Το φαγητό στον στρατό είναι ένα θέμα το οποίο δεν θα ήταν υπερβολή να πει κανείς ότι μπορεί και να ανάγεται και στη δημιουργία του πρώτου στρατού που εμφανίστηκε στην ανθρώπινη ιστορία ακόμα. Γενικά, παντού και πάντοτε ήταν παραδοσιακά γνωστό (ή διαβόητο, θα μπορούσε να πει κανείς) για τον…αμφισβητούμενα βρώσιμο χαρακτήρα του, ενώ σε στενότερο ελληνικό πλαίσιο δεν είναι πολλοί αυτοί οι οποίοι δεν γνωρίζουν τη σημασία όρων όπως η «καραβάνα» και ο «γκοτζίλα».
Το φαγητό στον στρατό είναι ένα θέμα το οποίο δεν θα ήταν υπερβολή να πει κανείς ότι μπορεί και να ανάγεται και στη δημιουργία του πρώτου στρατού που εμφανίστηκε στην ανθρώπινη ιστορία ακόμα. Γενικά, παντού και πάντοτε ήταν παραδοσιακά γνωστό (ή διαβόητο, θα μπορούσε να πει κανείς) για τον…αμφισβητούμενα βρώσιμο χαρακτήρα του, ενώ σε στενότερο ελληνικό πλαίσιο δεν είναι πολλοί αυτοί οι οποίοι δεν γνωρίζουν τη σημασία όρων όπως η «καραβάνα» και ο «γκοτζίλα».
Ωστόσο, ακόμα και σε τόσο «παραδοσιακούς» τομείς φαίνεται πως κάποια στιγμή καταφθάνει η τεχνολογική πρόοδος (ή, τουλάχιστον, καταβάλλει φιλότιμες προσπάθειες), και η έρευνα του Natick Soldier Research, Development and Engineering Center (NSRDEC) του αμερικανικού στρατού προσανατολίζεται προς αυτή την κατεύθυνση, φιλοδοξώντας να χρησιμοποιήσει εφαρμογές 3D εκτύπωσης για επεξεργασία και παραγωγή φαγητού στον στρατό. Επικεφαλής του προγράμματος είναι η Λόρεν Όλεκσικ, τεχνολόγος τροφίμων και επικεφαλής ειδικής ερευνητικής ομάδας στο Combat Feeding Directorate (CFD).
«Η αποστολή της ομάδας Food Processing, Engineering and Technology του CFD είναι να εξελίξει πρωτοποριακές τεχνολογίες τροφίμων. Οι τεχνολογίες μπορεί να έχουν προέλθει από το NSRDEC ή όχι, αλλά θα τις εξελίξουμε όσο χρειάζεται για να τις καταστήσουμε κατάλληλες για τις ανάγκες διατροφής του στρατού σε θέατρα επιχειρήσεων. Θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να τις κάνουμε κατάλληλες τόσο για στρατιωτικές όσο και για εμπορικές εφαρμογές» σημειώνει η Όλεκσικ.
Σε πρόσφατη επίσκεψη στο Lincoln Laboratory του ΜΙΤ, η Μέρι Σκέρα, τεχνολόγος τροφίμων του NSRDEC, συναντήθηκε με ειδικούς προκειμένου να συζητηθεί η βιωσιμότητα της χρήσης τεχνολογίας 3D εκτύπωσης για την παραγωγή στρατιωτικών σιτηρεσίων.
«Θα μείωνε το κόστος επειδή κάποια στιγμή θα έφτανε να χρησιμοποιείται για την εκτύπωση φαγητού ‘on demand’» αναφέρει η Σκέρα. «Για παράδειγμα, αν εσύ ήθελες ένα σάντουϊτς κι εγώ ραβιόλι, μπορεί ο καθένας να εκτυπώσει αυτό που θέλει και να έχουμε χαμένο φαγητό».
Η Όλεκσικ υποστηρίζει ότι η εκτύπωση φαγητού είναι σίγουρα μια ανερχόμενη επιστήμη, καθώς ήδη έχει εφαρμογές, αν και περιορισμένες προς το παρόν. «Είναι επαναστατικό το να φέρουμε την 3D εκτύπωση στην αρένα της παραγωγής φαγητού. Να δούμε σε μόλις δύο χρόνια πόσο γρήγορα εξελίσσεται, νομίζω ότι απλά θα συνεχίσει να μεγαλώνει όλο και περισσότερο, από πλευράς δυνατοτήτων εφαρμογών» σημειώνει. Η ίδια θεωρεί ότι η ομάδα της είναι η πρώτη που διερευνά την τρισδιάστατη εκτύπωση φαγητού σε σχέση με τις ανάγκες των στρατιωτών. Η τεχνολογία θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί τόσο στο πεδίο της μάχης, για φαγητό «on demand» όσο και στην κατασκευή φαγητού, για εκτύπωση και περαιτέρω επεξεργασία για αποθήκευση μακράς διαρκείας.
Προς το παρόν, τα περισσότερα εκτυπωμένα τρόφιμα αποτελούνται από μία «αλοιφή» που εξέρχεται από τον εκτυπωτή και διαμορφώνεται σε διάφορα σχήματα. Οι τεχνολόγοι τροφίμων του στρατού ελπίζουν στην ανάπτυξη τεχνολογιών για τη δημιουργία θρεπτικών τροφίμων, που θα μπορούν να καταναλωθούν υπό διάφορες συνθήκες. Οι διατροφικές ανάγκες θα μπορούσαν να αποσταλούν σε εκτυπωτές έτσι ώστε τα γεύματα να εκτυπώνονται με την απαιτούμενη περιεκτικότητα σε βιταμίνες και άλλα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά.