Η νανοτεχνολογία και η ιατρική είναι δύο τομείς οι οποίοι ήδη έχουν αρχίσει να «συνεργάζονται» στενά, και ένα από τα πλέον σίγουρα «στοιχήματα» για το κοντινό μέλλον είναι η ανάπτυξη νανορομπότ τα οποία θα εισάγονται στο σώμα των ασθενών για ιατρικούς/ θεραπευτικούς σκοπούς.
Η νανοτεχνολογία και η ιατρική είναι δύο τομείς οι οποίοι ήδη έχουν αρχίσει να «συνεργάζονται» στενά, και ένα από τα πλέον σίγουρα «στοιχήματα» για το κοντινό μέλλον είναι η ανάπτυξη νανορομπότ τα οποία θα εισάγονται στο σώμα των ασθενών για ιατρικούς/ θεραπευτικούς σκοπούς.
Μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις του κόσμου όσον αφορά στο συγκεκριμένο αντικείμενο, ωστόσο, είναι το πώς ακριβώς θα κινούνται αυτά τα νανορομπότ. Σε paper που δημοσιεύθηκε στο ACS Nano, ομάδα ισραηλινών και γερμανών ερευνητών (από το Technion- Israel Institute of Technology και το Πανεπιστήμιο της Στουγκάρδης) ανακοίνωσαν ότι δημιούργησαν μία νανοπροπέλα η οποία μπορεί να κινείται μέσα σε ζελατινοειδές υλικό- αντίστοιχο του περιβάλλοντος στο εσωτερικό ενός ζωντανού οργανισμού.
Η προπέλα είναι φτιαγμένη από πυρίτιο και νίκελ έχει διάμετρο 70 νανομέτρων και μήκος 400. «Εάν συγκρίνετε τη διάμετρο (των νανοπροπελών) με ένα ανθρώπινο κύτταρο αίματος, οι προπέλες είναι 100 φορές μικρότερες» αναφέρει ο Πέερ Φίσερ, μέλος της ερευνητικής ομάδας- για την ακρίβεια είναι τόσο μικρές που η κίνησή τους μπορεί να επηρεαστεί από την κίνηση κοντινών μορίων.
Η ομάδα γνώριζε ότι οι μικροσκοπικές προπέλες τέτοιου είδους μπορούν να κινηθούν αρκετά καλά μέσα στο νερό, ωστόσο για να διαπιστωθεί εάν μπορούν να κάνουν το ίδιο μέσα σε ζωντανούς οργανισμούς χρησιμοποίησε υαλουρονάνη, ενώ παράλληλα έλεγε την κίνησή τους μέσω ενός σχετικά αδύναμου μαγνητικού πεδίου.
Αν και οι ερευνητές ανέμεναν να συναντήσουν δυσκολίες όσον αφορά στον έλεγχο της κίνησης των νανοπροπελών, τα αποτελέσματα ήταν κατά πολύ καλύτερα του αναμενομένου. Κατά τον επίκουρο καθηγητή Άλεξ Λεσάνσκι, έναν εκ των συντελεστών της έρευνας, οι νανοπροπέλες «επιδεικνύουν σημαντικά βελτιωμένες ταχύτητες προώθησης, ξεπερνώντας τις μεγαλύτερες ταχύτητες που έχουν μετρηθεί σε γλυκερίνη εν συγκρίσει με μικροπροπέλες».
Νανοπροπέλες τέτοιο είδους αναμένεται να φανούν εξαιρετικά χρήσιμες στην ιατρική, με τον Φίσερ να κάνει λόγο για «στοχευμένες» εφαρμογές, για παράδειγμα στο μάτι, όπου θα κινούνται σε ακριβή σημεία στον αμφιβληστροειδή, τοποθέτησης ενεργών μορίων στις «μύτες» τους, ή μέσω της χρήσης τους για στοχευμένες χορηγήσεις μικρών ποσοτήτων ραδιενέργειας.