«Τρικυμία» έχει προκαλέσει στον κόσμο της τεχνολογίας ο ισχυρισμός περί «περάσματος» του «τεστ Τούρινγκ» από τον «Eugene Goostman» - ενός προγράμματος το οποίο, όπως ανακοινώθηκε το σαββατοκύριακο από το Πανεπιστήμιο του Ρέντινγκ στη Βρετανία, πέρασε για «πρώτη φορά» το διάσημο τεστ, το οποίο θεωρείται ότι αποτελεί ορόσημο/ κριτήριο για το πότε μία μηχανή μπορεί να θεωρηθεί «σκεπτόμενη».
«Τρικυμία» έχει προκαλέσει στον κόσμο της τεχνολογίας η ανακοίνωση από το Πανεπιστήμιο του Ρέντιινγκ περί περάσματος του «τεστ Τούρινγκ» από τον «Eugene Goostman» - ενός προγράμματος το οποίο, όπως ανακοινώθηκε το σαββατοκύριακο, πέρασε για «πρώτη φορά» το διάσημο τεστ, το οποίο θεωρείται ότι αποτελεί ορόσημο/ κριτήριο για το πότε μία μηχανή μπορεί να θεωρηθεί «σκεπτόμενη».
Σε ένα ιδιαίτερα «οξύ» δημοσίευμα του Techdirt αναφέρεται ότι ο «Eugene Goostman» του Βλάντιμρ Βέσελοφ και του Γιουτζίν Ντεμτσένκο, που βραβεύτηκε σε εκδήλωση την οποία διοργάνωσε το πανεπιστήμιο στη Royal Society στο Λονδίνο δεν ήταν κάποιου είδους «υπερυπολογιστής» αλλά chatbot, δηλαδή ένα script ειδικά σχεδιασμένο για να μιμείται την ανθρώπινη συζήτηση, οπότε δεν πρόκειται για «τεχνητή νοημοσύνη».
Επίσης, υποστηρίζεται ότι και άλλα τέτοια chatbots έχουν παρουσιαστεί να περνούν το «τεστ Τούρινγκ» (όπου ένας υπολογιστής «ξεγελά» τους ανθρώπους συνομιλητές τους, κάνοντάς τους να νομίζουν ότι έχουν απέναντί τους άνθρωπο και όχι υπολογιστή), και ότι η «επιτυχία» οφείλεται σε «παραπλάνηση» των κανόνων (το γεγονός ότι παρίστανε ένα 13χρονο αγόρι από την Ουκρανία κατά κάποιον τρόπο «κάλυπτε» κάποιες παράξενες απαντήσεις).
Επίσης, στο συγκεκριμένο δημοσίευμα αμφισβητείται η αξιοπιστία ενός εκ των διοργανωτών, του Κέβιν Γουόργουϊκ του Πανεπιστημίου του Ρέντινγκ, ο οποίος κατηγορείται για επανειλημμένους παραπλανητικούς ισχυρισμούς.
Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του Guardian, ο Στεβάν Χαρνάντ, καθηγητής του Πανεπιστημίου του Κεμπέκ (Μόντρεαλ) υποστήριξε πως ό,τι και αν συνέβη στη Royal Society, δεν συνιστούσε «πέρασμα» του τεστ Τούρινγκ. «Δεν έχουμε περάσει το τεστ Τούρινγκ. Δεν έχουμε πλησιάσει καν».
«Η σκέψη του Τούρινγκ ήταν ότι ο καλύτερος τρόπος να εξηγήσει κανείς πώς λειτουργεί ο νους είναι ο σχεδιασμός ενός συστήματος που μπορεί να κάνει ό,τι μπορεί να κάνει ο νους. Αυτό περιλαμβάνει όλες μας τις ομιλητικές δυνατότητες, όπως και τις δυνατότητες αίσθησης και αντίληψης…όχι για πέντε λεπτά, αλλά για μια ζωή».
Σύμφωνα με δημοσίευμα της Huffington Post, πολλοί ειδικοί του χώρου της τεχνητής νοημοσύνης αμφισβητούν την εγκυρότητα της «έκδοσης» του τεστ Τούρινγκ την οποία χρησιμοποίησε το Πανεπιστήμιο του Ρέντινγκ.
Ο Γκάρι Μάρκους, καθηγητής του New York University, έκανε λόγο για κάτι που απέχει πολύ από την πραγματική νοημοσύνη, ενώ ο Χιου Λέμπντερ, δημιουργός ενός αντίστοιχου διαγωνισμού υποστηρίζει ότι το χρονικό περιθώριο των συζητήσεων ήταν πολύ μικρό για να εξαχθεί μία σωστή απόφαση. Από πλευράς του, ο Ντάγκλας Λενάτ, ερευνητής της τεχνητής νοημοσύνης και διευθύνων σύμβουλος της Cycorp, σχολίασε ότι «αν διδάξω στον παπαγάλο μου να λέει πολλά, απαντώντας στα λεγόμενά μου, μπορεί να είναι αξιαγάπητος, αλλά όχι νοήμων».
Ωστόσο, ο Τζον Ντένινγκ, ο οποίος συνεργάστηκε με τον Βέσελοφ, μιλώντας στον Guardian υποστήριξε το πρόγραμμα, σημειώνοντας ότι «νομίζω πως περάσαμε ‘ένα’ τεστ Τούρινγκ, αλλά δεν ξέρω αν ήταν ‘το’ τεστ Τούρινγκ. Είναι ο Eugene πιο έξυπνος από ένα άτομο; Όχι. Δεν πρόκειται να θέσετε τη ζωή σας στα χέρια ενός 13χρονου που κάνει αστεία και έχει παράξενη αίσθηση του χιούμορ».
Επίσης, σε δήλωσή του στο PC World, ο καθηγητής του Columbia University Τόνι Τζεμπάρα χαιρέτισε το επίτευγμα, σημειώνοντας ότι από τη στιγμή της σύλληψής της η έννοια της τεχνητής νοημοσύνης καθορίζεται από το ένα ορόσημο μετά το άλλο, «από το αν παίζει σκάκι ή αν μαθαίνει να συντάσσει προτάσεις».
«Ξανά και ξανά είπαμε ότι ‘μόλις ένας υπολογιστής μπορέσει να κάνει αυτό, θα έχουμε δημιουργήσει νοημοσύνη. Ωστόσο, κάθε φορά που φτάνουμε σε ένα ορόσημο, στεκόμαστε και λέμε ότι ‘αυτό εξακολουθεί να μην είναι τεχνητή νοημοσύνη’ και ανεβάζουμε ακόμα πιο ψηλά τον πήχη. Έχουμε ακόμα πολλά να κάνουμε και να μάθουμε σχετικά με το πώς θα κάνουμε νοήμονες τους υπολογιστές και το πώς λειτουργούν οι εγκέφαλοί μας».
Σημειώνεται ότι η αρχική ανάρτηση του Πανεπιστημίου του Ρέντινγκ στο Διαδίκτυο τροποποιήθηκε σχετικά έτσι ώστε ο Eugene να χαρακτηρίζεται ως πρόγραμμα υπολογιστή και όχι «υπερυπολογιστής». Επίσης, διευκρινίζονται λεπτομέρειες σχετικά με τη φύση των τεστ του διαγωνισμού, όπως έγιναν στη Royal Society.