Καθώς οι φορητές ψηφιακές συσκευές έχουν εισέλθει δυναμικά στην καθημερινή ζωή, το θέμα της διάρκειας ζωής των μπαταριών τους αποτελεί επίσης έναν καθημερινό προβληματισμό για τους χρήστες τους. Smartphones και tablets διακρίνονται για τις δυνατότητές τους, αλλά και για την ανάγκη συχνής φόρτισής τους.
Καθώς οι φορητές ψηφιακές συσκευές έχουν εισέλθει δυναμικά στην καθημερινή ζωή, το θέμα της διάρκειας ζωής των μπαταριών τους αποτελεί επίσης έναν καθημερινό προβληματισμό για τους χρήστες τους. Smartphones και tablets διακρίνονται για τις δυνατότητές τους, αλλά και για την ανάγκη συχνής φόρτισής τους.
Ερευνητές του University of Central Florida σκοπεύουν να αλλάξουν τα δεδομένα όσον αφορά σε αυτό το ζήτημα, αναπτύσσοντας ειδικά νανοτεχνολογικά καλώδια τα οποία μπορούν να αποθηκεύουν και να μεταδίδουν ηλεκτρική ενέργεια – και θα μπορούσαν κάποια στιγμή να χρησιμοποιηθούν σε ρούχα.
Μέχρι τώρα, τα ηλεκτρικά καλώδια χρησιμοποιούνταν μόνο για τη μετάδοση ηλεκτρισμού- ωστόσο ο επιστήμονας νανοτεχνολογίας και καθηγητής Τζαγιάν Τόμας και ο διδακτορικός φοιτητής Ζενάν Γιου ανέπτυξαν έναν τρόπο τόσο να μεταδίδουν, όσο και να αποθηκεύουν ενέργεια σε ένα απλό, ελαφρύ χάλκινο καλώδιο.
Η δουλειά τους θα δημοσιευτεί στο Advanced Materials, ενώ ειδικό αφιέρωμα στη συγκεκριμένη τεχνολογία έχει πραγματοποιήσει και το επιστημονικό περιοδικό Nature.
«Πρόκειται για μια ενδιαφέρουσα ιδέα» αναφέρει σχετικά ο Τόμας. «Όταν το κάναμε και αρχίσαμε να μιλάμε για αυτό, όλοι με όσους το συζητούσαμε μας έλεγαν ‘Χμ, δεν το σκέφτηκα ποτέ αυτό. Είναι μοναδικό’».
Το χάλκινο καλώδιο είναι η αρχή, αλλά μακροπρόθεσμα, υποστηρίζει ο Τόμας, καθώς η τεχνολογία βελτιώνεται, θα μπορούσαν να αναπτυχθούν ειδικές ίνες με νανοδομές για τη μετάδοση και την αποθήκευση ενέργειας.
Πιο άμεσες εφαρμογές θα μπορούσαν να υπάρξουν στον σχεδιασμό και την ανάπτυξη ηλεκτρικών οχημάτων, διαστημικών οχημάτων και φορητών ηλεκτρονικών συσκευών. Η ενσωμάτωση δυνατότητας αποθήκευσης αλλά και μετάδοσης ενέργειας στο ίδιο καλώδιο θα μπορούσε να μετατρέψει τις ογκώδεις, βαριές μπαταρίες σε κάτι που ανήκει στο παρελθόν. Αυτό θα άνοιγε τον δρόμο για περαιτέρω μείωση του μεγέθους των ηλεκτρονικών συσκευών, ή για αξιοποίηση του χώρου που καταλαμβάνεται τώρα από μπαταρίες για άλλους σκοπούς. Στην περίπτωση των διαστημικών οχημάτων, το αποτέλεσμα θα ήταν η μείωση του βάρους, ελαττώνοντας έτσι το κόστος εκτόξευσης.
Ο Τόμας και οι συνεργάτες του στην ουσία δημιούργησαν έναν σούπερ πυκνωτή στο εξωτερικό ενός χάλκινου καλωδίου. Οι πυκνωτές αυτοί αποθηκεύουν μεγάλες ποσότητες ενέργειας, όπως αυτές που απαιτούνται για την έναρξη της λειτουργίας ενός οχήματος ή βιομηχανικού εξοπλισμού. Αν και πρέπει να γίνει ακόμα πολλή δουλειά πάνω στο συγκεκριμένο αντικείμενο, κατά τον Τόμας η τεχνική που χρησιμοποιήθηκε θα μπορούσε να μεταφερθεί και σε άλλα υλικά, όπως για παράδειγμα σε ίνες υφασμάτων για ρούχα. Σε συνδυασμό με ειδικούς εύκαμπτους ηλιακούς συλλέκτες, το αποτέλεσμα θα μπορούσε να είναι ένα τζάκετ που θα συνέλεγε ενέργεια μόνο του και θα φόρτιζε συσκευές.