Για λόγους δημοσίου συμφέροντος «παγώνουν» προσωρινά οι αποφάσεις για το πλαφόν στη συνταγογράφηση των δραστικών ουσιών ανά ιατρό, κ.λπ., σύμφωνα με την απόφαση της Επιτροπής Αναστολών της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας που καθαρογράφτηκε σήμερα.
Για λόγους δημοσίου συμφέροντος «παγώνουν» προσωρινά οι αποφάσεις για το πλαφόν στη συνταγογράφηση των δραστικών ουσιών ανά ιατρό, κ.λπ., σύμφωνα με την απόφαση της Επιτροπής Αναστολών της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας που καθαρογράφτηκε σήμερα.
Ωστόσο, η Ολομέλεια του ΣτΕ έκρινε ότι εξακολουθεί να ισχύει η υπουργική απόφαση ως προς το σκέλος εκείνο που καθορίζει τα όρια στην φαρμακευτική δαπάνη εκάστου γιατρού που συνταγογραφεί για τους ασφαλισμένους του ΕΟΠΥΥ, ενώ παραμένει σε ισχύ η υποχρέωση των γιατρών και φαρμακοποιών «να εφαρμόζουν απαρεγκλίτως τις διατάξεις για τη συνταγογράφηση με βάση τη δραστική ουσία».
Η απόφαση αναστολής της Ολομέλειας του ΣτΕ ισχύει μέχρι να δοθεί οριστική απόφαση επί των προσφυγών που έχουν καταθέσει ο Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος και ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών που θα συζητηθούν το πρώτο δεκαήμερο του Νοεμβρίου.
Στις προσφυγές τους οι ιατρικοί φορείς ζητούν να ανασταλούν και να ακυρωθούν τόσο η απόφαση του υπουργού Υγείας Μάκη Βορίδη όσο και η απόφαση του ΕΟΠΥΥ για «τον καθορισμό ελαχίστων ποσοστιαίων ορίων συνταγογράφησης φαρμάκων δραστικών ουσιών οι οποίες δεν τελούν υπό καθεστώς προστασίας και καθορισμό ορίου δαπάνης συνταγογράφησης φαρμάκων».
Με τις δύο αποφάσεις τίθενται συγκεκριμένα όρια δαπάνης των φαρμάκων που μπορεί να γράφει ένας γιατρός ανά ασφαλισμένο κάθε μήνα και τα οποία εξαρτώνται από την ειδικότητά του και την περιφερειακή ενότητα της χώρας στην οποία δραστηριοποιείται.
Οι σύμβουλοι Επικρατείας έκαναν μερικά δεκτές τις αιτήσεις αναστολών των φορέων των γιατρών.
Αναλυτικότερα, αναφέρουν οι δικαστές ότι ο καθορισμός με την παράγραφο 1 της επίμαχης απόφασης (Υ9/οικ.53768/18.6.2014) του κ. Βορίδη «των μηνιαίων ανά ιατρό ελαχίστων ποσοστιαίων ορίων συνταγογράφησης φαρμάκων δραστικών ουσιών, οι οποίες δεν τελούν υπό καθεστώς προστασίας («off-patent» και γενόσημα), ανεξαρτήτως του αν αποτελεί πρόσφορο μέτρο για την ταχεία αύξηση του μεριδίου αγοράς των γενοσήμων φαρμάκων και μάλιστα σε ποσοστά αντίστοιχα με τον μέσο όρο των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δύναται πάντως να οδηγήσει σε υποβιβασμό του επιπέδου παροχής των υπηρεσιών υγείας προς τους πολίτες».
Και αυτό κυρίως, συνεχίζουν οι δικαστές γιατί προβλέπεται ότι «το σύστημα της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης … δεν επιτρέπει στον ιατρό να συνταγογραφεί φάρμακα που τον κατατάσσουν κάτω από το καθορισμένο ελάχιστο ποσοστό συνταγογράφησης φαρμάκων με δραστική ουσία εκτός προστασίας», με αποτέλεσμα την έστω και για μικρό χρονικό διάστημα (δηλαδή για το υπόλοιπο διάστημα του μηνός, εφ’ όσον με την επίμαχη ρύθμιση καθορίζονται, εντός των θεραπευτικών κατηγοριών, «μηνιαία» ελάχιστα ποσοστιαία όρια συνταγογράφησης φαρμάκων δραστικών ουσιών εκτός προστασίας) αδυναμία των ιατρών να προβαίνουν στην ενδεικνυόμενη για την περίπτωση ορισμένου ασθενούς, κατά τους κανόνες της επιστήμης, συνταγογράφηση φαρμάκου εντός προστασίας («on-patent»), συγκεκριμένης θεραπευτικής κατηγορίας.
Η Επιτροπή Αναστολών της Ολομέλειας έκρινε ότι πρέπει να ανασταλεί η εκτέλεση της παραγράφου 1 και του παραρτήματος 1 της προσβαλλομένης αποφάσεως Υ9/οικ.53768/18.6.2014 του υπουργού Υγείας.
Παράλληλα, οι δικαστές απέρριψαν αίτημα των φορέων των γιατρών να ανασταλεί η δεύτερη παράγραφος της επίμαχης υπουργικής απόφασης με την οποία καθορίζονται όρια στην φαρμακευτική δαπάνη κάθε γιατρού που συνταγογραφεί για τους ασφαλισμένους του ΕΟΠΥΥ.
Οι σύμβουλοι Επικρατείας αποφάνθηκαν ότι με την ρύθμιση της 2ης παραγράφου δεν περιορίζεται υπέρμετρα το δικαίωμα ασκήσεως του ιατρικού επαγγέλματος. Αυτό όμως υπό την προϋπόθεση ότι θα τηρηθεί κατά γράμμα η παράγραφος, δηλαδή, ότι όταν υπάρχει υπέρβαση των ορίων της φαρμακευτικής δαπάνης ο γιατρός θα καλείται από τον ΕΟΠΥΥ να δικαιολογήσει τις συνταγογραφήσεις του. Και σε περίπτωση επανειλημμένων υπερβάσεων μεγάλου ύψους (και όχι για μεμονωμένα περιστατικά) να επιβάλλονται με πλήρως αιτιολογημένη απόφαση κυρώσεις στον γιατρό.
Με την δεύτερη αυτή παράγραφο της υπουργικής απόφασης, προσθέτουν οι δικαστές δεν προκαλείται στους γιατρούς «υλική ή ηθική βλάβη δυσχερώς επανορθώσιμη σε περίπτωση ευδοκιμήσεως των κρινόμενων αιτήσεων ακυρώσεως».