Τη δυνατότητα νόμιμης μαζικής παρακολούθησης της δραστηριότητας χρηστών στο Google, το Facebook και web-based υπηρεσίες email χωρίς να απαιτούνται ειδικά εντάλματα έχει η βρετανική υπηρεσία GCHQ (το βρετανικό αντίστοιχο της NSA), καθώς οι εταιρείες αυτές εδρεύουν στο εξωτερικό, σύμφωνα με δήλωση του Τσαρλς Φαρ, γενικού διευθυντή του Office of Security and Counter Terrorism.
Τη δυνατότητα νόμιμης μαζικής παρακολούθησης της δραστηριότητας χρηστών στο Google, το Facebook και web-based υπηρεσίες email χωρίς να απαιτούνται ειδικά εντάλματα έχει η βρετανική υπηρεσία GCHQ (το βρετανικό αντίστοιχο της NSA), καθώς οι εταιρείες αυτές εδρεύουν στο εξωτερικό, σύμφωνα με δήλωση του Τσαρλς Φαρ, γενικού διευθυντή του Office of Security and Counter Terrorism.
Η συγκεκριμένη δήλωση, η οποία έχει προκαλέσει το έντονο ενδιαφέρον των βρετανικών ΜΜΕ (με το BBC, τον Guardian, την The Telegraph κ.α. να αφιερώνουν εκτενή δημοσιεύματα) έγινε στο πλαίσιο νομικής διαμάχης με την οργάνωση Privacy International (PI). Πρόκειται για την πρώτη φορά που γίνεται γνωστό το πώς το νομικό πλαίσιο του Ηνωμένου Βασιλείου παρέχει τη δυνατότητα μαζικών παρακολουθήσεων επικοινωνιών, στον απόηχο των αποκαλύψεων της υπόθεσης Σνόουντεν.
Ο Φαρ δήλωσε ότι το Facebook, το Twitter, το YouTube και οι αναζητήσεις στο Google, καθώς και υπηρεσίες webmail όπως το Hotmail και το Yahoo, έχουν καταχωρηθεί ως «εξωτερικές επικοινωνίες», κάτι που σημειώνει ότι μπορεί να υπάρξει παρακολούθηση χωρίς να απαιτείται επιπρόσθετη νομική εξουσιοδότηση πέρα από ένα σχετικό ένταλμα ευρέος χαρακτήρα. Σημειώνεται ότι οι εσωτερικές επικοινωνίες μεταξύ πολιτών μπορούν να παρακολουθούνται μόνο μετά την έκδοση ειδικού, στοχευμένου εντάλματος, προϋπόθεση για το οποίο είναι η ύπαρξη υποψίας περί παράνομης δραστηριότητας.
Ωστόσο, όταν κάποιος ψάχνει κάτι στο Google ή δημοσιεύει κάτι στο Facebook, στέλνει δεδομένα πέρα από τα όρια της χώρας, κάτι που συνιστά εξωτερική επικοινωνία. Σε αυτή την περίπτωση τα δεδομένα αυτά μπορούν να συλλεχθούν στο πλαίσιο ενός εντάλματος ευρέος χαρακτήρα, που δεν χρειάζεται υπογραφή από κάποιον υπουργό, όπως εξήγησε ο Φαρ στην 48 σελίδων δήλωσή του. Παρόλα αυτά, επεσήμανε ότι αυτά τα δεδομένα δεν μπορούν να διαβαστούν/ εξεταστούν παρά μόνο υπό πολύ συγκεκριμένες συνθήκες. Κατά τα λεγόμενά του υπάρχει σημαντική διαφοροποίηση μεταξύ της «αναχαίτισης» υλικού και της πραγματικής εξέτασης/ ανάγνωσής του από κάποιον.
Όπως επισημαίνεται στο σχετικό δημοσίευμα του BBC, ο Φαρ δεν αποκάλυψε την έκταση στην οποία η βρετανική υπηρεσία έχει χρησιμοποιήσει τη δυνατότητά της αυτή. Παράλληλα, οργανώσεις προστασίας ιδιωτικότητας και ελευθεριών των πολιτών αντέδρασαν έντονα, κάνοντας λόγο για άμεση ανάγκη αλλαγών στους συγκεκριμένους νόμους.