Ως τραπεζοκεντρική χαρακτηρίζει την πρόταση της κυβέρνησης για τη ρύθμιση των «κόκκινων» δανείων των επιχειρήσεων ο ΣΥΡΙΖΑ, υποστηρίζοντας ότι ο κυρίαρχος ρόλος που «προσφέρεται» στις τράπεζες, θα οδηγήσει σε «άλωση της ιδιωτικής περιουσίας».
Ως τραπεζοκεντρική χαρακτηρίζει την πρόταση της κυβέρνησης για τη ρύθμιση των «κόκκινων» δανείων των επιχειρήσεων ο ΣΥΡΙΖΑ, υποστηρίζοντας ότι ο κυρίαρχος ρόλος που «προσφέρεται» στις τράπεζες, θα οδηγήσει σε «άλωση της ιδιωτικής περιουσίας».
Όπως αναφέρει η ανακοίνωση του τμήματος οικονομικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ η τελική έγκριση για τα επιχειρηματικά «κόκκινα» δάνεια και για τον καθορισμό της βιωσιμότητας των επιχειρήσεων, βάσει της κυβερνητικής ρύθμισης, θα εξαρτάται από τις αποφάσεις των τραπεζών.
Κυρίαρχος ο ρόλος των τραπεζών
Σύμφωνα με το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην ουσία επελέγη η λύση της αποδέσμευσης των σχεδίων εξυγίανσης των επιχειρήσεων από τα δικαστήρια, αφού ο ρόλος των δικαστηρίων περιορίζεται στην έγκριση του σχεδίου αναδιάρθρωσης, που θα συμφωνηθεί μεταξύ πιστωτών και οφειλετών.
Παράλληλα στην ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ σημειώνεται ότι τα σχέδια αναδιάρθρωση των επιχειρήσεων που θα εκπονούνται, προκειμένου οι προβληματικές εξ αυτών να ενταχθούν στη ρύθμιση, θα πρέπει να συμφωνούνται από το 60% των πιστωτών, που κατέχουν το 40% των εμπραγμάτων διασφαλίσεων, είναι φανερό ότι η συμφωνία και οι αποφάσεις θα γίνονται από τις διοικήσεις των υπερχρεωμένων επιχειρήσεων και της πλειοψηφίας των πιστωτών τους, που στην πραγματικότητα είναι οι τράπεζες. Κατά συνέπεια δίνεται η απόλυτη δικαιοδοσία στις τράπεζες, που εκ των πραγμάτων αποτελούν την πλειοψηφία των πιστωτών και κατέχουν και το μεγαλύτερο μέρος των εμπράγματων διασφαλίσεων.
Όπως τονίζεται «για μια ακόμη φορά, επιλέγεται τραπεζοκεντρική διαχείριση του προβλήματος του ιδιωτικού χρέους, αφού η απόλυτη κυριαρχία και δικαιοδοσία απόφασης αναδιάρθρωσης των επιχειρήσεων αφήνεται στις τράπεζες χωρίς τη μεσολάβηση έστω και μιας υπηρεσίας του υπουργείου Ανάπτυξης».
Ο ΣΥΡΙΖΑ υπογραμμίζει ακόμη ότι με αυτόν τον τρόπο στην πραγματικότητα υλοποιείται το σχέδιο άλωσης της ιδιωτικής περιουσίας. Πολλές επιχειρήσεις, που δεν θα κριθούν βιώσιμες (δικαιοδοσία τραπεζών), θα εξαναγκαστούν σε εκκαθαρίσεις ή πωλήσεις μέρους ή του συνόλου των περιουσιακών τους στοιχείων.
Χαριστικές διαγραφές χρεών
Επιπρόσθετα, σύμφωνα πάντα με τον ΣΥΡΙΖΑ, το γεγονός ότι δεν υπάρχουν συγκεκριμένοι περιορισμοί ή κανόνες για το ενδεχόμενο διαγραφής χρεών ορισμένων επιχειρήσεων οι οποίες θα κριθούν - από τις τράπεζες - ως βιώσιμες, «ανοίγει τον δρόμο», προκειμένου να υπάρξει πλήρης απελευθέρωση αδιαφανών διαδικασιών. Αποτέλεσμα αυτού θα είναι η χαριστική διαγραφή χρεών, με πιο προφανές παράδειγμα υπερχρεωμένες επιχειρήσεις ΜΜΕ.
Ιδιώτες
Στην ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ γίνεται αναφορά και στους ιδιώτες που διαθέτουν «κόκκινα» δάνεια, είτε στεγαστικά, είτε καταναλωτικά και τονίζεται ότι όσοι εξ αυτών διαθέτουν ακίνητη περιουσία, δεν θα μπορέσουν να ενταχθούν στις ρυθμίσεις.
Κατά τον ΣΥΡΙΖΑ γι’ αυτή την κατηγορία των δανειοληπτών «επιλέγεται η λύση του ενοικίου, αφού πρώτα όμως θα έχει κατασχεθεί η κατοικία τους. Δηλαδή οδηγούνται σε κατασχέσεις των κατοικιών τους και το μόνο που θα κερδίσουν είναι να πληρώνουν ένα ενοίκιο για να μένουν για ένα χρονικό διάστημα στο σπίτι τους, που δεν θα τους ανήκει πλέον».
Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ
Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης υποστηρίζει ότι το πρόβλημα της διαχείρισης του ιδιωτικού χρέους μπορεί να επιλυθεί μόνο με την ευθύνη της ίδιας της πολιτείας, που θα αναλάβει τη θεσμοθέτηση και την εποπτεία της εφαρμογής ενός απλού, αποτελεσματικού, διαφανούς και κοινωνικά δίκαιου προγράμματος ρύθμισης των κόκκινων δανείων, προσαρμοσμένου στις ανάγκες διαβίωσης και τις πραγματικές δυνατότητες αποπληρωμής των υποχρεώσεων των δανειοληπτών, το οποίο θα είναι δυνατό να επεκταθεί και στη διαχείριση των ληξιπροθέσμων οφειλών προς το Δημόσιο, τα ασφαλιστικά ταμεία και τις ΔΕΚΟ.
Επομένως, συνεχίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, με βάση αυτές τις επιλογές, για την αποτελεσματικότητα των λύσεων, είναι καθοριστική η δημιουργία ενός ενδιάμεσου δημόσιου, κοινωνικά ελεγχόμενου, φορέα διαχείρισης του ιδιωτικού χρέους, που να λογοδοτεί μέσω της πολιτείας στην ίδια την κοινωνία.
Παράλληλα η εξυγίανση των επιχειρήσεων θα έπρεπε να συνδυαστεί με ένα συνολικό σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας αλλά και με την προοπτική της καταπολέμησης της ανεργίας. Αν η βιωσιμότητα των επιχειρήσεων κριθεί από τις τράπεζες και δεν τεθούν αντικειμενικά κριτήρια, τότε κινδυνεύει να καταστραφεί ακόμη περισσότερο η παραγωγική δομή της χώρας.
Επίσης η προστασία της πρώτης και μόνης κατοικίας αποτελεί άμεση προτεραιότητα και για το λόγο αυτό το πλαίσιο ρύθμισης θα πρέπει να περιλαμβάνει και διαγραφές οφειλών, αρχίζοντας από τις περιπτώσεις αντικειμενικής μόνιμης αδυναμίας αποπληρωμής, δηλαδή για χρέη, που δεν υπάρχει καμία δυνατότητα να αποπληρωθούν, με βάση συγκεκριμένα κοινωνικά κριτήρια.