ηγετών κατά τη διάρκεια της πρόσφατης Συνόδου Κορυφής ήταν ότι «τα οικονομικά στοιχεία επιβεβαίωσαν ότι η ανάκαμψη, ιδίως στην Ευρωζώνη, είναι ασθενής, ο πληθωρισμός εξαιρετικά χαμηλός και η ανεργία απαράδεκτα υψηλή», συνδυασμός που προκαλεί σοβαρές ανησυχίες για το άμεσο μέλλον.
Προφανώς τα προβλήματα της Ενωσης δεν σχετίζονται τόσο με τις επιλογές προσώπων όσο με την πολιτική που ακολουθείται σε καίρια πεδία, και εκεί θα κριθεί η ικανότητα της νέας ευρωπαϊκής ηγεσίας.
ΝΙΚΟΣ ΦΡΑΝΤΖΗΣ - [email protected]