Η Νορβηγική Ακαδημία Επιστημών και Γραμμάτων απένειμε χθες το διεθνούς κύρους βραβείο αστροφυσικής Kavli στους Αλαν Γκουθ, Αντρέι Λίντε και Αλεξέι Σταρομπίνσκι «για την πρωτοποριακή εργασίας τους στη θεωρία του κοσμικού πληθωρισμού». Οι τρεις επιστήμονες θα μοιραστούν το ποσό του ενός εκατομμυρίου δολαρίων, ενώ μετά την πρόσφατη επιβεβαίωση της ιδέας τους από το πείραμα BICEP2 έχουν θέσει σοβαρή υποψηφιότητα και για το βραβείο Νόμπελ.
Η Νορβηγική Ακαδημία Επιστημών και Γραμμάτων απένειμε χθες το διεθνούς κύρους βραβείο αστροφυσικής Kavli στους Αλαν Γκουθ, Αντρέι Λίντε και Αλεξέι Σταρομπίνσκι «για την πρωτοποριακή εργασίας τους στη θεωρία του κοσμικού πληθωρισμού». Οι τρεις επιστήμονες θα μοιραστούν το ποσό του ενός εκατομμυρίου δολαρίων, ενώ μετά την πρόσφατη επιβεβαίωση της ιδέας τους από το πείραμα BICEP2 έχουν θέσει σοβαρή υποψηφιότητα και για το βραβείο Νόμπελ.
Ο πληθωρισμός ήταν μία επιστημονική επανάσταση στον τομέα της Κοσμολογίας που άλλαξε τον τρόπο με τον οποίο σκέφτονται οι φυσικοί το νεαρό Σύμπαν. Σύμφωνα με αυτόν, λίγο μετά τη Μεγάλη Έκρηξη το Σύμπαν μπήκε σε μία φάση εκθετικής διαστολής. Αν και διήρκησε για ένα απειροστά μικρό χρονικό διάστημα ο πληθωρισμός διαδραμάτισε ένα εξαιρετικά σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη του Σύμπαντος, καθώς δίχως αυτόν δεν θα μπορούσαν να εξηγηθούν πολλά από τα ερωτήματα των επιστημόνων για τη σημερινή μορφή που έχει ο Κόσμος.
Οι Γκουθ, Λίντε και Σταρομπίνσκι τη δεκαετία του ΄70 εργάζονταν ανεξάρτητα σε μοντέλα που περιέγραφαν το νεαρό Σύμπαν. Ο Γκουθ ήταν ο πρώτος που πρότεινε το 1980 τον πληθωρισμό ως λύση στο πρόβλημα των μαγνητικών μονόπολων που ερευνούσε εκείνη την εποχή. Υπέθεσε πως το νεογνό Σύμπαν παγιδεύτηκε σε μία αλλόκοτη κατάσταση «ψευδοκενού» η οποία το οδήγησε στην εκθετική αύξηση με την ταυτόχρονη απελευθέρωση της ενέργειας που παρατηρούμε στο σημερινό Σύμπαν.
Η πρωταρχική εκείνη εκδοχή βρέθηκε να έχει ορισμένα προβλήματα, όπως αυτό της ανομοιογένειας στην κατανομή της ύλης, τα οποία ξεπέρασε ο Λίντε δημιουργώντας τη θεωρία που ονομάστηκε «νέος πληθωρισμός», ενώ στη συνέχεια γενικεύτηκε υπό τον όρο «χαοτικός πληθωρισμός». Την ίδια στιγμή, ο Σταρομπίνσκι εξέλισσε ανεξάρτητα τη θεωρία βρίσκοντας νέες εφαρμογές.
Η θεωρία αν και στην εποχή της θεωρήθηκε πολύ τολμηρή για να είναι αληθινή, σταδιακά κέρδισε την υποστήριξη από το μεγαλύτερο μέρος της επιστημονικής κοινότητας, ως η μόνη που διευθετούσε ταυτόχρονα τα μεγαλύτερα προβλήματα της Κοσμολογίας. Αποκορύφωμα για τον πληθωρισμό ήταν η φετινή ανακάλυψη των βαρυτικών κυμάτων από το πείραμα BICEP2, με τρόπο που αποτελούσε μία από τις βασικές του προβλέψεις.