Ο τρόμος είναι ένα είδος που δύσκολα ευδοκιμεί στην τηλεόραση, αφού για να πετύχει χρειάζεται τόσο το περιβάλλον της σκοτεινής αίθουσας του σινεμά, όσο και ένα αξιοπρεπές μπάτζετ για τα ειδικά εφέ, που δύσκολα συναντάς σε τηλεοπτικές παραγωγές.
Ο τρόμος είναι ένα είδος που δύσκολα ευδοκιμεί στην τηλεόραση, αφού για να πετύχει χρειάζεται τόσο το περιβάλλον της σκοτεινής αίθουσας του σινεμά, όσο και ένα αξιοπρεπές μπάτζετ για τα ειδικά εφέ, που δύσκολα συναντάς σε τηλεοπτικές παραγωγές.
Η σταθερή άνοδος των σειρών, όμως, τα τελευταία χρόνια έχει καταφέρει να προσελκύσει πολλούς ανθρώπους που ξέρουν τη δουλειά και για πρώτη φορά ο τηλεοπτικός τρόμος είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα πράγματα που συμβαίνουν στην ποπ κουλτούρα. Το «Hannibal» άνοιξε εντυπωσιακά το δρόμο και τον συνεχίζει υπερήφανα το «Penny Dreadful».
Με αποστάσεις από τις συγκρίσεις
Ο τίτλος της σειράς του Showtime προέρχεται από τη φθηνή λογοτεχνία του φανταστικού του 19ου αιώνα, η οποία ασχολείτο κατά βάση με μακάβριες ιστορίες. Και η επίδραση της λογοτεχνίας δεν περιορίζεται μόνο εδώ. Οι χαρακτήρες είναι βγαλμένοι από το «Dracula» του Bram Stoker, το «Frankenstein» της Mary Shelley και το «Πορτρέτο του Dorian Grey» του Oscar Wilde, σε μια σύμπραξη που θυμίζει το «The League of Extraordinary Gentlemen». Από αυτή την οπτική είναι λογικό να κρατάμε τις επιφυλάξεις μας αφού η ταινία του 2003 ήταν ακατάστατη και έμπλεξε τις επιρροές της, αρκεί όμως να δεις ένα επεισόδιο του «Penny Dreadful» για να καταλάβεις ότι παίρνει όσες αποστάσεις χρειάζεται για να αποφύγει τις συγκρίσεις.
Η υπόθεση τοποθετείται στο Λονδίνο της τελευταίας δεκαετίας του 19ου αιώνα. Η ατραξιόν της σειράς είναι η Eva Green στο ρόλο της Vanessa Ives, μιας μυστηριώδους βικτωριανής γυναίκας με ιδιαίτερες ικανότητες που ενώνει τις δυνάμεις της με τον Sir Malcolm Murray (Timothy Dalton), ώστε μαζί να δημιουργήσουν μια ομάδα για τη διάσωση της κόρης του Malcolm από τα βαμπίρ. Σε αυτή την ομάδα προστίθεται ο γιατρός Victor Frankenstein (Harry Treadaway) και ένας πιστολάς από τη Δύση (Josh Hartnett), ενώ περιφερειακό μέλος της παρέας είναι και ο Dorian Grey (Reeve Carney) αναζητώντας εκείνες τις ηδονές που θα τον βγάλουν προσωρινά από την ανία. Μεταξύ άλλων συναντάμε το τέρας του Frankenstein (Rory Kinnear) και μια φυματική Ιρλανδή μετανάστρια (Billie Piper) που γίνεται το αντικείμενο του πόθου για τους άνδρες πρωταγωνιστές. Μέχρι και ο Van Helsing (David Warner) κάνει την εμφάνισή του.
Σειρά πιστή στο κλίμα των βιβλίων που διασκευάζει
Το «Penny Dreadful» σε κερδίζει ήδη από τους τίτλους αρχής του, με την επιβλητική μουσική επένδυση του Abel Korzeniowski που είναι μάλλον η καλύτερη που συναντάμε αυτό τον καιρό στην τηλεόραση. Είναι σαφές ότι η σειρά προτιμά να χτίσει ατμόσφαιρα και αυτός είναι και ο λόγος που κερδίζει το στοίχημά της. Η πρώτη σεζόν αποτελείται από 8 επεισόδια και θα ήταν εύκολο να προβεί σε κάποια κίνηση εντυπωσιασμού για να τρομάξει τον θεατή, ωστόσο επιλέγει να μείνει πιστή στο κλίμα των βιβλίων που διασκευάζει. Το αποτέλεσμα είναι αρκετά γοτθικό και έχει άρρηκτες διασυνδέσεις με τον πρόωρο ρομαντισμό, όταν το κεντρικό θέμα του κινήματος ήταν η εμμονή με το θάνατο. Η αναπαράσταση της βικτωριανής Αγγλίας είναι υπέροχη και από τις επαύλεις μέχρι τα καταγώγια και το θέατρο Grand Guignol νιώθεις σαν να βρίσκεσαι στις σελίδες κάποιου κλασικού μυθιστορήματος. Όλα είναι προσεγμένα στην εντέλεια.
Παράλληλα με τον τρόμο, το «Penny Dreadful» ενδιαφέρεται εξίσου για το δράμα, γιατί κατανοεί πως χωρίς το ένα μειώνεται και η ένταση του άλλου. Παράδειγμα είναι η ιστορία του Frankenstein. Η σκηνή στο φινάλε του πρώτου επεισοδίου ξεκινά από αγνό τρόμο για να καταλήξει σε βαθύ δράμα και έτσι πηγαίνει το story του μέχρι το τέλος της σεζόν. Το τέρας που έχει δημιουργήσει μοιάζει πολύ περισσότερο με το Φάντασμα της Όπερας ή τον Κουασιμόδο, παρά με αυτό που έχουμε συνηθίσει, και τα flashback του είναι από τις πιο συγκινητικές στιγμές της σειράς.
Η βασίλισσα του goth
Το καστ είναι το δυνατό σημείο της σειράς, και πώς θα γινόταν διαφορετικά όταν σε αυτό υπάρχουν ένας Bond και ένα Bond girl, αλλά και πάλι μέσα σε όλους αυτούς η Eva Green δε δυσκολεύεται καθόλου να ξεχωρίσει και κάθε φορά που εμφανίζεται «ηλεκτρίζει» την ατμόσφαιρα. Η Green έχει πάρει τόσο στα σοβαρά το ρόλο της που θαρρείς ότι τον θεωρεί πιο σημαντικό και από την Isabelle του «The Dreamers». Ακόμη και η ίδια η σειρά έχει καταλάβει ότι είναι πιο σημαντική από τους υπόλοιπους και την έχει φέρει στο επίκεντρο χαρίζοντας στο χαρακτήρα της περισσότερο χρόνο. Έτσι κι αλλιώς η Green έχει μια έφεση σε οτιδήποτε σκοτεινό και goth και μέσα στην ψυχοσύνθεση της Vanessa Ives νιώθει σαν στο σπίτι της.
Η κορυφαία στιγμή της πρώτης σεζόν είναι το έβδομο επεισόδιο, που βρίσκει όλους τους χαρακτήρες κλεισμένους στην έπαυλη και την Green κυριευμένη από ένα διαβολικό πνεύμα. Αυτά που κάνει μπορούν να συγκριθούν μόνο με τον πρώτο «Εξορκιστή» του 1973, αφού καταφέρνει να αφήσει περισσότερα στην ερμηνεία της παρά στα ειδικά εφέ. Η Vanessa Ives είναι πολλά περισσότερα από την μασκότ της σειράς και χωρίς αυτήν θα μπορούσαμε εύκολα να φανταστούμε το οικοδόμημα να καταρρέει.
Η πρώτη σεζόν του «Penny Dreadful» είναι μια σημαντική νίκη για τον τηλεοπτικό τρόμο και όλα αυτά ενώ αποτελεί μια εισαγωγή. Η δεύτερη σεζόν θα έχει 10 επεισόδια, δύο περισσότερα από την πρώτη, και τώρα που μας σύστησε τους χαρακτήρες και τις δυνάμεις τους μπορούμε να προχωρήσουμε παρακάτω σε νέα μονοπάτια με άπειρες δυνατότητες. Είμαστε σίγουροι ότι η σειρά θα μας κρατήσει συντροφιά για αρκετά χρόνια αυξάνοντας σταθερά τη δημοφιλία της.
naftemporiki.gr