Τι ακριβώς χρειάζεται μια νέα κυβέρνηση που προέκυψε από ανασχηματισμό για να θεωρηθεί επιτυχημένη επιλογή; Δύο πράγματα, λένε όσοι έχουν τη σχετική εμπειρία.
Αναδημοσίευση από τη «Ναυτεμπορική»
Τι ακριβώς χρειάζεται μια νέα κυβέρνηση που προέκυψε από ανασχηματισμό για να θεωρηθεί επιτυχημένη επιλογή; Δύο πράγματα, λένε όσοι έχουν τη σχετική εμπειρία.
Αρκετά νέα πρόσωπα, ώστε να υπάρχει ανανέωση στο κυβερνητικό σχήμα και ταυτόχρονα καινούργια πολιτική σε όλους τους τομείς, ώστε να διορθωθούν λάθη και να λυθούν προβλήματα. Από αυτές τις δύο προϋποθέσεις μόνο την πρώτη είναι βέβαιο ότι μπορεί να καλύψει σε ικανοποιητικό βαθμό η κυβέρνηση που ορκίστηκε χθες.
Σε ό,τι αφορά τη δεύτερη προϋπόθεση, θα έχει πολύ ενδιαφέρον να δούμε το πώς ακριβώς θα εφαρμοστεί στην πράξη αυτό που ο πρωθυπουργός προανήγγειλε χθες κατά την πρώτη συνεδρίαση του νέου υπουργικού συμβουλίου, ότι «θα προχωρήσουμε προς την ίδια κατεύθυνση κάνοντας αλλαγές».
Δεν έχει καταστεί ακόμη σαφές αν στην ελληνική μεταπολιτευτική ιστορία οι κυβερνητικοί ανασχηματισμοί γίνονται για να λειτουργήσει καλύτερα το κυβερνητικό σχήμα και να παράξει έργο ή για να πειστούν οι ψηφοφόροι ότι κάτι τέτοιο πράγματι συμβαίνει.
Ή μήπως η αλλαγή των προσώπων στις κυβερνήσεις εξέφρασε σε αρκετές περιπτώσεις την ανάγκη των επικεφαλής τους να τηρήσουν εσωκομματικές ισορροπίες και να διευθετήσουν θέματα αρχηγικής επιβεβαίωσης;
Ανεξάρτητα όμως από την πολιτική ιστορία των περασμένων δεκαετιών, η κυβέρνηση που ορκίστηκε πριν από λίγες ώρες διαθέτει ένα ακόμη χαρακτηριστικό.
Οφείλει να αναδείξει ένα νέο, πιο φιλικό εκλογικά, πρόσωπο τηρώντας ταυτόχρονα μια μη δημοφιλή πολιτική η οποία στα σημαντικότερα σημεία της είναι ήδη προδιαγεγραμμένη και μάλιστα βάσει σχετικών συμφωνιών που έχουν υπογραφεί, επισφραγίζοντας χρηματικές ροές που ήταν απαραίτητες για να λειτουργήσει το ελληνικό κράτος.
Ακόμη κι αν η νέα κυβέρνηση είχε την πρόθεση να λησμονήσει το πού ακριβώς οφείλει να βαδίσει στη συνέχεια, η έκθεση που δημοσιοποίησε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο την ημέρα που ανέλαβε τα καθήκοντά της μπορεί εύκολα να έχει την ιδιότητα μιας προειδοποιητικής κατευθυντήριας σήμανσης. Μια έκθεση που όπως γνωρίζουμε αποτελεί τη νέα βελτιωμένη εκδοχή αυτής που παραλίγο να δημοσιοποιούσε ο διεθνής οργανισμός λίγες ημέρες πριν.
Το ζητούμενο -και μέσω εκλογικών αποτελεσμάτων- από τη νέα κυβέρνηση είναι όσοι έχουν απολέσει πολλά κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών -σε επίπεδο εργασιακό, εισοδηματικό, ασφαλιστικό, περιουσιακό, βιοτικό- να εισπράξουν τώρα κάτι περισσότερο από την αμέριστη και δημόσια εκφρασμένη συμπάθεια της πολιτικής ηγεσίας για τις απώλειές τους.
Ομως το πώς ακριβώς ο κ. Χαρδούβελης θα δώσει έμφαση στην ανάπτυξη -όπως κατά καιρούς ο ίδιος έχει προτείνει δημοσίως- και πώς θα προχωρήσει σε φορολογικές ελαφρύνσεις, κρατώντας παράλληλα τους κανόνες της δημοσιονομικής πειθαρχίας και των πρωτογενών ελλειμμάτων, είναι κάτι που ελπίζουμε να δούμε να πραγματοποιείται στην πράξη.
ΝΙΚΟΣ ΦΡΑΝΤΖΗΣ - [email protected]