Τα νέα δεδομένα που θα ισχύσουν για την αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων και τις νέες προθεσμίες για την αποστολή των σχετικών στοιχείων από τους αξιολογητές έδωσε χθες στη δημοσιότητα το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης.
Αναδημοσίευση από τη «Ναυτεμπορική»
Τα νέα δεδομένα που θα ισχύσουν για την αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων και τις νέες προθεσμίες για την αποστολή των σχετικών στοιχείων από τους αξιολογητές έδωσε χθες στη δημοσιότητα το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης.
Η παράταση δόθηκε καθώς δεν είχαν αποσταλεί από τους αρμοδίους τα στοιχεία στην προηγούμενη προθεσμία, περί τα μέσα του καλοκαιριού. Αυτό, βέβαια, από μόνο του είναι ενδεικτικό για την κατάσταση που επικρατεί στο δημόσιο τομέα.
Είναι ευρύτερα γνωστό και θα ισχύει για όλους -ή θα έπρεπε να ισχύει για όλους- ότι οι νόμοι δεν εφαρμόζονται ανάλογα με το αν μας αρέσουν ή όχι, αλλά απλώς και μόνο επειδή είναι νόμοι.
Η διαρκής προσαρμογή των δεδομένων -ακόμα και των θεσμικών- στα μέτρα των πολιτών, κατόπιν εορτής, μόνο ένδειξη δημοκρατίας δεν είναι.
Παρά το ότι οι νόμοι πριν από τη δημιουργία τους θα πρέπει να υπακούν στις απαιτήσεις της κοινωνίας και ως ένα βαθμό να γίνονται «στα μέτρα» των πολιτών, μετά τη δημιουργία τους δεν μπορεί να καταλύονται επειδή δεν αρέσουν στη μία ή στην άλλη κοινωνική ομάδα.
«Η κανονιστική δύναμη του πραγματικού», όπως πολύ ευέλικτα περιγράφουν οι πολιτικοί τη λαϊκή θέληση συγκεκριμένων ομάδων με ισχυρές προσβάσεις πίεσης, οι οποίες συνήθως έχουν επιδοθεί σε όργιο παρανομίας ή σε μπαράζ αδυναμίας -βλέπε νομιμοποίηση αυθαιρέτων στην πρώτη περίπτωση, τη ρύθμιση για την Παιδεία και τους μετεξεταστέους μαθητές των Λυκείων στη δεύτερη κ.λπ.-, παραμένει ίσως ο σημαντικότερος παράγοντας ακόμα για τη διαμόρφωση των ισορροπιών στη χώρα μας.
Φυσικά, η κατάσταση αυτή έχει δημιουργήσει πάμπολλες στρεβλώσεις με σημαντικό κόστος για την υπόλοιπη κοινωνία εκτός από τις ομάδες που ωφελούνται.
Στο πλαίσιο αυτό, θα περίμενε κανείς ότι όταν βρίσκεται σε εξέλιξη μια προσπάθεια αναμόρφωσης του Δημοσίου σε μια χώρα σε βαθιά ύφεση, δεν θα ίσχυαν τα παραπάνω.
Οπως φαίνεται, στην Ελλάδα της κρίσης του 2014 υποθέτει κανείς λάθος.
Παρά ταύτα, πριν από οτιδήποτε άλλο, αυτό ίσως θα έπρεπε να είναι ένα από τα σημαντικότερα πεδία στα οποία θα έπρεπε να δοθεί έμφαση, να υπάρξει αλλαγή για να υπάρξει και λύση σε όσα προβλήματα ακόμα υπάρχουν και αποτελούν βαρίδι για οποιαδήποτε ανάπτυξη.
ΣΤΕΛΙΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ - [email protected]